„Módl się za wrogów mojego Kościoła. Gdybyś wiedziała, jak mnie to boli, co oni czynią z Kościołem! Pocieszaj Serce moje odmawiając sobie nawet rzeczy dozwolonych. Chcę odpoczywać w sercu twoim. Dusze oddane Mi rozbrajają mój ból przez odmawianie aktów: Jezu mój, kocham Cię! Niech będzie Bóg uwielbiony!”.
Jezus do S.B. Kunegundy Siwiec, „Miejsce mojego miłosierdzia i odpoczynku. Nadprzyrodzone oświecenia Służebnicy Bożej Kunegundy Siwiec”, s. 45
Photo by Frauke Riether on Pixabay
„Nigdy nikomu nie ufaj, Danielu, a tym bardziej ludziom, których podziwiasz. Bo nie kto inny, ale właśnie oni zadadzą ci najboleśniejsze rany”.
C. R. Zafón „Cień wiatru”
Photo by Peter Morth on Pixabay
„Prawdziwa miłość jest raną. I tylko tak ją można odnaleźć w sobie, gdy czyjś ból boli człowieka jako jego ból”.
W. Myśliwski „Traktat o łuskaniu fasoli”
Photo by Inactive account – ID 4117354 on Pixabay
„Są łzy, które bolą bardziej niż te, które wylewamy. To łzy, których nie można wypłakać”.
B. Vergely
Photo by vishnu vijayan on Pixabay
„Westley zamknął oczy. Czekał go ból, a on musiał być gotów na jego nadejście. Musiał nastawić swój umysł, zyskać kontrolę nad myślami i wysłać je daleko, w bezpieczne miejsce, tak by nie mogli go złamać”.
W. Goldman „Narzeczona księcia”, cyt. za C. Funke „Atramentowa śmierć”
„Nic nie jest bardziej okrutne od serca z krwi i ciała, gdyż takie serce wie, co człowiekowi sprawia ból”.
C. Funke „Atramentowa śmierć”, s. 168
Photo by Ruth Archer on Pixabay
„W końcu tego właśnie szukamy w książkach: wielkich uczuć, które nigdy nie stały się naszym udziałem, i wielkiego bólu, którego łatwo można się pozbyć, zamykając książkę”.
C. Funke „Atramentowa śmierć”, s. 127
Photo by congerdesign on Pixabay
„Wtedy nadszedł czas podjęcia ryzyka.
Pozostanie ściśniętą w pąku było bardziej bolesne
Niż podjęcie ryzyka rozkwitnięcia”.A. Nin
Photo by S. Hermann & F. Richter on Pixabay
„Ulecimy hen wysoko, uciekniemy wiedźmom, smokom,
Tam, gdzie nic nas nie dogoni, hej, na grzbietach białych koni,
Gdzie się kończą wszystkie lęki, nie ma bólu ni udręki”.I. Pierelotkin „Ala Betka”, s. 215
Photo by Bianca Van Dijk on Pixabay
