„Trzeba wysoko latać ponad błota i przepaście, i równiny, i góry, i chmury, i burze, i cierpieć też. Często myślę, że życie byłoby zbyt nędzne, gdyby nie nadzieja prawdziwego nareszcie życia na tamtym świecie, bo i na cóż by Pan Bóg dał człowiekowi tyle pragnień, gdyby ich nie miał nigdy zaspokoić”.
św. Albert Chmielowski
Posty oznaczone jako chmura
Gdzieżeście słońca łaski i pieszczoty?
„Gdzieżeście słońca łaski i pieszczoty?
Powietrze jasne? Czyste aromaty?
Malachitowe gdzieście drzew ornaty?
Gdzie urok nocy letnich, dni blask złoty?
Gdzieżeście chmurek fantastycznych roty?
Gdzie błękit niebios – w setki barw bogaty,
Jak toń głęboki? Gdzie są polne kwiaty?
Kędy ptak śpiewny poniósł szybkie loty?
Nie masz już lata! Z deszczem i tumanem
Z posępnem niebem, nizkiem, ołowianem,
Z wieczorem wczesnym, ze spóźnionem ranem.
Zawładła ziemią szara, nudna jesień,
Zniszczyła wdzięk pól, sadów i zalesień
I nam odjęła popęd do uniesień”.M. Koroway-Metelicki „Jesień”
Photo by enrico bernardis on Pixabay
Jestem pieśnią, która śpiewa ptaka
„Jestem pieśnią, która śpiewa ptaka.
Jestem liściem, który stwarza las.
Jestem przypływem, co ściąga księżyc.
Jestem nurtem, co ujarzmia piach.
Jestem chmurą, tchnącą wiatru powiew;
ziemią, która daje słońcu blask;
jestem iskrą, która krzesze krzemień.
Dźwiękiem, który kształt formuje rąk.
Słowem, co człowieka wypowiada”.C. Causley „Jestem pieśnią”, cyt. za C. Funke „Atramentowa śmierć”
Photo by Loretta Tollefson on Pixabay
A Słońce zostanie i chmury zostaną
„A Słońce zostanie i chmury zostaną
I las wykiełkuje, gdzie oni zmurszeli
i świerszcz się odezwie ukryty w murawie
i mutant zaskrzeczy w wieczornej kąpieli
o ludziach co byli
a potem minęli
o słońcach co błysły
a potem ustały
o domach co wznieśli
a potem runęły
i gwiazdach co nocą na wszystko patrzały”.K. Fiałkowski „Homo divisus”
Dwa obłoki
Im więcej ci Pan uczynił, tym głębsza Mu się cześć należy
„Im więcej ci Pan uczynił, tym głębsza Mu się cześć należy, i to właśnie ta zewnętrzna cześć, która musi być wyrazem twego wewnętrznego nastawienia. Dlatego módl się z najgłębszą pokorą, na kolanach, w prochu przed Panem i Bogiem Twoim.
A teraz w stosunku do bliźnich twoich. Chcę, byś im była jasnym promieniem, i słońcem dla tych, którzy z tobą żyć muszą, a nie chmurą gradową”.słowa Jezusa, K. Kowalczewska „Mów Panie…”, s. 26
No i chmurka uciekła (Jak pies z kotem – odcinek 101)
– No i chmurka uciekła…
Chmurko, nie odchodź! (Jak pies z kotem – odcinek 100)
– Chmurko, nie odchodź!
Kocie, trzymaj się! (Jak pies z kotem – odcinek 99)
– Kocie, trzymaj się!