“Czemu nasze codzienne Komunie Święte często tak mało korzyści przynoszą duszy naszej? Po tylu Komuniach Świętych jestem ciągle taka niedoskonała, tak nic niepostępująca na drodze do świętości? Bo moje przygotowanie do Komunii Świętej jest obojętne, zimne albo wcale go nie ma!”
św. Urszula Ledóchowska “Bądź jak lampka przed tabernakulum. Myśli o Eucharystii”, s. 33
Posty oznaczone jako cytat
Gdy zamykają się jedne drzwi do szczęścia
“Gdy zamykają się jedne drzwi do szczęścia, otwierają się inne, ale my patrzymy na pierwsze drzwi tak długo, że nie widzimy tych drugich”.
H. Keller
Photo by Susann Mielke on Pixabay
Czasem jest to przejawem miłości
“Czasem jest to przejawem miłości: porozmawiać z kimś, z kim nie masz nic wspólnego, a jednak wciąż być urzeczonym jego obecnością”.
D. Byrne
Photo by giselaatje on Pixabay
Leż w promieniach Słońca Eucharystycznego
Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu
Im która jest doskonalsza
“Im która jest doskonalsza, tym większą w całym swoim zachowaniu się powinna okazywać uprzejmość i dobroć, aby siostrom miło było z nią przebywać. Chociażby więc kiedy rozmowy ich nie takie były, jak je lubicie, choćby branie w nich udziału wiele was kosztowało – nie okazujcie im tego najmniejszym znakiem, jeśli chcecie przynieść im pożytek i pozyskać sobie ich serca. Uprzejmość, dobroć, pobłażanie względem każdego, z kim mamy do czynienia, a szczególnie względem naszych sióstr, jest jedną z najważniejszych naszych powinności”.
św. Teresa od Jezusa “Droga doskonałości” 41,7
Gdy duch mój będzie pogrążony w smutku
“Gdy duch mój będzie pogrążony w smutku, gdy wszyscy, którzy mnie kochali, o mnie pamiętali, znikną jak kwiaty w jesieni, wtedy, Panie, szepnij mej strapionej duszy, że ma jeszcze Przyjaciela, który nigdy nie umrze, którego miłość nigdy się nie zmienia, a jest nim Jezus w tabernakulum”.
św. Urszula Ledóchowska “Bądź jak lampka przed tabernakulum. Myśli o Eucharystii”, s. 30
Photo by Kleiton Santos on Pixabay
Niech nie ślubuje przebrnąć przez ciemność nocy
“Niech nie ślubuje przebrnąć przez ciemność nocy, kto nie widział jeszcze zmroku”.
J. R. R. Tolkien
Photo by Patou Ricard on Pixabay
Dusza, której zbywa na tej swobodzie wewnętrznej
“[…] dusza, której zbywa na tej swobodzie wewnętrznej, która w swoim postępowaniu i mowie okazuje nieśmiałość i skrępowanie, bardzo sobie przeszkadza w dążeniu do dobra. Dusza taka łatwo poddaje się skrupułom i wtedy staje się nieużyteczna dla siebie i dla innych. Ale choćby się ustrzegła skrupułów, zawsze jednak z tym swoim skrępowaniem i zamykaniem się w sobie, choć sama w sobie jest dobra, innych jednak tę swoją ponurą powierzchownością nie pociągnie do Boga. Taka jest nasza natura, że możemy szanować taką duszę posępną i skrępowaną, ale sam widok jej odbiera nam ochotę do wstąpienia za nią na tę drogę cnoty, która nam w jej osobie tak nieponętnie się przedstawia”.
św. Teresa od Jezusa “Droga doskonałości” 41,5
Photo by Chí Nguyển Quốc on Pixabay
Nigdy nie mogę być samotna
“Nigdy nie mogę być samotna, opuszczona, skoro mam tabernakulum i Jezusa w Komunii Świętej”.
św. Urszula Ledóchowska “Bądź jak lampka przed tabernakulum. Myśli o Eucharystii”, s. 19
Photo by Mario Cesar on Pixabay