„Stąd też każda dusza musi zrozumieć, że choć Bóg nie od razu wychodzi naprzeciw jej potrzebom i prośbom, to jednak nie znaczy, że nie wspomoże jej w czasie właściwym. On, który jest ucieczką – jak mówi prorok Dawid (Ps 9,10) – w czasach utrapienia i w czasach sprzyjających, jeśli ona nie zniechęci się i nie ustanie”.
św. Jan od Krzyża „Pieśń duchowa” 2.4
Photo by Gerd Altmann on Pixabay
„Nigdy nie jest za późno, by dokonać innego wyboru”.
K. Harrison „Strażniczka aniołów mroku”, s. 155
Photo by Engin Akyurt on Pixabay
„Nie wszystkie bowiem potrzeby i prośby dochodzą tej miary, by je Bóg wysłuchał i spełnił. Dopiero kiedy one w Jego oczach osiągną stosowną dojrzałość, czas i liczbę, wtedy mówi się, że widzi i wysłuchuje, jak to można zobaczyć w Księdze Wyjścia (3,7-8), kiedy po czterystu latach utrapień synów Izraela w niewoli egipskiej, powiedział Bóg do Mojżesza: «Dosyć napatrzyłem się na udrękę ludu Mego… zstąpiłem, aby go wyzwolić», a przecież zawsze miał ją przed oczyma”.
św. Jan od Krzyża „Pieśń duchowa” 2.4
Photo by Engin Akyurt on Pixabay
„Sześćdziesiąt dni rocznie tam, gdzie jest życie, gdzie jest miłość, gdzie jego prywatna planeta krążyła w cieple swego słońca”.
J. Winterson „Podtrzymywanie światła”, s. 93
Photo by F1 Digitals on Pixabay
„Pies odszedł w przeszłość, a jego imię razem z nim. Życie jest takie krótkie, tyle pięknych rzeczy umyka nie wiadomo kiedy”.
K. DiCamillo „Magiczny słoń”, s. 51
Zdjęcie: Menuet, archiwum własne
„Miałem kiedyś piękny sen.
Przeprowadzałem wywiad z Bogiem.
«Chciałbyś zrobić ze mną wywiad?»
Zapytał Bóg.
«Jeśli tylko masz czas Boże»
Powiedziałem.
Bóg uśmiechnął się i powiedział:
«Mam całą wieczność.
O co chciałbyś mnie zapytać?»
«Co najbardziej dziwi Cię u ludzi?»
Bóg odpowiedział:
«Dziwi mnie to,
że nudzą się dzieciństwem,
spieszą się do dorosłości,
a później pragną znowu stać się dziećmi».
«Dziwi mnie to,
że niszczą zdrowie,
aby zarobić pieniądze,
a później tracą swoje pieniądze
na odzyskanie zdrowia».
«Dziwi mnie to,
że myśląc nerwowo o przyszłości,
zapominają o teraźniejszości
i w końcu nie żyją ani w teraźniejszości,
ani w przyszłości».
«Dziwi mnie to,
że żyją jakby nigdy nie mieli umrzeć,
a umierają jakby nigdy nie żyli».
Bóg wziął mnie za rękę
…i przez moment
trwaliśmy tak w ciszy.
Następnie zapytałem:
«Co chciałbyś, aby Twoje dzieci
nauczyły się o życiu?»
«Chciałbym, aby poznali,
że nie mogą nikogo zmusić do tego,
aby ich pokochał.
Mogą jedynie
pozwolić na kochanie siebie».
«Chciałbym, aby poznali,
że nie jest dobrze porównywać się z innymi».
«Chciałbym, aby nauczyli się przebaczać, poprzez praktykowanie przebaczenia».
«Chciałbym, aby poznali,
że wystarczy tylko kilka sekund,
aby głęboko zranić tych, których kochają,
jednak na ich uzdrowienie
może być potrzebnych wiele lat».
«Chciałbym, aby poznali,
że najbogatszą osobą nie jest ta,
która posiada najwięcej,
ale ta, która potrzebuje najmniej».
«Chciałbym, aby poznali,
że są ludzie, którzy bardzo ich kochają,
ale jeszcze nie nauczyli się,
jak ukazywać lub wyrażać swojej uczucia.
«Chciałbym, aby poznali,
że dwoje ludzi
może spoglądać na tą samą rzecz
i widzieć ją inaczej».
«Chciałbym, aby poznali,
że nie wystarczy wybaczyć sobie wzajemnie, ale że każdy
musi przebaczyć samemu sobie».
«Dziękuję Ci Boże,
za poświęcenie mi swojego czasu».
Powiedziałem pokornie.
«Czy jest jeszcze coś, co chciałbyś,
aby Twoje dzieci wiedziały?»
Bóg uśmiechnął się i powiedział:
«Niech wiedzą, że jestem tutaj
…zawsze»”.„Wywiad z Bogiem”, autor nieznany, https://pamietnik-dda.blogspot.com/2008/07/zapisalam-w-czerwonym-notesie.html
„Nie należy odmawiać walki, gdy miłuje się nagrodę, i ze względu na zapłatę trzeba rozpalić ducha do gorliwego działania. To, czego chcemy, czego pragniemy, do czego dążymy, spełni się wreszcie; obyśmy tylko z powodu tego, co będzie potem, teraz czynili to, co jest nam nakazane”.
św. Augustyn „Kazanie 53,1-6”
„Ale nienawiść jest jak stara przyjaciółka: można jej nie widzieć całymi miesiącami, ale kiedy puka do drzwi, to jakby się ją porzuciło wczoraj”.
A. Ch. Drolma „Tybetańska mniszka”, tł. A. Sobol-Jurczykowski, Warszawa 2010, s. 67
Photo by Alisa Dyson on Pixabay
„Jeśli opuszczasz modlitwę, córko moja, tracisz więcej czasu, niż wydaje ci się, że zyskujesz. Opanowuje cię lenistwo, ale ty tego nie zauważasz. Modlitwa jest jak zraszanie rośliny, wzmacnia ją: jeżeli wolisz oszczędzać wodę, zasuszysz roślinę. W modlitwie nawiązujesz kontakt ze Mną, który jestem Życiem, dlatego twoje serce się ożywia, twoja dusza staje się bardziej czujna, a ty sama pracujesz z większym staraniem”.
ks. D. Ruotolo „Jezus do serca siostry”, s. 32-33
Photo by Elżbieta Michta on Pixabay
„Miłość wymaga zapomnienia o sobie, zaufania,
które olśniewa ale nie oślepia,
wymaga całkowitego oddania.
Trzeba będzie zapłacić za wszystkie nie wypowiedziane słowa,
za poniechane czułości, za stracone sny.
W pewnym momencie trzeba będzie zdać sobie sprawę z naszych lęków skąpstwa,
które uniemożliwiły prawdziwe uczucie,
z zaślepienia i pychy, które stłumiły wzloty.
Trzeba będzie zdać sprawę ze wszystkich nie uczynionych gestów,
z połykanych łez, z miłości, którą nikogo się nie obdarzyło,
z niespełnionych przyrzeczeń i z utraconego czasu”.
Nie wiem, czyj to cytat. Jeśli Ty wiesz, daj znać, to uzupełnię tę informację.
Photo by Duncan Dao on Pixabay
