“Kto w sobie tylko ufność pokłada, gorszy jest niż szatan”.
św. Jan od Krzyża “Sentencje” 177
Posty oznaczone jako diabeł
Wobec takiego niezłomnego postanowienia
“[…] wobec takiego niezłomnego postanowienia, by nigdy nie opuścić modlitwy wewnętrznej, diabeł mniej ma siły do kuszenia nas. Stanowczych i mężnych dusz bardzo on się boi. Doświadczeniem nauczony wie, jak skutecznie takie dusze psują mu szyki, jak wszelkie na ich zgubę jego knowania obracają się im albo innym na pożytek, a on odchodzi ze stratą. Ale nie trzeba się w tym zbytnio ubezpieczać, mamy bowiem do czynienia z chytrym i przebiegłym przeciwnikiem. Czujnych i odważnych zaczepiać on nie śmie, bo wielki to tchórz, ale kogo zastanie opieszałego w czuwaniu, temu dużo może zaszkodzić. Gdy spostrzeże w duszy niestałość, chwiejną wolę w dobrym, brak stanowczego postanowienia wytrwania w przedsięwzięciu, we dnie i w nocy nie daje spokoju, tysiące będzie jej nasuwał obaw i trudności”.
św. Teresa od Jezusa “Droga doskonałości” 23.4
Photo by Gerd Altmann on Pixabay
Gdyby pragnienie to było od Boga
“Gdyby pragnienie to było od Boga, nie popchnęłoby go do złego, bowiem takie pragnienie przynosi z sobą światło, roztropność i miarę, więc niemożliwe, by dało powód do grzechu. Ale przeciwnik ten wszelkich, jakich zdoła, używa sposobów, aby nam szkodzić, on nigdy nie śpi, więc my zawsze czuwajmy”.
św. Teresa od Jezusa “Droga doskonałości” 20.13
Dusza, grzesząc śmiertelnie, staje się podległa czartowi
“Bo jasne jest, że dusza, grzesząc śmiertelnie, staje się podległa czartowi. Z nim może się radować, gdyż czyni jego wolę. Z nim używać przyjemności, które, wiemy o tym dobrze, nie są niczym innym, tylko nieustającym, już i w tym życiu, udręczeniem i męką”.
św. Teresa od Jezusa “Droga doskonałości” 16.6 przypis
Photo by Gordon Johnson on Pixabay
Szatan, pomimo całej swojej inteligencji…
“Należy jednak podkreślić, że szatan, pomimo całej swojej inteligencji anioła ciemności, nie wie wszystkiego: nie ma możliwości bezpośrednio poznać, o czym człowiek myśli, dopóki to nie zostanie wypowiedziane, nie zna również tajników ludzkiego serca. Dużo natomiast może się dowiedzieć z zachowania człowieka. Może doświadczyć go różnymi utrapieniami, natomiast nie jest w stanie dotrzeć do najgłębszej istoty duszy. Pomimo faktu, że jego ataki mogą być bardzo złośliwe, nie należy się go bać”.
M. Filipowski OCDS “Modlitwa terezjańska (2)” w: “Zaproszenie na Górę Karmel” t. 3 “Przyrzeczenia”, s. 116
Photo by Victoria_Watercolor on Pixabay
Radość wewnętrzna jest najgroźniejszą bronią
“Radość wewnętrzna jest najgroźniejszą bronią przeciwko szatanowi, który jest smutny «z urodzenia»”.
bł. S. Wyszyński “Kromka chleba”
Photo by Heri Santoso on Pixabay
On [szatan] jest tym, który prześladował cię wstydem
![On [szatan] jest tym, który prześladował cię wstydem](https://istis.pl/wp-content/uploads/2022/08/woman-2696408_1280-1140x760.jpg)
“On [szatan] jest tym, który prześladował cię wstydem, brakiem wiary w siebie i oskarżeniami. On jest tym, który oferuje fałszywe pocieszenia, aby pogłębić twoją niewolę. Tym, który robi te rzeczy, żeby zapobiec twojemu odrodzeniu. Ponieważ się boi. Boi się tego, kim jesteś, czym jesteś, czym możesz się stać. Boi się twojego piękna i darzącego życiem serca”.
S. i J. Eldredge “Urzekająca”
Photo by Gerd Altmann on Pixabay
To jest sposób szatana na ciebie
“To jest sposób szatana na ciebie. Szatan gra na największej obawie kobiety: porzuceniu. On aranżuje dla niej porzucenie i manipuluje każdym wydarzeniem, które może wyglądać jak porzucenie”.
S. i J. Eldredge “Urzekająca”
Photo by S. Hermann & F. Richter on Pixabay
Mieczem obosiecznym są zewnątrz walki
“Mieczem obosiecznym są zewnątrz walki, a wewnątrz obawy. Jego ciosy dwoją się i troją wewnątrz, gdy przewrotny ów duch podstępami i pochlebstwem niepokoi serca. Poznaliście już doładnie te wewnętrzne rozterki. Trzeba przez nie przejść, by doznać całego piękna tego ukojenia i pokoju, którym się cieszycie. Tenże miecz dwoi i troi swoje ciosy od zewnątrz, gdy w samym Kościele podważa się bezpodstawnie wasze dążenia duchowe, a rany są tym cięższe, że zadane przez przyjaciół”.
św. Rajmund, list, cyt. za “Liturgia godzin” t.1, s. 1044
Photo by Vlad Ropotica on Pixabay
Co się będzie działo w tej nieszczęśliwej duszy
“Co się będzie działo w tej nieszczęśliwej duszy, która wprost z boleści i udręczeń towarzyszących śmierci wpadnie tejże chwili w ręce tego nieprzyjaciela? Jakże straszne znajdzie odpocznienie! W czarnej rozpaczy, poszarpana szatańskimi kłami, znajdzie się na dnie piekła, gdzie takie mnóstwo wszelkiego rodzaju gadów i takie straszliwe miejsca, taka straszna gospoda! Ludziom żyjącym w rozkoszach (a tacy przeważnie zaludniają piekło) nieznośną wydaje się rzeczą jedną noc spędzić na niewygodnym noclegu. Cóż więc będzie się działo w tej nieszczęsnej duszy, gdy dostanie się do tej okropnej gospody, która będzie jej mieszkaniem na zawsze, bez końca?
O, córki moje, nie pragnijmy dla siebie odpoczynku ani wygód! Dobrze nam jest tak, jak jest, jedna noc do spędzenia w niewygodnej gospodzie, ot i wszystko. Chwalmy Boga i usiłujmy czynić pokutę, póki żyjemy. O, jakże słodka będzie śmierć dla tego, kto za życia pokutą zgładził wszystkie swoje grzechy i nie będzie musiał iść do czyśćca! Jeszcze za życia będzie mu dane zakosztować początku rozkoszy i chwały niebieskiej w duszy wolnej od wszelkiego strachu i utwierdzonej w niewzruszonym pokoju”.św. Teresa od Jezusa “Droga doskonałości” 40,9