„Panie, proszę oczyść mnie i zbuduj jak świątynię. Daj mi słodycz serca i ducha posłuszeństwa: pragnę czynić to, co Ty chcesz. Czasami zdarzy mi się zniszczyć, co wybudowałeś. Zwracam się wtedy do Ciebie słowami świętego Augustyna: «Ciasny jest dom mojej duszy, abyś mógł do niego wejść: powiększ go! Jest zrujnowany: odnów go! Zawiera rzeczy, które mogą obrazić Twój wzrok, przyznają i jestem tego świadom, ale któż może go oczyścić? Do kogóż wołać będę, jeśli nie do Ciebie? Oczyść mnie Panie!»”
„Słowo Boga na każdy dzień w roku 2009”, 30 marca
Posty oznaczone jako duch
Nie należy odmawiać walki
„Nie należy odmawiać walki, gdy miłuje się nagrodę, i ze względu na zapłatę trzeba rozpalić ducha do gorliwego działania. To, czego chcemy, czego pragniemy, do czego dążymy, spełni się wreszcie; obyśmy tylko z powodu tego, co będzie potem, teraz czynili to, co jest nam nakazane”.
św. Augustyn „Kazanie 53,1-6”
Większą władzę odczuwamy, łamiąc ducha
„Większą władzę odczuwamy, łamiąc ducha człowieka, niż zdobywając jego serce”.
E. Hoffer, cyt. za: P. Evans „Toksyczne słowa”, s. 94
Photo by Mohamed Hassan on Pixabay
Pilnie należy czuwać
Ze wszystkiego bądź zadowolona
„Ze wszystkiego bądź zadowolona, zachowuj spokój i swobodę ducha, bo przez to pociągniesz i innych do spokoju. Bądź wesołego oblicza, a szatan nie będzie miał do ciebie dostępu. On wie, że masz na duszy podobieństwo Boże, gdy widzi twą twarz wesołą; trzyma się z daleka i lęka się takiej duszy, bo na jej twarzy już widzi wyryte podobieństwo Boże. Gdy dusza [jest] smutna i przygnębiona, szatan ma większy do niej dostęp, zamęt i niepokój w niej sprawuje. Radością swoją radość sprawiasz Jezusowi”.
Św. Teresa od Jezusa do S.B. Kunegundy Siwiec, „Miejsce mojego miłosierdzia i odpoczynku. Nadprzyrodzone oświecenia Służebnicy Bożej Kunegundy Siwiec”, s. 104
Photo by Jill Wellington on Pixabay
Bóg zraniony
„«Bóg zraniony» – oto największa tragedia człowieka. Lecz czy my w ogóle o tym myślimy? Czy zamiast zanosić nieustanne pretensje do Boga, nie powinniśmy uderzyć się w pierś, świadomi, że wielokrotnie tylko pogłębialiśmy Jego ranę? Ukazuje to m.in. przypowieść o synu marnotrawnym: Ojciec zostaje zraniony zarówno odejściem młodszego syna, jak i odmową przebaczenia ze strony starszego. Jak dziecko wychodzi naprzeciw jednego i drugiego, bo nie może bez nich żyć.
Taki obraz miłującego Ojca zmienia zasadniczo relację człowieka do Boga: skoro Bóg jest jak małe dziecko, znaczy to, że tylko ktoś o duchu dziecka może Go poznać”.ks. A. Muszala „Św. Teresa z Lisieux. Windą do nieba„, https://wiez.pl/2023/08/30/sw-teresa-z-lisieux-winda-do-nieba/
Photo by David Eucaristía on Pixabay
Już bardzo dawno temu zauważono
„Już bardzo dawno temu zauważono, że gdy dążenie do zmiany rozpala psychikę, sam ten żar przyciąga demony, uśpione kompleksy czy zewnętrznych wrogów ducha – różnego rodzaju kłopoty”.
R. Bly „Żelazny Jan”
Photo by Jose Antonio Alba on Pixabay
Istnieje nie tylko Sanctorum Communio
Wszyscy ludzie szczęścia pragną
„Ale może jest tak, że wszyscy ludzie szczęścia pragną, lecz ponieważ ciało pożąda przeciw duchowi, a duch przeciw ciału, skutkiem czego nie mogą czynić tego, czego chcą – ludzie osuwają się w to, co jest na ich miarę, i tym się zadowalają. Ich bowiem pragnienie dokonania tego, czego nie mogą dokonać, nie jest dostatecznie silne, aby mogli tego dokonać”.
św. Augustyn „Wyznania” X 23
Photo by Inactive account – ID 2204574 on Pixabay
Kiedy o sobie myślę
„Kiedy o sobie myślę, nie mówię o sobie,
Bo obcy sobie jestem, jakby rozdwojony:
Ciałem żyję w tym czasie, na tutejszym globie,
Ale duch zamieszkuje odmienne regiony”.A. Lange „Rozmyślania”