„Ach! jakąż łaską jest dziewictwo, być oblubienicą Jezusa! widocznie jest to bardzo piękna i wzniosła godność, skoro najczystsza, najmędrsza ze wszystkich stworzeń przedkładała Dziewictwo nad możność stania się Matką Boga…”.
św. Teresa od Dzieciątka Jezus, list 130 do Celiny
Photo by laminaria-vest on Pixabay
„Celino, przygotujmy w naszym sercu mały, rozkoszny kwietnik, gdzie Jezus przychodziłby odpocząć… W ogródku naszym hodujmy jedynie Lilie, tak lilie, i nie dopuśćmy innych kwiatów, bo inni mogą je uprawiać… jedynie dziewice mogą obdarzać Jezusa liliami.
«Dziewictwo jest głębokim milczeniem co do wszystkich starań ziemskich», nie tylko niepotrzebnych, ale wszystkich starań… Aby być dziewicą, trzeba myśleć tylko o Oblubieńcu, który nie zniesie przy sobie niczego, co nie byłoby dziewiczym, «skoro chciał narodzić się z matki dziewicy, mieć dziewiczego poprzednika, opiekuna dziewiczego, umiłowanego ucznia dziewiczego, a nawet grób dziewiczy». On chce również małą, dziewiczą oblubienicę, swoją CELINĘ!… Powiedziane jest również, że «każdy miłuje naturalnie ziemię rodzinną, a skoro ziemią rodzinną Jezusa była Dziewica dziewic, i Jezus urodził się z woli swojej z Lilii, to lubi przebywać w sercach dziewiczych»”.św. Teresa od Dzieciątka Jezus, list 122 do Celiny
Photo by laminaria-vest on Pixabay
„Słowo wieńce może również oznaczać te trzy aureole, utworzone w Chrystusie i Kościele.
Pierwsza to aureola z pięknych białych kwiatów, wszystkich dziewic, z których każda nosi własną aureolę dziewictwa, a wszystkie razem splatają aureolę, aby ją położyć na głowie Oblubieńca, Chrystusa.
Druga aureola ze wspaniałych kwiatów to korona świętych doktorów, którzy razem będą jedną aureolą, położoną nad koroną dziewic na głowie Chrystusa.
Trzecia aureola z czerwonych goździków męczenników. Nosi ją każdy męczennik, a wszyscy męczennicy razem będą jedną aureolą dla uzupełnienia aureoli Oblubieńca, Chrystusa.
Boski Oblubieniec, Chrystus, przyozdobiony tą potrójną koroną jest tak piękny i pełen wdzięku, że powie się w niebie to, co mówi Oblubienica w Pieśni nad Pieśniami (3,11): «Wyjdźcie i popatrzcie, córki Syjonu, na króla Salomona w koronie, którą ukoronowała go jego matka w dniu jego zaślubin, w dniu radości jego serca»”.św. Jan od Krzyża „Pieśń duchowa” 30.7
„Dziewica to ta, która należy sama do siebie. Jest panią siebie i może wybierać, komu złoży w darze swoją osobę i swoją miłość. Kobieta daje siebie w darze mężczyźnie lub Bogu. I w obydwu tych możliwościach odnajduje pełnię miłości oblubieńczej. By jednak stawać się darem dla kogoś, potrzeba najpierw poczuć, że jest się cenną, że jest się skarbem!”
s. A. M. Pudełko „Kobieta w pełni szczęśliwa”, s. 25-26
Photo by Jerzy Górecki on Pixabay
„Czymże jest dziewica, jeśli się nie umartwia, nie wyrzeka siebie, nie jest gotowa do poświęceń i do ofiary z siebie, jeśli szczerze nie kocha swego odosobnienia i nie opasuje się skromnością, jako najpiękniejszą ozdobą? Czym jest dziewica pyszna i drażliwa, której serce i usta nie dają zapachu miłości?”
bł. Kandyda od Eucharystii „Rozmowy Eucharystyczne”, s. 93-94
