O królu elfów Gil-Galadzie

„O królu elfów Gil-Galadzie
Śpiewano smętną pieśń w gromadzie –
Ostatni to monarchów wzór
W kraju od Morza aż do Gór.

Miecz jego długi, lanca lekka,
Hełm było widać już z daleka –
A w srebrnej tarczy lśniły wraz
Odbite krocie złotych gwiazd.

Dziś go już nie ma, choć był drzewiej –
Gdzie się ukrywa – nikt z nas nie wie,
Bo jego gwiazda pełna lśnień
W Mordoru spadła wieczny cień”.

J. R. R. Tolkien „Wyprawa”

Photo by Dorota Kudyba on Pixabay

Żegnaj, kominku, żegnaj nam, salo!

„Żegnaj, kominku, żegnaj nam, salo!
Choć wichr powieje, deszcz lunie falą,
Trzeba nam zmykać z nastaniem zórz
Przez bory, lasy i szczyty wzgórz.

Do Rivendellu, gdzie jeszcze żwawy
Ród elfów mieszka pod runem trawy –
Przez wrzosowiska, galopem, w cwał,
A dokąd – któż by to wiedzieć chciał?

Przed nami trwogi, za nami strachy,
A nasze łoże pod nieba dachem,
Aż wreszcie koniec znojów i łez,
Aż wreszcie naszej wędrówki kres.

Trzeba nam zmykać, trzeba nam gnać,
Nim świt zapali pochodnię dnia”.

J. R. R. Tolkien „Wyprawa”

Photo by Hans Braxmeier on Pixabay

Czy widzisz tę wąską drogę na błoniach

„Czy widzisz tę wąską drogę na błoniach,
Która wije się wśród głogów i cierni?
Tak niewielu ludzi pyta o nią,
Dążą tu jedynie sprawiedliwi i wierni.

A widzisz tę drogę szeroką,
Co biegnie wśród łąk w maju,
Tak zdradliwą, choć wielu cieszy nią oko
Ufając, że prowadzi do Raju?

A tę piękną ścieżkę w blasku gwiazd,
Co ginie wśród paproci?
Do krainy elfów zaprowadzi nas
Tej czarodziejskiej nocy”.

J. R. R. Tolkien „O Tomaszu rymiarzu”

Photo by Susann Mielke on Pixabay

Trzy pierścienie

„Trzy pierścienie dla królów elfów pod otwartym niebem,
Siedem dla władców krasnali w ich podziemnych pałacach,
Dziewięć dla śmiertelników, ludzi śmierci podległych,
Jeden dla władcy ciemności na czarnym tronie
W krainie Mordor, gdzie zaległy cienie.
Jeden, by wszystkimi rządzić, Jeden by wszystkie odnaleźć,
Jeden, by wszystkie zgromadzić i w ciemności związać
W krainie Mordor, gdzie zaległy cienie”.

J. R. R. Tolkien „Wyprawa”