Dusza nieostrożna zostawia w sobie to upodobanie

„Dusza nieostrożna zostawia w sobie to upodobanie, jako że na początku jest ono małe i niezbyt złe, a ono tymczasem rozrasta się jak to ziarnko gorczycy w wielkie drzewo (Mt 13,32). Mówi przysłowie, że mały błąd w początkach jest przy końcu wielkim”.

św. Jan od Krzyża „Droga na Górę Karmel” III 10,2

Photo by Liggraphy on Pixabay

Och, czyż nieprawda, że dobrze robi rozmawiać o Nim

„Och, czyż nieprawda, że dobrze robi rozmawiać o Nim i wznosić się ponad to, co kończy się i co przemija; ponad cierpienie i rozłąkę, tak, gdzie wszystko trwa? Gdybyś wiedziała, jaką pociechą dla twojej Eli jest móc rozmawiać z tobą o jej projektach na wieczność”.

św. Elżbieta od Trójcy Świętej, list 310 do matki, w: taż „Pisma” t. 2, s. 497

Photo by DONGHWAN KIM on Pixabay

Są góry tak wysokie

„- Są góry tak wysokie, że gołym okiem nie zobaczysz ich wierzchołków, i są śródlądowe jeziora, pozamykane na cztery spusty, oddalone od wszelkich innych źródeł wody, a jednak pod ich powierzchnią wiecznie burzą się jakieś ciemne kształty. Są doliny, które wiodą jakby do samego dna świata, ale cóż to jest za świat? Wszechświat nie ma granic, nie ma końca, nie sporządzisz jego mapy”.

J. Winterson „Kamienni bogowie”, s. 73-74

Photo by Erik Tanghe on Pixabay

Nie, bo ty nigdy nie możesz być pewny

„Nie, bo ty nigdy nie możesz być pewny, kiedy się coś w tym drugim człowieku przerwie, kiedy przekroczysz próg jego wytrzymałości, kiedy ona sama zburzy w rozpaczy to, co zbudowała własnymi rękami, w jakiś sposób skreśli cię; wyczerpie się u niej zasób ufności, jaki miała dla ciebie, zasób nadziei – uzna cię za skończonego”.

M. Maliński

Photo by GlassesShop on Pixabay