„Diabeł władał moją wolą, on z niej wykuł łańcuch, którym mnie oplótł. Z przewrotnej woli rodzi się złe pożądanie, a kiedy się jemu służy, wytwarza się przyzwyczajenie; przyzwyczajenie, któremu się nie przeciwstawiamy, staje się niezwalczonym przymusem”.
św. Augustyn „Wyznania” VIII 5
Photo by Steve Buissinne on Pixabay
„Paradoks neuroplastyczności – jak zauważa Doidge – polega na tym, że przy całej elastyczności mentalnej, jaką nam daje, może nas uwięzić w «sztywnych zachowaniach» […]. W ten sposób właśnie mózg doskonali się w operacjach, które przeprowadza: coraz szybciej i coraz skuteczniej wykonuje rutynowe czynności, nieużywane obwody zaś słabną.
Innymi słowy: «plastyczny» to nie to samo co «elastyczny». Obwody neuronalne nie odkształcają się, aby wrócić do poprzedniej postaci, tak jak gumka recepturka, lecz trzymają się zmienionej formy. Przy czym nie oznacza to, że nowy stan jest stanem pożądanym. Złe nawyki zakorzeniają się w naszych neuronach równie łatwo, jak te dobre”.N. Carr „Płytki umysł. Jak internet wpływa na nasz mózg”, s. 49
„Ukrywanie się to postępujący nawyk. Kiedy zaczniesz się ukrywać, wychodzenie z cienia i zabieranie głosu staje się coraz trudniejsze”.
M. Bailey
„Blisko mi do człowieka [Nikodema] pełnego obaw, wątpliwości, który przychodzi do Jezusa w nocy. Do człowieka, który pyta «Jakżeż może się człowiek narodzić będąc starcem? Czyż może powtórnie wejść do łona swej matki i narodzić się?» […] Jak można porzucić nawyki, przyzwyczajenia, schematy myślenia, ścieżki wyżłobione przez lata? Jak przełamać to, z czego zostałem ulepiony, co zdaje się być częścią mnie?”.
K. Runiec „Kiedy na nowo się narodzę”
„Jesteśmy tym, co w swoim życiu powtarzamy. Doskonałość nie jest jednorazowym aktem, lecz nawykiem”.
Arystoteles
„Ona nie jest złą osobą i nie ma złych nawyków, ale nie jest normalna; jest wyjątkowa, a życie z kobietą wyjątkową może być poważnym obciążeniem, takim, jakiego normalny człowiek nie jest w stanie znieść”.
A. Munro „Moce”, w taż „Uciekinierka”, s. 391
