“Nadzieja pomaga iść naprzód, wytrwałość – stać, a odwaga – wracać”.
W. Grzeszczyk “Parada paradoksów”
Photo by Jose Antonio Alba on Pixabay
“Nadzieja pomaga iść naprzód, wytrwałość – stać, a odwaga – wracać”.
W. Grzeszczyk “Parada paradoksów”
Photo by Jose Antonio Alba on Pixabay
“Jak ta obręcz chyżo zatacza kręgi, tak pędzi, o dzieci, i czas, i wasze życie.
Tylko obręcz, gdy upadnie, znowu się podrywa: czas, gdy raz minie, już nie wraca”.K. Janicki “Do dzieci bawiących się obręczą”
Photo by Gene Gallin on Unsplash
“Wiodą, wiodą drogi w świat,
Wśród lesistych gór zieleni,
W mrocznych grotach znacząc ślad,
Wśród zbłąkanych mknąc strumieni.
Poprzez zimny biały śnieg,
Łąki kwietne i majowe
Omijając skalny brzeg
I pagóry księżycowe.
Wiodą, wiodą drogi w świat,
Pod gwiazdami mkną na niebie –
Choć wędrować każdy rad,
W końcu wraca w dom, do siebie.
Oczy, które ognia dziw
Oglądały – i pieczary,
Patrzą czule w zieleń niw
I kochany domek stary”.J. R. R. Tolkien “Hobbit, czyli tam i z powrotem”
Photo by www-erzetich-com on Pixabay
“Jest jedna prawdziwa podróż i absolutna: w głąb siebie. Z tej podróży jednakże nie zawsze się wraca”.
E. Stachura “Fabula rasa”
Photo by Fr. Romain Marie Bancillon on Pixabay
“- Quo vadis, Domine?…
I nie słyszał odpowiedzi Nazariusz, lecz do uszu Piotrowych doszedł głos smutny i słodki, który rzekł:
– Gdy ty opuszczasz mój lud, do Rzymu idę, by mnie ukrzyżowano raz wtóry.
Apostoł leżał na ziemi, z twarzą w prochu, bez ruchu i słowa. Nazariuszowi wydało się już, że omdlał lub umarł, ale on powstał wreszcie, drżącymi rękoma podniósł kij pielgrzymi i nic nie mówiąc zawrócił ku siedmiu wzgórzom miasta.
Pacholę zaś, widząc to, powtórzyło jak echo:
– Quo vadis, Domine?…
– Do Rzymu – odrzekł cicho Apostoł.
I wrócił”.H. Sienkiewicz “Quo vadis”
“Ten, kto wraca, jest zawsze kimś innym niż ten, który odszedł”.
L. Krohn
“Gdy nie ma gdzie zawrócić, trzeba iść naprzód”.
Marco Polo