„Chociaż bowiem jest prawdą, że nie może nie słyszeć, nie widzieć, nie wąchać, nie smakować, nie odczuwać, to jednak jeżeli dusza gardzi tymi wrażeniami, wówczas to jej nic nie zaszkodzi, tak jakby w ogóle nie widziała, nie słyszała itd.”.
św. Jan od Krzyża „Droga na Górę Karmel” I 3.4
Posty oznaczone jako prawda
Sobór Watykański II wyraził w orędziu do artystów…
„Sobór Watykański II wyraził w orędziu do artystów: «Nie uchylajcie się od oddania waszego talentu na służbę prawdzie Bożej. Świat, w którym żyjemy, potrzebuje piękna, by nie popaść w beznadziejność. Piękno, podobnie jak prawda, wlewa radość w serca ludzi. A to przez wasze ręce»”.
Kongregacja Kultu Bożego o koncertach w kościołach
Photo by Gábor Adonyi on Pixabay
Ten zaś artysta
„Ten zaś artysta, który sam jest prawdziwie wierzący i prowadzi życie godne chrześcijanina, pod wpływem ożywiającej go miłości Bożej, posługując się danymi przez Stwórcę uzdolnieniami, będzie chciał i potrafił barwami, liniami, dźwiękami i pieśniami tak umiejętnie, słodko i wdzięcznie wyrazić wyznawaną przez siebie prawdę i żywioną pobożność, że samo uprawianie sztuki będzie dla niego życiem z wiary i oddawaniem czci Bogu, a lud będzie nadzwyczajnie pobudzać i zapalać do wyznawania wiary i prowadzenia pobożnego życia.
Takich artystów Kościół zawsze poważał i nadal będzie cenić; otwiera im na oścież podwoje swych świątyń, przyjmując z życzliwością cenny ich wkład, jaki doń wnoszą swoją działalnością artystyczną, dzięki czemu może on skuteczniej sprawować swój urząd apostolski”.papież Pius XII, Encyklika do biskupów oraz innych ordynariuszy o muzyce kościelnej Musicae sacrae disciplina
Photo by Christina Zetterberg on Pixabay
Nie można miłości sprowadzić tylko do czynu
„Nie można miłości sprowadzić tylko do czynu, bez empatii i czułości woli, współczucia, które budują więzi. Miłość, która jest tylko czynem, jest pusta i wyniosła. Nie można zatrzymać się tylko na współczuciu, empatii i pielęgnacji wewnętrznych przeżyć, pomijając czyny. Gdyż to prowadzi do powierzchowności miłości i do sentymentalizmu, łudzenia samego siebie. Nie można budować tylko na samym uczuciu, bo bez czynów i prawdy, bez czułości woli miłość wygaśnie, gdyż nigdy się głębiej nie zakorzeni, nie wrośnie w życie”.
A. Szczukiecki OCD „Czy możliwa jest miłość duchowa do człowieka”, cyt. za: M. Filipowski OCDS „Doktryna św. Teresy od Jezusa – Droga doskonałości 1-14” w: „Zaproszenie na Górę Karmel” t. 4 „Modlitwa”, s. 39
Mógłbym uleczyć się przez wiarę
„Mógłbym uleczyć się przez wiarę, gdyż dzięki niej zarysowałyby się przed moim umysłem wyraźniejsze linie, które w jakiś sposób mogłyby skierować mnie ku Twojej prawdzie, a ona zawsze trwa i nikogo nigdy nie omyli. Ale często tak się zdarza, że człowiek, który raz trafił na złego lekarza, potem boi się powierzyć nawet dobremu. Taki był stan mojej duszy, której nic oprócz wiary nie mogło uleczyć. A odrzucała to lekarstwo, bojąc się, że mogłaby uwierzyć w nieprawdę”.
św. Augustyn „Wyznania”
Photo by Ivana Tomášková on Pixabay
Wezwanie Mistrza, o Siostro, czy słyszysz?
„Wezwanie Mistrza, o Siostro, czy słyszysz?…
Więc powstań, dźwignij, co ducha obciąża.
To ciężar Pana – to pełen słodyczy
Nadmiar Miłości w sobie cię pogrąża.
Bóg jeśli bierze, to nigdy połowę…
Czyni cię więźniem, byś pozornie skuta,
Wzleciała duchem, gdzie życie wskroś nowe!
Gdzie wieczór znika, gdzie wieczny dzień!… Słuchaj,
Oto Pan mówi: «Złóż Mnie na swym sercu» –
Co za wspaniała łaski tajemnica –
Żąda wierności, żąda coraz więcej,
By w świętej więzi Sobą nas zachwycać!
Złóż Go na sercu jak pieczęć. Wyłącznie
I duchem wolna, z prostotą spojrzenia,
Weń się zatapiaj, trwając nierozłącznie,
Gdzie Jego Wola trud w niebo zamienia.
Złóż go na sercu jak mirry wiązankę –
W cichym męczeństwie, swym codziennym życiem,
A Boska Prawda weźmie swoją «brankę»
Na wieczną miłość – za oblubienicę! -„.św. Elżbieta od Trójcy Świętej „[Połóż mnie na swym sercu]”, w: taż „Pisma” t. 3, s. 180-181
Photo by 🇨🇭Switzerland on Pixabay
Dzieci, nie miłujmy słowem i językiem
O nieszczęśliwa dolo
„O nieszczęśliwa dolo naszego żywota! W jakim niebezpieczeństwie tutaj żyjemy i z jaką trudnością poznajemy prawdę! To, co jest najjaśniejsze i najprawdziwsze, wydaje się nam ciemne i niepewne. Uciekamy też od tego, czego najwięcej powinniśmy szukać. Idziemy za tym, co jest dla nas zrozumiałe i jasne, choć jest to dla nas najgorsze i na każdym kroku szkodliwe”.
św. Jan od Krzyża „Noc ciemna” II 16.12
Photo by Antonio López on Pixabay
Prawda jest zawsze dziwniejsza
„Prawda jest zawsze dziwniejsza niż fikcja. Wymyślamy fikcję pasującą do naszych wyobrażeń o tym, jak powinno być, ale prawdy nie da się wymyślić. Prawda po prostu jest, czasem tak zdumiewająca, że wbija nas w podłogę, przypominając, że wszechświat nie istnieje po to, żeby spełniać nasze oczekiwania”.
D. Koontz „Wielkie małe życie”, s. 16 – 17
Photo by Thomas Wolter on Pixabay
Bądź jak mała dziewczynka
„Bądź jak mała dziewczynka, która pragnie spocząć i zasnąć przytulona do serca ojca.
W miłości jest twoje, życie, córko moja: kochaj Mnie.
W miłości jest twoja nadzieja: kochaj Mnie.
W miłości jest twoja siła: kochaj Mnie.
W miłości jest twój pokój: kochaj Mnie.
Przyszedłem na ziemię, aby szukać twojej miłości: kochaj Mnie.
Stałem się dzieckiem, aby zmiękczyć twoje serce: kochaj Mnie.
Pracowałem, aby uświęcić twoje siły: kochaj Mnie.
Umarłem na krzyżu, aby zbawić twoją duszę: kochaj Mnie.
Jestem Prawdą: wierz Mi.
Jestem twoją siłą: ufaj.
Jestem twoim wiecznym Życiem: kochaj Mnie!”ks. D. Ruotolo „Jezus do serca siostry”, s. 80
Photo by Amore Seymour on Pixabay