Wszystkie odpowiedzi, których poszukujesz

„Wszystkie odpowiedzi, których poszukujesz, leżą w twoim wnętrzu. Codziennie w chwilach wyciszenia zadawaj sobie pytanie o kierunek, w którym zmierzasz, a odpowiedzi szukaj w swoich uczuciach oraz intuicji. Czuj sercem i umysłem. Właściwa droga zawsze będzie wywoływać pozytywne odczucia i będzie miała sens. Twoja życiowa misja, cel to po prostu być – być sobą. A jedyny sposób, żeby tego dokonać, to zacząć słuchać samego siebie – swoich pragnień i marzeń oraz własnych, inspirowanych przez niebiosa uczuć. […] Nie jesteś swoimi myślami. Nie jesteś swoimi przekonaniami. Nie jesteś nawet swoimi emocjami, chociaż wszystkie one mają ci wiele do przekazania. Jednak najkrótsza droga do źródła obfitości – którym jesteś ty – z jakiej kiedykolwiek dane ci będzie skorzystać, prowadzi przez twoje pragnienia i uczucia. Są one magiczne i unikatowe – są wyłącznie twoje – i należy je respektować. Sugerują ścieżki, które możesz obrać, oraz pokazują, jak wielkie spełnienie może na ciebie czekać. Zabierają cię w podróż przez wiosenne miesiące i wschody słońca, jak również przez mrok i bagna życia, i wskazują drogę do oświecenia, eksponując te obszary twojego życia, w których, być może, uważasz się za gorszego, niż jesteś w rzeczywistości”.

M. Dolley „Świat nieograniczonych możliwości”

Photo by GuangWu YANG on Pixabay

Dziecko moje, bądź roztropna

„Dziecko moje, bądź roztropna, czuwaj nad sobą, nie dopytuj się zbytnio ludzi, bo to wywołuje niepokój. Tak się zachowuj, jakbyś na ziemi była tylko ty i Ja. Chcę twojego spokoju. Czego się przypadkiem dowiesz od ludzi, mów o tym ze Mną, a Ja ci powiem, ale nie dopytuj się. Złóż ofiarę z takich rozmów i czuwaj nad dotrzymywaniem”.

Jezus do S.B. Kunegundy Siwiec, „Miejsce mojego miłosierdzia i odpoczynku. Nadprzyrodzone oświecenia Służebnicy Bożej Kunegundy Siwiec”, s. 97

Photo by Дмитрий Владимирович on Pixabay

Ach, gdyby uczeni…

„Ach, gdyby uczeni, którym życie schodzi na zdobywaniu wiedzy, przyszli stawiać pytania, to zdumieliby się zapewne na widok czternastoletniej dziewczynki, która zna tajniki doskonałości. Bo przy całej ich wiedzy nie są w stanie ich odkryć; aby je posiąść, potrzeba duchowego ubóstwa!”

św. Teresa od Dzieciątka Jezus, „Dzieje duszy”, Rkp. A, 49r

Photo by wastedgeneration on Pixabay

Największy dylemat

„Największym dylematem czy wątpliwością małej dziewczynki, młodej kobiety czy staruszki będzie zawsze niepokojące pytanie: «Czy jestem piękna? Czy mam w sobie coś zachwycającego?» Maryja powiedziałaby każdej z nas: «Pytanie źle postawione! Jeśli stworzył ciebie sam Stwórca piękna, to jesteś piękna. Powinnaś więc pytać siebie, Boga i innych: Co jest moim pięknem?» Tak postawione pytanie pomaga nam odkrywać niesamowite zasoby, które Bóg złożył w każdej z nas”.

s. A. M. Pudełko „Kobieta w pełni szczęśliwa”, s. 22

Photo by Anastacia Cooper on Pixabay

Mamo, czy w niebie jest podłoga?

„«Mamo, czy w niebie jest podłoga?»
Nie wiem, kochanie, choć być musi.
Zapytam jutro Pana Boga.
Dzisiaj już zaśnij. Śpij, malusi.
«Mamo, a w niebie są zabawki?»
Na pewno, słonko, jakie zechcesz.
Koń na biegunach i huśtawki,
a na huśtawce wolne miejsce.
Będziesz się bujał tam do woli.
I będziesz biegał tam po trawie.
I nic już więcej nie zaboli.
I ja tam także się pojawię.
«Mamo, a kiedy przyjdziesz do mnie?»
Nie wiem, syneczku, lecz na pewno.
A kiedy przyjdę, siądę sobie,
a ty usiądziesz razem ze mną.
I już nie będzie żadnych rurek,
żadnych cewników i bandaży.
Jedynie trzeba wejść na górę,
tam wszystko dobre się wydarzy.
Tam wymarzymy sobie wszystko.
Nawet podłogę, jeśli trzeba.
Tylko już zaśnij, zaśnij szybko.
I nie idź dzisiaj tam, do nieba”.

W. Majkowski „Podłoga”

Photo by Stefan Schweihofer on Pixabay

Zrozumcie, że język może ukryć prawdę

„Zrozumcie, że język może ukryć prawdę, ale oczy – nigdy! Ktoś wam zadaje niespodziewane pytanie, nie zdradzacie się nawet drgnieniem, błyskawicznie bierzecie się w garść i wiecie, co należy powiedzieć, żeby ukryć prawdę, i wygłaszacie to niezmiernie przekonywająco, i nie drgnie na waszej twarzy żaden muskuł, ale – niestety – spłoszona pytaniem prawda na okamgnienie skacze z dna duszy w oczy i już wszystko stracone”.

M. Bułhakow „Mistrz i Małgorzata”

Photo by Bessi on Pixabay