Szkoda, że nie potrafiłem pomóc

„Szkoda, że nie potrafiłem pomóc – Szymon zatrzymuje oczy na twarzy Szoguna. – Ale jak pomóc komuś, kto nie potrafi żyć bez ryzyka i strachu? Nawet nie wiem, kiedy umarł bohater Ameryki, a jego miejsce zajął wiecznie pijany cinkciarz, znany jako Major. Legenda półświatka, król armii małych złodziei… Wciąż mój przyjaciel, a tak przecież obcy i daleki człowiek…”.

B. Kosmowska „Samotni.pl”, s. 71

Photo by Сергей Шабанов on Pixabay

Życzę ci szczęścia, ale nie tego

„Życzę ci szczęścia, ale nie tego szczęścia,
które można kupić,
odcinając się od świata.
Nie tego, które można zdobyć,
poświęcając marzenia dla wygodnego życia.
Życzę ci szczęścia płynącego z tego,
co potrafisz robić najlepiej.
Płynącego z podjęcia ryzyka próbowania.
Ryzyka dawania.
Ryzyka kochania”.

P. Brown

Photo by Alexandra_Koch on Pixabay

Pragnienie bycia bezpiecznym i kochanym

„Pragnienie bycia bezpiecznym i kochanym nie jest tchórzostwem. My byśmy się kochali (…), ale nie zapewnilibyśmy sobie bezpieczeństwa. Huśtalibyśmy się na trapezach bez asekuracji. To może być dobre, gdy jesteś młody i nie masz nic do stracenia oprócz swego serca, ale gdy jesteś starszy i wiesz, że twoje serce to fragment całości, wycofujesz się, bo wolisz mieć rodzinę niż gwiazdkę z nieba. Wolę leżeć na ziemi i patrzeć na gwiazdy, niż próbować do nich dotrzeć, mając niewielką szansę, że mi się uda”.

J. Carroll „Dziecko na niebie”

Photo by Judi Bell on Pixabay

Wszystko na świecie jest chwiejne

„Wszystko na świecie jest chwiejne, jest czystym ryzykiem, a kto nie godzi się na nie, ginie w kącie, nie poznawszy życia. Nagle zrozumiałam, dlaczego ja nie zdobyłam Nina, dlaczego to Lila go zdobyła. Nie potrafiłam zawierzyć prawdziwym uczuciom. Nie umiałam dać się zaciągnąć poza granice. Nie posiadałam tej miłosnej siły, która pchnęła Lilę do zrobienia wszystkiego, by zakosztować tego dnia i tej nocy. Stałam w tyle, czekałam. Ona natomiast sięgała po to, czego pragnęła, zapalała się, grała o wszystko albo nic i nie bała się pogardy, szyderstw, oplucia, lania. To ona zasłużyła na Nina, ponieważ uznała, że kochać go, to spróbować go zdobyć, a nie liczyć, że on ją zechce”.

E. Ferrante „Historia nowego nazwiska”, s. 361-362

Photo by Thomas Wolter on Pixabay