Zdaje mi się, że dla ofiar miłości nie będzie sądu

„«[…] Zdaje mi się, że dla ofiar miłości nie będzie sądu; raczej Pan Bóg pospieszy się, by wiecznym szczęściem nagrodzić swoją własną miłość, którą będzie widział płonącą w ich sercu»
– Jak myślisz – powiedziałam – czy dla dostąpienia tego przywileju wystarczy uczynić akt ofiarowania, który ułożyłaś?.
«O, nie! – odpowiedziała – same słowa nie wystarczą… By rzeczywiście być ofiarą miłości, trzeba się oddać całkowicie. Nie będzie się strawionym przez miłość, jeżeli się nie odda miłości»”

św. Teresa od Dzieciątka Jezus „Rady i wspomnienia”, s. 263

W cytacie mowa jest o tym akcie

Photo by Jill Wellington on Pixabay

Na drodze krzyża

„Na drodze krzyża więcej postąpisz w miłości w miesiącu, niż inne dusze za dziesięć lat, które wykonują cnoty, a nie mają zamiłowania do cierpienia, które są obojętne w umiłowaniu krzyża. Na sądzie Bożym, dusze cieszyć się będą i będą na wieki mieć znamiona cierpień swoich”.

Jezus do S.B. Kunegundy Siwiec, „Miejsce mojego miłosierdzia i odpoczynku. Nadprzyrodzone oświecenia Służebnicy Bożej Kunegundy Siwiec”, s. 131

Photo by Олег on Pixabay

Krzyż będzie radością twoją

„Krzyż będzie radością twoją, gdy go ujrzysz na sądzie [ostatecznym]. Ci, co go niechętnie niosą, tylko wloką za sobą lękać się będą krzyża. Gdy staniesz na progu wieczności, krzyż zostanie ci odjęty, a otrzymasz palmę zwycięstwa”.

Jezus do S.B. Kunegundy Siwiec, „Miejsce mojego miłosierdzia i odpoczynku. Nadprzyrodzone oświecenia Służebnicy Bożej Kunegundy Siwiec”, s. 94

Photo by congerdesign on Pixabay

Wiele błędów i grzechów będzie Pan Bóg karał

„Wiele błędów i grzechów będzie Pan Bóg karał w dniu sądu u tych dusz, z którymi blisko przestawał i którym wiele światła i pomocy udzielał. Poniosą one karę za to, że ufając owej łasce obcowania z Bogiem oraz cnotom, które miały od Niego, opierały się na nich, a zaniedbywały to, o czym wiedziały, że powinny czynić. […] Ukarze On kiedyś i wybranych przyjaciół swoich, z którymi poufale przestawał na ziemi, a uczyni to za ich błędy i zaniedbania, na jakie nie potrzebował sam zwracać im uwagi, bo można je było już spostrzec przy pomocy prawa i naturalnego rozumu, których im udzielił”.

św. Jan od Krzyża „Droga na Górę Karmel” II 22,15

Photo by 3D Animation Production Company on Pixabay