„Każdy celibat, nawet ten, którego sobie nie wybrano, może być przeżywany w relacji oblubieńczej z Chrystusem. Wyrasta z niego – widzialna lub niewidzialna – rzeczywista płodność duchowa”.
B. Dubois „Uzdrowienie zranień z dzieciństwa ze św. Teresą z Lisieux”, tł. M. Grabski, s. 135
Posty oznaczone jako samotność
Człowiek rodzi się sam
„Człowiek rodzi się sam i samotny umiera”.
M. Choromański
Zgoda na bycie kochaną w głębi rany swego opuszczenia
„Święta [Teresa] ukazała tutaj elementy charakterystyczne dla drogi dziecięctwa: zgodę na bycie kochaną w głębi rany swego opuszczenia; przyjęcie miłości mimo poczucia osamotnienia, niepokoju i wewnętrznego niedomagania, którym towarzyszy bolesne wrażenie bycia odrzuconą lub niekochaną. Teresa w swoim życiu duchowym przede wszystkim przyjmowała miłość, którą Bóg dawał jej jako pierwszy. Otrzymywała tym samym pocieszenie we wszystkich utrapieniach. Wówczas sama mogła się zwrócić do Miłości, kochać i stawać się pocieszycielką dla tych, którzy ją otaczali. Jej zdolność miłowania zależała, jak u wszystkich, od woli otwarcia się na przyjęcie Bożego daru niezależnie od własnych zranień”.
B. Dubois „Uzdrowienie zranień z dzieciństwa ze św. Teresą z Lisieux”, tł. M. Grabski, s. 48-49
Ludzie! każdy z was mógłby…
„Ludzie! każdy z was mógłby, samotny, więziony,
Myślą i wiarą zwalać i podźwigać trony”.A. Mickiewicz „Dziady” cz. III
Hau, hau, hau, nie jestem sam
„Hau, hau, hau,
Nie jestem sam,
Bo pośród gwiazd przyjaciół mam.
Nie wstrzymasz mnie, nie złapiesz mnie,
Bo umysł pędzi tam gdzie chce”.M. Piechota „Piosenka Ochłapka”
Ochłapek to latający w kosmos piesek, o którym mama opowiadała mi bajki jak byłam mała. Rysowała też do nich piękne rysunki – jeden z nich widzicie jako ilustrację do tego posta.
Ten jest prawdziwie samotnym na ziemi
„Ten jest prawdziwie samotnym na ziemi,
Kto nawet współczuć nie umie z drugiemi”.A. Asnyk „Myśli ulotne”
Po raz pierwszy sam, ale nie obcy na Ziemi
„[…] po raz pierwszy sam, ale nie obcy na Ziemi, już poddany jej i jej prawom, mogłem – bez buntu, bez żalu – myśleć o odlatujących po złote runo gwiazd…”
S. Lem „Powrót z gwiazd”
W obcym dalekim mieście
„W obcym dalekim mieście, wśród słoty wieczora
I deszczu co się kłębił na czarnym asfalcie
Ujrzał jakiś młodzieniec w błysku reflektora
Twarz Wiecznego Przechodnia, co szedł w ciemnym palcie.
Poznał Go jak w olśnieniu i zawołał: «Panie,
Nie opuszczaj mnie więcej, bom jak Ty wygnaniec,
I jak Ty jestem życia dotknięty żałobą,
Więc użal się nade mną i pozwól iść z Tobą».
Rzekł Chrystus: «Oddaj naprzód wszystko, co posiadasz,
A przyjdź». A na to człowiek wyszeptał ze łzami:
«O Panie, Ewangelię, którą opowiadasz
O młodzieńcu, co nie chciał się dzielić skarbami,
Pamiętam. Ale moje odmienne są dzieje,
Nie mam nic do oddania i nic do dzielenia,
Straciłem dom i bliskich, i kraj, i nadzieję,
I nie mam nic prócz wspomnień».
«Oddaj mi wspomnienia».
Człowiek chciał mówić jeszcze, lecz milczał pobladły,
Ważąc przez chwilę w sercu słów ciężar okrutny,
Wreszcie opuścił głowę, ręce mu opadły…
I odszedł smutny”.S. Baliński „Smutny młodzieniec”
Jedno z najstraszliwszych zniewoleń
„Jednym z najstraszliwszych zniewoleń, w jakie możemy popaść jest myślenie, że na miłość trzeba zasłużyć, że jeśli nie jesteśmy silni, atrakcyjni i piękni to już nikt się nami nie zajmie”.
papież Franciszek I
Człowiek, który podróżuje samotnie…
„Człowiek, który podróżuje samotnie, może ruszyć już dziś; ale ten, który podróżuje z towarzyszem musi czekać, aż ten drugi będzie gotów”.
H. D. Thoreau