“Dusza pogardzana, upokarzana, przyciąga wzrok Boga Najwyższego! Jeśli dusza zdobyła Serce Boga, co ją obchodzi cały wszechświat? A jeśli wszyscy królowie ziemi są dla niej, to gdyby nie miała Boga, cóż jej z całej tej reszty? Bogatego wszyscy kochają, szanują. Ubogim gardzą, nie ma nic, lecz jeśli jest pokorny… Kogo uczci Pan?… Tego pokornego!
Pokora jest szczęśliwa, gardzą nią, bo nie ma nic, nie przywiązuje się do niczego, niczym się nie przejmuje. Pokora jest zadowolona, pokora jest szczęśliwa, wszędzie jest szczęśliwa, pokora zadowala się wszystkim. Pokora nosi wszędzie Pana w sercu.
Pycha – wszystko wyciąga ją na zewnątrz niej samej, wszystko ją męczy, irytuje, poniża. Pycha – wszystko ją oburza, wszystko ją zasmuca, ma lęki na tym świecie i na tamtym. Pokora ma radość na tym świecie i na tamtym. Pokora nie zwraca uwagi na nic, ze wszystkiego jest szczęśliwa! […] Pokora jest królestwem Serca Boga!”św. Maria od Jezusa Ukrzyżowanego “Słowa i rady zebrane w czasie trwania ekstaz, 1873 r.”
Photo by Free-Photos on Pixabay
