“Pewna pokusa, która naszła mnie podczas Mszy Świętej sprawiła, że poczułem głęboko swoją nicość i niemal wdzięczność za to, że mi ją demon dał. Uważam wręcz, że to może być najlepsza metoda przezwyciężania pokus: posłużyć się nimi, żeby poznać siebie i upokorzyć się przed Bogiem”.
ks. D. Ruotolo “Kwiatki księdza Dolindo”, s. 157
Photo by Claudio_Scott on Pixabay
“Słowem, powiedzianym w odpowiednim momencie, można zabić lub upokorzyć, nie brudząc sobie rąk”.
P. Desproges
Photo by Gerd Altmann on Pixabay
“Bóg powołuje człowieka z głębi jego niegodności, często zagubienia, smutku, rozczarowania. Powołuje go w sytuacjach, w których czuje się on szczególnie upokorzony, przegrany, spychany przez życie. Postawy i sytuacje pozornie prowadzące donikąd, to cecha Bożych tajemnic”.
S. Fudala “Duch Święty i Maryja wzorem oblubieńczej miłości między Bogiem a ludźmi” w: “Żyć Karmelem w Świecie” nr. 3 (103), wrzesień 2020, s. 11
Photo by JuiMagicman on Pixabay
“Obecnie jest ci koniecznie potrzebne nie tyle praktykowanie cnót heroicznych co nabycie pokory. Dlatego dobrze jest, że twoje zwycięstwa są zawsze zmieszane z porażkami i to z rodzaju takich, o których nie możesz myśleć z przyjemnością. Przeciwnie, wspomnienie o nich upokarza cię, pokazując, że nie należysz do liczby dusz wielkich”.
św. Teresa od Dzieciątka Jezus “Dzieje duszy”, s 299
Photo by omer yousief on Pixabay
“Granica między zabieganiem a upokarzaniem się jest dokładnie w tym miejscu, gdy zaczynam się wstydzić swego zachowania i wiem, że u kogoś by mnie ono raziło i wzbudzało politowanie”.
“Otóż zgódź się złożyć Bogu ofiarę z tego, że nigdy nie skosztujesz owoców, to znaczy że przez całe życie będziesz czuła odrazę do cierpienia, do upokorzenia, że będziesz patrzeć, jak wszystkie kwiaty twoich pragnień i dobrej woli opadają bez skutku. W chwili [twej] śmierci Bóg potrafi sprawić w mgnieniu oka, że dojrzeją piękne owoce na drzewie twojej duszy”.
św. Teresa od Dzieciątka Jezus
