„Dusza bez przewodnika, choćby miała cnotę, jest jak rozpalony węgiel pozostawiony sobie, który raczej będzie gasł niż się rozpalał”.
Św. Jan od Krzyża „Słowa światła i miłości. Przestrogi”, s. 15
Photo by fancycrave1 on Pixabay
„Dusza bez przewodnika, choćby miała cnotę, jest jak rozpalony węgiel pozostawiony sobie, który raczej będzie gasł niż się rozpalał”.
Św. Jan od Krzyża „Słowa światła i miłości. Przestrogi”, s. 15
Photo by fancycrave1 on Pixabay
„Wszystko płonie, gdzie się zwrócę.
Wszystko węglem, co porzucę.
Tak, płomieniem jestem ja”.F. Nietzsche „Ecce homo”
Ten cytat zanotowałam, będąc w szkole średniej. Mówiliśmy o nim na zajęciach i moje koleżanki uznały, że to słowa pełne pychy. Mnie wydały się – i do dziś się takimi wydają – przede wszystkim słowami pełnymi rozpaczy.
„Do spalonego placka podobne jest życie:
Trochę cukru na wierzchu, a węgla od spodu,
Odrobinę słodyczy zjadamy za młodu,
Potem żujem zakalce, spaleniznę, śmiecie”.J. I. Kraszewski „Urywki”