Mój Ukochany jest jak gór wyżyny

„Mój Ukochany jest jak gór wyżyny,
Jak samotne doliny wśród gajów tonące,
Jak wyspy osobliwe,
Jak potoki rozgłośnie szumiące,
Jak tchnienie wiatru miłośnie wiejące.

Jak noc w spoczynku cichym pogrążona,
W chwili gdy się rozlewa blask zorzy rumiany,
Jak muzyka ciszą przepojona,
Samotność, w której brzmią organy,
Uczta, co moc i miłość daje na przemiany”.

św. Jan od Krzyża „Pieśń duchowa”, strofy 14 i 15

Photo by Karl Egger on Pixabay

Męczy się i trudzi dusza ulegająca swoim pożądaniom

„Męczy się i trudzi dusza ulegająca swoim pożądaniom, ponieważ jest przez nie raniona, poruszana i niepokojona jak woda przez wiatry, i nie pozwolą jej uspokoić się na żadnym miejscu ani w żadnej rzeczy. […] Dlatego nieszczęśliwy jest człowiek, jeśli nie zwycięża pożądań”.

św. Jan od Krzyża „Droga na Górę Karmel” I 6.6

Photo by Stefan Schweihofer on Pixabay

Każde nowe cierpienie

„Każde nowe cierpienie, każda trwoga serca, to niejako lekki zefir, który zanosi Jezusowi woń Jego lilii, wówczas On uśmiecha się z miłością i przygotowuje nową gorycz. Napełnia kielich aż po brzegi w tej myśli, że im więcej lilia wzrasta w miłości, tym bardziej wzrastać powinna w cierpieniu!”.

św. Teresa od Dzieciątka Jezus, list 83 do Celiny

Photo by Gerd Altmann on Pixabay

Duch Święty, jak silny wiatr

„Duch Święty, jak silny wiatr, w jednej sprzyjającej chwili popycha barkę naszej duszy o wiele bardziej naprzód, niż my uczynilibyśmy to w trakcie miesięcy i lat, wiosłując jedynie o własnych siłach! Niech nic cię nie martwi, nic nie przeraża: wszystko przemija, ale Bóg się nie zmienia! Cierpliwością uzyskasz wszystko! Temu, kto jest z Bogiem, niczego nie brakuje! Miłość jest prawdziwa tylko wówczas, jeśli wszystko ceni!”

św. Teresa od Jezusa

Photo by Tom on Pixabay

Jestem pieśnią, która śpiewa ptaka

„Jestem pieśnią, która śpiewa ptaka.
Jestem liściem, który stwarza las.
Jestem przypływem, co ściąga księżyc.
Jestem nurtem, co ujarzmia piach.
Jestem chmurą, tchnącą wiatru powiew;
ziemią, która daje słońcu blask;
jestem iskrą, która krzesze krzemień.
Dźwiękiem, który kształt formuje rąk.
Słowem, co człowieka wypowiada”.

C. Causley „Jestem pieśnią”, cyt. za C. Funke „Atramentowa śmierć”

Photo by Loretta Tollefson on Pixabay

Dwa obłoki

„Dwa obłoki urodzone
Z porankowej mgły
Uniósł wicher w obcą stronę
I poszarpał zły.

Jeden pomknął w szlaki sine,
Znalazł w słońcu kres;
Drugi upadł na dolinę
Ciężką chmurą łez”.

J. S. Wierzbicki „Dwa obłoki”

Photo by Pexels on Pixabay