“Najmniejszą łaskę ceń więcej niż świat cały, bo świat zniknie, a łaska na wieki trwać będzie”.
Jezus do S.B. Kunegundy Siwiec, “Miejsce mojego miłosierdzia i odpoczynku. Nadprzyrodzone oświecenia Służebnicy Bożej Kunegundy Siwiec”, s. 111
Photo by Frauke Riether on Pixabay
“Krzyż będzie radością twoją, gdy go ujrzysz na sądzie [ostatecznym]. Ci, co go niechętnie niosą, tylko wloką za sobą lękać się będą krzyża. Gdy staniesz na progu wieczności, krzyż zostanie ci odjęty, a otrzymasz palmę zwycięstwa”.
Jezus do S.B. Kunegundy Siwiec, “Miejsce mojego miłosierdzia i odpoczynku. Nadprzyrodzone oświecenia Służebnicy Bożej Kunegundy Siwiec”, s. 94
Photo by congerdesign on Pixabay
“Udzielę ci łaski pragnienia kochania Mnie i zbawiania dusz. To pragnienie samo już podoba Mi się. Patrzę nie na wielkość dokonanych uczynków, ale na serce, miłość i pragnienia. Za to nagradzam przez wieczność całą i na ziemi. Ze względu na tych, którzy Mnie miłują, ocalę tych, którzy są wrogami moimi”.
Jezus do S.B. Kunegundy Siwiec, “Miejsce mojego miłosierdzia i odpoczynku. Nadprzyrodzone oświecenia Służebnicy Bożej Kunegundy Siwiec”, s.64
Photo by Günther Schneider on Pixabay
“Modlitwą, cierpieniami, ofiarami, [Kundusia] starała się pomagać Temu, który trawiony nieugaszonym pragnieniem ratowania dusz, nieustannie ją przynaglał, upominał, by nie ustawała, że teraz czas żniwa, że nie czas odpoczywać, że na odpoczynek przeznaczona jest cała wieczność”.
ks. B. Bartkowski, wstęp do książki “Miejsce mojego miłosierdzia i odpoczynku. Nadprzyrodzone oświecenia Służebnicy Bożej Kunegundy Siwiec”, s. 24
“Sam, opuszczony – Jezus zaczyna na krzyżu to życie osamotnienia, opuszczenia, które przez całe wieki, aż do skończenia świata, prowadzić będzie w tabernakulum”.
św. Urszula Ledóchowska “Bądź jak lampka przed tabernakulum. Myśli o Eucharystii”, s. 17
Photo by Gabriela Fink on Pixabay
“Ileż to razy i ty usprawiedliwiona zostałaś przez sakrament pokuty i przez wszystkie działania Boga w twej duszy, z ktorych nie zdawałaś sobie nawet sprawy. «A których usprawiedliwił – tych też obdarzył chwałą». Oto, co cię oczekuje w wieczności.
Lecz nie zapominaj, że stopień naszej chwały zależy od stopnia łaski, w jakim Bóg zastanie nas w chwili śmierci. Dozwól Mu dokonać w Tobie zamierzonego przez Niego dzieła”.św. Elżbieta od Trójcy Świętej “Wielkość naszego powołania”
Photo by Eveline de Bruin on Pixabay
“Są męki dla dusz poszczególne, które są mękami zmysłów: każda dusza czym grzeszyła, tym jest dręczona w straszny i nie do opisania sposób […]. Niech grzesznik wie: jakim zmysłem grzeszy, takim dręczony będzie przez wieczność całą”.
św. Faustyna “Dzienniczek”
Photo by Sven Lachmann on Pixabay
“Miłość ludzka dąży do tego, by mieć dla siebie swój przedmiot ukochania. Kto kocha ludzi jak Chrystus, pragnie, by oni należeli do Boga, a nie do niego. Oczywiście w ten sposób zapewniamy sobie ich posiadanie na wieki. Jeśli zdobędziemy człowieka dla Boga, jesteśmy z nim zjednoczeni w Bogu, podczas gdy chęć zdobycia go dla siebie prowadzi często do tego, że prędzej czy później go tracimy”.
św. Teresa Benedykta od Krzyża
“Patrzmy na życie we właściwym świetle. Jest to chwila pomiędzy dwiema wiecznościami”.
św. Teresa od Dzieciątka Jezus
Photo by Stefan Keller on Pixabay
