„- Nie wypowiadam głośno słów narzekania, bo wiem, że słowa mają moc. Wiem też, jak ważne jest to, co mówi się w dolinie. Kiedyś narzekałem ile wlezie i nie wyszło mi to na dobre. Gdy zaczynasz szemrać, narzekać, wydłuża się proces twojego uzdrowienia, dłużej czekasz na odpowiedź Boga, na Jego łaskę. Dlaczego? Bo gdy narzekasz, to tak naprawdę mówisz Bogu: «Wiem lepiej od Ciebie, co jest dla mnie dobre». […] jeśli zaczynasz narzekać, podcinasz sobie skrzydła i zabijasz nadzieję. Jeśli nie masz nadziei, nie rodzi się w tobie wiara, a bez wiary nic się nie zmieni na dobre. Jeśli znasz serce Boga, wiesz, że zawsze jest nadzieja. […] Zaufaj!». Każda próba jest po coś. Każda dolina jest po to, by Bóg mógł cię jeszcze wyżej wynieść”.
D. Turbitt, cyt za: M. Jakimowicz „Jak poruszyć niebo?”, s. 131-132
Posty oznaczone jako zaufanie
Poniżej znajdziesz wszystkie posty oznaczone hasłem „zaufanie”. Jeśli uważasz, że któryś z nich nie powinien być tak oznaczony, albo że jeszcze któryś post powinien mieć takie oznaczenie, daj mi znać w komentarzu do danego posta. Nie obiecuję, że zmienię oznaczenia, ale obiecuję, że to sprawdzę!
Czemu zgnębiona jesteś, duszo moja
„Czemu zgnębiona jesteś, duszo moja,
i czemu trwożysz się we mnie?
Ufaj Bogu, bo jeszcze wysławiać Go będę:
On zbawieniem mojego oblicza i moim Bogiem”.Ps 42,6
Wiara ma być mała jak ziarenko gorczycy
„Wiara ma być mała jak ziarenko gorczycy. Mała, czyli bezbronna, całkowicie zdana na Tego, od którego wszystko zależy. Dziecięca. Ufna”.
M. Jakimowicz „Jak poruszyć niebo?”, s. 94
Bóg powołuje nas ze względu na wybory
„- Myślę, że Bóg powołuje nas ze względu na wybory, których dokonujemy w ukryciu. Patrzy na nas, bada nasze serce i mówi: «OK. Widzę, że w ukryciu prowadzisz takie życie. Mogę ci zaufać».”.
M. Wolski, cyt. za: M. Jakimowicz „Jak poruszyć niebo?”, s. 29
Koniec twoich możliwości jest dopiero początkiem
„- To ekscytujące, kiedy widzisz, że koniec twoich możliwości jest dopiero początkiem możliwości potężnego Boga, u którego niemożliwe nie istnieje. On oczekuje od nas jedynie wiary i zaufania”.
M. Jakimowicz „Jak poruszyć niebo?”, s. 22
Bóg jednak daje nam wsparcie
„Bóg jednak daje nam wsparcie. W Jego oczach jesteśmy pokonani tylko wtedy, kiedy pozwalamy, aby porażka nas zwyciężyła, kiedy nie chcemy zaufać, że może ona być darem, szansą na to, by – przy następnej okazji – stać się kimś lepszym, mocniejszym i mądrzejszym. Bóg posługuje się wszystkim w naszym życiu, aby przekształcić nas w takie osoby, jakimi pragnie nas widzieć”.
J. Bricker „Wszystko jest możliwe”, tł. M. Kwiecień, s. 66
Kiedy już nie mogę być inna niż jestem
„Wiadomo dobrze Jego boskiej łaskawości, że jedynie w miłosierdziu Jego mogę pokładać nadzieję. Kiedy już nie mogę być inna niż jestem, nic mi nie pozostaje innego, tylko uchwycić się mocno tej jedynej nadziei i uciec się z ufnością do zasług Jego Syna i Najświętszej Panny, Jego Matki, której habit razem z wami, niegodna noszę”.
św. Teresa od Jezusa „Twierdza wewnętrzna”, s. 44
Niech nie ufają we własną swoją siłę
„Niech nie ufają we własną swoją siłę i całą swoją ufność położą w miłosierdziu Boga, a zobaczą, jak boska łaskawość Jego będzie ich przenosiła z mieszkania do mieszkania, coraz bliżej do wnętrza i wprowadzi ich do ziemi, gdzie srogie te zwierzęta nie będą mogły dosięgnąć ich i dręczyć. Oni raczej będą je mieli pod swymi nogami i śmiać się będą z bezsilnej ich złości. Szczęśliwość zaś ich już i w tym życiu będzie tak wielka, jakiej nawet ludzkie serce zapragnąć nie zdoła”.
św. Teresa od Jezusa „Twierdza wewnętrzna”, s. 39
On nas wystawia na próbę
„W pewnym sensie to, że On nas wystawia na próbę, jest z Jego strony aktem zaufania. Nie wystawia się na próbę ludzi, którzy na pewno na niej polegną. Trzeba być przekonanym, że jest szansa, choćby nikła, iż ten człowiek przejdzie ją zwycięsko, inaczej nie ma to sensu”.
P. Krupa „Jutro ma na imię Bóg”, Kraków 2015, s. 187
Ja Ci ufam i rzucam się w ciemność
„Ta stała modlitwa, to ciągłe czuwanie, to «nieustannie się módlcie» jest w gruncie rzeczy ciągłym ponawianiem aktu zaufania: «Ja Ci ufam i rzucam się w ciemność». To wcale nie jest takie proste, bardzo często boimy się zaufać”.
P. Krupa „Jutro ma na imię Bóg”. Kraków 2015, s. 87