„To cierpienie jest znakiem, że jesteś tak blisko Jezusa Ukrzyżowanego, iż może On Cię pocałować”.
Matka Teresa z Kalkuty „Rozważania na każdy dzień”, s. 89
Photo by Stefan Schweihofer on Pixabay
Posty oznaczone jako znak
Poniżej znajdziesz wszystkie posty oznaczone hasłem „znak”. Jeśli uważasz, że któryś z nich nie powinien być tak oznaczony, albo że jeszcze któryś post powinien mieć takie oznaczenie, daj mi znać w komentarzu do danego posta. Nie obiecuję, że zmienię oznaczenia, ale obiecuję, że to sprawdzę!
Kto usiłuje czynić rzeczy nadzwyczajne
„Kto usiłuje czynić rzeczy nadzwyczajne w niewłaściwym czasie i bez potrzeby, popełnia grzech ciężki, gdyż kusi Boga. Nieudana próba może osłabić wiarę w sercach i doprowadzić do jej lekceważenia. «Lecz i osoba działająca ponosi szkodę, ponieważ pozbawia się zasługi wiary. Bo… im więcej znaków i potwierdzeń wiary, tym mniej w niej zasługi». Wszystko wskazuje na to, że Bóg niechętnie objawia się przez cuda. Czyni je wtedy, gdy pragnie «kogoś do wiary doprowadzić albo z innych powodów mających na względzie Jego chwałę czy chwałę Jego świętych. Wiele więc z zasługi wiary tracą ci wszyscy, którzy znajdują szczególne upodobanie w znakach nadprzyrodzonych»”.
św. Edyta Stein „Wiedza Krzyża”
Znajdź miecz, co był złamany
„Znajdź miecz, co był złamany,
Imladris kryją go jary.
Tam lepsza znajdzie się rada
Niźli Morgula czary.
Tam też się znak ukaże,
Że bliska jest już zagłada…
Lśni zguba Isildura –
Niziołek nie upada”.J. R. R. Tolkien „Wyprawa”
Photo by Free-Photos on Pixabay
Próby, którym Bóg was poddaje
„[Wiedzcie, że] próby, którym Bóg was poddaje i będzie poddawał są znakami szczególnego umiłowania was przez Boga i perłami dla duszy. Moje drogie, minie zima i nadejdzie niekończąca się wiosna, tym bardziej ubogacona pięknem, im większe były burze”.
św. Ojciec Pio
Zapragnąłem wyczytać w zodiaku…
„Zapragnąłem wyczytać w zodiaku
Swoje losy i dolę żywota,
Alem nigdy nie otrzymał znaku,
Czy się spełni dni moich tęsknota.
Po minionych złych deszczach i burzy
Powracają burze i złe deszcze,
Ale ciągle nadzieja mi wróży,
Że to, czego czekam, przyjdzie jeszcze.
Zostawiłem drzwi moje otworem,
Bo mam w duszy pewność tajemniczą:
Radość przyjdzie z winogron słodyczą,
Przyjdzie późną jesienią, wieczorem”.
L. Staff „Nadzieja”