„[…] odczuwam potrzebę powiedzenia Ci, jak bardzo jestem przekonana, że Bóg Cię miłuje i traktuje Cię jako uprzywilejowaną. Ach! możesz słusznie powiedzieć, że Twoja nagroda jest wielka w Niebie, skoro powiedziane jest: «Błogosławieni jesteście, gdy… prześladować was będą i mówić wszystko złe przeciwko wam, kłamiąc». Cieszcie się i radujcie…”.
św. Teresa od Dzieciątka Jezus, list 107 do Celiny
Posty oznaczone jako błogosławieństwo
Lecz spójrz, co zostało powiedziane
„Lecz spójrz, co zostało powiedziane: «Błogosławieni czyści sercem, albowiem oni Boga oglądać będą». Staraj się o to, dzięki temu będziesz mógł Go oglądać. Gdybym chciał powiedzieć obrazowo: dlaczego, mając kaprawe oczy, pragniesz wschodu słońca? Jeśli oczy będą zdrowe, wtedy to światło będzie radością; jeśli nie będą zdrowe, światło to będzie torturą. Nie będzie ci bowiem dane oglądać sercem nieczystym tego, co jedynie sercem czystym można zobaczyć. Jeśli zostaniesz odepchnięty i usunięty, nie będziesz oglądał”.
św. Augustyn „Kazanie 53,1-6”
Photo by Dominik Rheinheimer on Pixabay
Nadzwyczajnych łask udzieli Pan Jezus
„Nadzwyczajnych łask udzieli Pan Jezus w wykonywaniu ofiar. Jak szczęśliwa ta dusza, która na ziemi umiłowała cierpienia; na każdym kroku Jezus jej błogosławi”.
Św. Teresa od Dzieciątka Jezus do S.B. Kunegundy Siwiec, „Miejsce mojego miłosierdzia i odpoczynku. Nadprzyrodzone oświecenia Służebnicy Bożej Kunegundy Siwiec”, s. 101-102
Photo by Myriams-Fotos on Pixabay
Bądź cierpliwa, łagodna, uprzejma wobec wszystkich
„Bądź cierpliwa, łagodna, uprzejma wobec wszystkich. Ja jestem zawsze z tobą. Z tobą się modlę, pracuję, cierpię i zawsze z tobą pozostaję. Bądź błogosławiona córko moja. Bądź spokojna i ćwicz się w pokorze i cierpliwości. W cnocie cierpliwości ćwicz się zawsze, bo cierpliwość daje jak najgłębszy pokój”.
Jezus do SB Kunegundy Siwiec, „Miejsce mojego miłosierdzia i odpoczynku. Nadprzyrodzone oświecenia Służebnicy Bożej Kunegundy Siwiec”, s. 38
Photo by Udo Schroeter on Pixabay
Droga do doskonałości
„Droga do doskonałości wiedzie przez Krzyż. Nie ma świętości bez wyrzeczenia i bez walki duchowej. Postęp duchowy zakłada ascezę i umartwienie, które prowadzą stopniowo do życia w pokoju i radości błogosławieństw”.
Katechizm Kościoła Katolickiego 2015
Photo by Claudio Ermanni on Pixabay
W klątwach Boga są cenniejsze dary
„W klątwach Boga są cenniejsze dary niż w błogosławieństwach ludzi”.
Nie wiem, czyj to cytat. Jeśli Ty wiesz, daj znać, to uzupełnię tę informację.
Photo by Stefan Keller on Pixabay
Obyś skutecznie mi błogosławił
„A wzywał Jabes Boga Izraelowego, mówiąc: Obyś skutecznie mi błogosławił; rozszerzył granice moje, a ręka Twoja była ze mną, i obyś zachował mnie od złego, a utrapienie moje się skończyło! I sprawił Bóg to, o co on prosił”.
1 Krn 4,10
Możemy błogosławić trudne sytuacje życiowe nawet poprzez łzy
„Możemy błogosławić trudne sytuacje życiowe nawet poprzez łzy. Dlaczego to robimy? Bo taka jest wola Boża. «Błogosławcie, a nie złorzeczcie» (Rz 12,14).
W ciągu ostatnich miesięcy wielokrotnie przekonywaliśmy się, że wychwalanie «imienia ponad wszelkie imię» zmieniało duchową rzeczywistość, otwierało nas na przestrzenie, które dotąd były pozamykane na cztery spusty”.M. Jakimowicz „Jak poruszyć niebo?”, s. 118
Słowa mają moc
„Słowa mają moc. Błogosławieństwo i przekleństwo zmieniają duchową rzeczywistość”.
M. Jakimowicz „Jak poruszyć niebo?”, s. 118
On ma słabość do desperatów
„[Jakub] Najpierw podstępem przejął prawo do pierworództwa od głodnego starszego braciszka, a potem stanął przed ojcem (co za tupet!) i bezczelnie kłamał, podając się za Ezawa! Przebrał się za starszego brata […]. Był w stanie zrobić wszystko, by otrzymać błogosławieństwo, gotów zapłacić każdą cenę. […] Ten desperat wykradł ojcu błogosławieństwo, które mu nie przysługiwało […] A Bóg? Przystał na te warunki. Uczynił Jakuba ojcem narodów, a z jego synów uczynił zalążek dwunastu pokoleń Izraela, czyli symbol królestwa! […] «Wiedźcie ze mną spór»… On ma słabość do desperatów, którzy dniem i nocą nie dają Mu spokoju. Do tych, którzy zastawiają zasadzki”.
M. Jakimowicz „Jak poruszyć niebo?”, s. 90-91