“Jestem sama, godzina 19:30.
Zgromadzenie jest na rekreacji, a ja znajduję się już trochę w niebie, w tej małej celi, sama z Nim samym, niosąc krzyż mój razem z Mistrzem umiłowanym. Szczęście moje powiększa się na równi z cierpieniem. Gdybyś wiedziała, jak przedziwny smak mają ostatnie krople kielicha, który Ojciec Niebieski nam przygotował”.św. Elżbieta od Trójcy Świętej “Wielkość naszego powołania”
Posty oznaczone jako Bóg
Tyle razy to ciało was wykpiło
“Tyle razy to ciało was wykpiło, więc choć raz oddajcie mu wet za wet. Postanowienie takie, choć może się zdawać błahe, większą jednak ma wagę, niż sądzicie. Trzymajcie się go tylko i spełniajcie je czynem, a powoli zawładniecie ciałem. Zwyciężenie zaś takiego nieprzyjaciela jest rzeczą wielkiej wagi, bo czyni nas zwycięzcami w walce życia. Niech nam je da Bóg, który wszystko może! Zdaje mi się, że korzyści tej walki ten tylko zrozumie, kto już się cieszy zwycięstwem. Są to korzyści tak wielkie, że kto by je znał zawczasu, bez wahania oddałby się na wszelkie cierpienia, aby przez nie mógł dojść do tego spokoju i panowania nad światem”.
św. Teresa od Jezusa “Droga doskonałości” 11,5
Photo by PublicDomainArchive on Pixabay
Bądź wkorzeniona w Niego
“Bądź wkorzeniona w Niego i w tym celu wyrwij się z siebie samej, to znaczy zapieraj się siebie przy każdej sposobności. Bądź zrośnięta z Nim ponad wszystko, co przemija, tam gdzie wszystko jest czyste i promienne.
Bądź umocniona w wierze, to znaczy działaj wyłącznie pod wpływem wielkiego światła Bożego, a nigdy wedle wrażeń i wyobraźni.
Bądź przekonana, że On cię miłuje, że chce sam wspomagać cię w twoich walkach. Ufaj Jego miłości, Jego zbyt wielkiej miłości, jak mówi św. Paweł”.św. Elżbieta od Trójcy Świętej “Wielkość naszego powołania”
Photo by Gerd Altmann on Pixabay
Ileż to razy i ty usprawiedliwiona zostałaś
“Ileż to razy i ty usprawiedliwiona zostałaś przez sakrament pokuty i przez wszystkie działania Boga w twej duszy, z ktorych nie zdawałaś sobie nawet sprawy. «A których usprawiedliwił – tych też obdarzył chwałą». Oto, co cię oczekuje w wieczności.
Lecz nie zapominaj, że stopień naszej chwały zależy od stopnia łaski, w jakim Bóg zastanie nas w chwili śmierci. Dozwól Mu dokonać w Tobie zamierzonego przez Niego dzieła”.św. Elżbieta od Trójcy Świętej “Wielkość naszego powołania”
Photo by Eveline de Bruin on Pixabay
W cichości, sam na sam z Bogiem
“[…] w cichości, sam na sam z Bogiem, znosić tę trochę cierpienia, któe Pan dopuszcza na nas za nasze grzechy? Tym bardziej, że skargi nasze ani bólu nam nie odejmą, ani cierpienia nie zmniejszą”.
św. Teresa od Jezusa “Droga doskonałości” 11,3
Photo by Gerd Altmann on Pixabay
Aby osiągnąć idealne życie duchowe
“Sądzę, że aby osiągnąć idealne życie duchowe, trzeba żyć na płaszczyźnie nadprzyrodzonej, to znaczy nigdy nie działać w sposób czysto naturalny. Trzeba być świadomym tego, że Bóg przebywa w głębi nas, i we wszystkim do Niego się uciekać. Wówczas nigdy nie będzie się pospolitym, nawet w spełnianiu najprostszej czynności, ponieważ nie żyje się tymi rzeczami, lecz się je przerasta. Dusza nadprzyrodzona nie zatrzymuje się nigdy na przyczynach wtórnych, lecz na samym Bogu. Jej życie jest proste, ponieważ zbliża się ono do życia duchów błogosławionych, ponieważ wyzwolona jest od siebie samej i od wszystkich rzeczy, wszystko dla niej sprowadza się do jedności, do tej jednej rzeczy potrzebnej, o której Mistrz mówił Marii. Wówczas dusza ta jest naprawdę wielka, naprawdę wolna, gdyż zamknęła swą wolę w woli Bożej”.
św. Elżbieta od Trójcy Świętej “Wielkość naszego powołania”
Kobieta w stanie błogosławionym
“Kobieta w stanie błogosławionym jest jak monstrancja – nosi «cząstkę» Boga w sobie”.
J. Pulikowski
Photo by วัฒนา ลอยมา on Pixabay
Byście nie zważały na te małe cierpienia
“O to więc tylko was proszę, byście nie zważały na te małe cierpienia i dolegliwości, bez których, zwłaszcza dla nas niewiast, to życie być nie może. Przychodzą one i odchodzą, więc miejcie cierpliwość, tym bardziej, że nieraz przez ułudę diabelską zdaje nam się tylko, że cierpimy, i to, co nam dolega, jest tylko w naszej wyobraźni. Gdybyśmy zatem o każdym takim cierpieniu miały wszystkim rozpowiadać i na nie się skarżyć, to bez wyjątkowej pomocy Bożej nigdy temu nie byłoby końca”.
św. Teresa od Jezusa “Droga doskonałości” 11,2
Photo by Jerzy Górecki on Pixabay
Otrzymujemy światło i pomoc Bożą
Prawdziwe ubóstwo
“Lecz prawdziwe ubóstwo, ubóstwo, mówię, podjęte dla samego Boga, takie ma w sobie dostojeństwo, iż niczyjej łaski nie potrzebuje, dba tylko o łaskę Boga. A rzecz pewna, że kto nie potrzebuje nikogo, ten ma dużo przyjaciół. Wiem o tym z własnego doświadczenia”.
św. Teresa od Jezusa “Droga doskonałości” 2,6