“Nadto jeszcze, kto popełnia grzech śmiertelny, ten nie chce podobać się Bogu lecz szatanowi, który jest samą ciemnością, więc i biedna dusza, oddając się jemu, staje się sama taką ciemnością”.
św. Teresa od Jezusa “Twierdza wewnętrzna” M1,2,1
Posty oznaczone jako ciemność
Starzy bogowie mogą być wielcy
“Starzy bogowie mogą być wielcy, ale nie są ani życzliwi, ani łaskawi. Są za to kapryśni i niestali, niczym światło księżyca na wodzie albo cienie w czasie burzy. Jeżeli upierasz się, by ich wezwać, zachowaj ostrożność: starannie formułuj życzenia i przygotuj się na to, że za ich spełnienie zapłacisz słoną cenę. Ale bez względu na to, w jak rozpaczliwym położeniu się znajdziesz, nigdy nie módl się do tych, którzy odpowiadają po zapadnięciu zmroku”.
V. E. Schwab “Niewidzialne życie Addie LaRue”, tł. M. Studencki, s. 7
Warto dodać, że ci “bogowie” to tak naprawdę demony…
Photo by Yuri on Pixabay
Lecz kiedy, Boże, srogość uśmierzyłeś
“Lecz kiedy, Boże, srogość uśmierzyłeś
I chcesz przebaczyć marnotrawnym synom,
Szukamy znowu krętych dróg ciemności,
co wiodą w pustkę”.Hymn z Godziny Czytań, piątek IV tygodnia, t. III
Photo by Ria Sopala on Pixabay
Zatrzymał się cień pod oknem
“Zatrzymał się
cień pod oknem
nade mną chmury wędrowne
udam że mnie nie ma
zapomnę
puka
znów nie otwieram
myślę: – Późno ciemno
– Kto? – pytam wreszcie
– Twój Bóg zakochany
z miłością niewzajemną”.J. Twardowski “On”
Photo by Khusen Rustamov on Pixabay
Chociażbym chodził ciemną doliną
“Chociażbym chodził ciemną doliną,
Zła się nie ulęknę,
Bo Ty jesteś ze mną”.Ps 23,4
Photo by Thomas Ulrich on Pixabay
Taki to mroczny czas
“Miła moja, kochana. Taki to mroczny czas.
Ciemna noc, tak już dawno ciemna noc, a bez gwiazd,
po której drzew upiory wydarte ziemi — drżą.
Smutne nieba nad nami jak krzyż złamanych rąk.
Głowy dudnią po ziemi, noce schodzą do dnia,
dni do nocy odchodzą, nie łodzie — trumny rodzą,
w świat grobami odchodzą, odchodzi czas we snach.
A serca — tak ich mało, a usta — tyle ich.
My sami — tacy mali, krok jeszcze — przejdziem w mit.
My sami — takie chmurki u skrzyżowania dróg,
gdzie armaty stuleci i krzyż, a na nim Bóg.
Te sznury, czy z szubienic? długie, na końcu dzwon —
to chyba dzwon przestrzeni. I taka słabość rąk.
I ulatuje — słyszę — ta moc jak piasek w szkle
zegarów starodawnych. Budzimy się we śnie
bez głosu i bez mocy i słychać, dudni sznur
okutych maszyn burzy. Niebo krwawe, do róży
podobne — leży na nas jak pokolenia gór.
I płynie mrok. Jest cisza. Łamanych czaszek trzask;
i wiatr zahuczy czasem, i wiek przywali głazem.
Nie stanie naszych serc. Taki to mroczny czas. “.K. K. Baczyński “Ten czas”
Photo by Free-Photos on Pixabay
Panie tak bliski, a jakże daleki
“Panie tak bliski, a jakże daleki,
Wypowiedz słowo, które padnie w serca,
Aby je wzmocnić niezłomną pewnością,
Że jesteś z nami.
Nic to, że ścieżka ziemskiego istnienia
Przez mroki wiedzie i pustynię suchą;
Przecież my wiemy, że idziesz przed nami
Wskazując drogę”.cyt. za: “Liturgia godzin”, t. IV, hymn na Nieszpory III tygodnia (fragm), s. 776, s. 78
Photo by Gerd Altmann on Pixabay
Pan nie musi nam się tłumaczyć
“Pan nie musi nam się tłumaczyć, dlaczego tak, i jaki w tym ma zamiar. Zachwyca nas, że jest Bogiem – Jego prawo! Jest to dziecięctwo, które pod niewiadomą, pod niespodzianką jest pewne czegoś wspaniałego (nie węszy zawodu, zdrady). To trzymać Boga za rękę, oglądając gwiazdy; dać się nieść w Jego ramionach z twarzą wtuloną w ciemność – obrazy, które przywoływała Mała Teresa”.
s. Miriam od Krzyża “Modlitwa nieustanna”
Photo by Enrique Meseguer on Pixabay
Po dniach nawet najbardziej promiennych
“[…] po dniach nawet najbardziej promiennych zawsze następują ciemności”.
św. Teresa od Dzieciątka Jezus “Dzieje duszy”, s. 92
Na początku było Słowo
“Na początku było Słowo,
a Słowo było u Boga
i Bogiem było Słowo.
Ono było na początku u Boga.
Wszystko przez Nie się stało,
a bez Niego nic się nie stało,
co się stało.
W Nim było życie,
a życie było światłością ludzi,
a światłość w ciemności świeci
i ciemność jej nie ogarnęła”.J 1,1-5