“Miłość bliźniego, powiedział św. Alfons Liguori, polega na znoszeniu tych, którzy są nieznośni”.
św. Teresa od Dzieciątka Jezus “Rady i wspomnienia”, s. 203
Posty oznaczone jako cierpliwość
Wykonując swoje obowiązki z cierpliwością
“Wykonując swoje obowiązki z cierpliwością i słodyczą, sprawiasz przyjemność Jezusowi. Jeśli dusza pozostawałaby dzień i noc na modlitwie, bez cierpienia, nie miałaby żadnej zasługi. Będziesz milsza Bogu, pracując i cierpiąc, a Twoja dusza zdobywa, nic nie tracąc”.
św. Maria od Jezusa Ukrzyżowanego, https://www.karmel.pl/13-marca-2024/
Chętnie znoś wady innych
Trwałość pamięci jest miarą rozpaczy
To zaś zostało napisane
“To zaś zostało napisane, aby nikt się nie wynosił, jeśli został wysłuchany; być może prosił z niecierpliwością o to, czego lepiej byłoby mu nie otrzymać; aby się też nie zniechęcał i nie powątpiewał w miłosierdzie Boże, jeśli nie został wysłuchany; być może prosił o to, co ściągnęłoby nań jeszcze boleśniejsze doświadczenia, albo, osłabiając pomyślnością, doprowadziło do zupełnego upadku.
Toteż jeśli się zdarzy coś przeciwnego, niż prosimy, wtedy znosząc cierpliwie i dziękując Bogu za wszystko, nie powinniśmy wątpić – nawet w najmniejszym stopniu – iż bardziej pożyteczne dla nas jest to, co Bóg chce, niż to, czego my sami pragniemy. Taki właśnie przykład dał nam Boski Pośrednik, gdy powiedział: «Ojcze, jeśli to możliwe, niech odejdzie ode Mnie ten kielich»”. Wkrótce jednak, doskonaląc swą ludzką wolę przyjętą we Wcieleniu, dodaje: «Wszakże nie jako Ja chcę, ale jako Ty, Ojcze». Przeto słusznie «przez posłuszeństwo Jednego wszyscy stają się sprawiedliwymi».z listu św. Augustyna, biskupa, do Proby, “Liturgia godzin” t. IV, s. 333-334
Photo by congerdesign on Pixabay
Tymczasem powinniśmy ufać Panu Bogu naszemu
“Tymczasem powinniśmy ufać Panu Bogu naszemu, że jeżeli nie oddala utrapień, to nie dlatego, iż o nas zapomina.
Raczej cierpliwie znosząc zło spodziewajmy się dostąpienia dóbr większych. W taki bowiem sposób «moc w słabości się doskonali»”.z listu św. Augustyna, biskupa, do Proby, “Liturgia godzin” t. IV, s. 333
Photo by Ichigo121212 on Pixabay
Dziecko moje, jak wierzysz, tak ci się stanie
“Dziecko moje, jak wierzysz, tak ci się stanie. Ile razy przychodzę do ciebie w Komunii św., tyle razy ukształtowuję serce w miłości, cierpliwości, łagodności, pokorze. Twoje serce staje się moim, a moje twoim, i tak wspólnie wszystkie czynności wykonujemy, wszystkie ofiary, a przez to moje ubóstwienie wszystkie te czynności zamieniają się w miłość moją. Przez takie zjednoczenie stajemy się jednością”.
Jezus do S.B. Kunegundy Siwiec, “Miejsce mojego miłosierdzia i odpoczynku. Nadprzyrodzone oświecenia Służebnicy Bożej Kunegundy Siwiec”, s. 160
Photo by Gini George on Pixabay
Zaślubiam duszę w Komunii św.
“Zaślubiam duszę w Komunii św. i chcę, aby oblubienica była ozdobiona cnotami miłości, cierpliwości, łagodności i innymi. Gdyby oblubienica ziemska przywiązała się do kogo innego, sprawiłaby oblubieńcowi przykrość. Tak i dusza, gdy się do czegoś przywiąże, sprawia przykrość Mnie. Pragnę być miłowany czystą i niepokalaną miłością. Dla takich dusz nie mam granic miłości”.
Jezus do S.B. Kunegundy Siwiec, “Miejsce mojego miłosierdzia i odpoczynku. Nadprzyrodzone oświecenia Służebnicy Bożej Kunegundy Siwiec”, s. 126
Photo by Mike November on Pixabay
Przez cierpliwość i uprzejmość
“Przez cierpliwość i uprzejmość wobec bliźnich dusza zdobywa pokój i głęboką pokorę. Gotów jestem takiej duszy udzielić łask o cokolwiek prosić Mnie będzie”.
Jezus do S.B. Kunegundy Siwiec, “Miejsce mojego miłosierdzia i odpoczynku. Nadprzyrodzone oświecenia Służebnicy Bożej Kunegundy Siwiec”, s. 112
Cierpliwość
“Cierpliwość: najtrudniejsza forma rozpaczy”.
J. Tuwim
Photo by Günther Schneider on Pixabay