„Kościół ustanowił dla mnie miesiące maj i październik, ale miłość moja nigdy się nie kończy, choć kończy się czas”.
Matka Boża do S.B. Kunegundy Siwiec, „Miejsce mojego miłosierdzia i odpoczynku. Nadprzyrodzone oświecenia Służebnicy Bożej Kunegundy Siwiec”, s. 107
Posty oznaczone jako czas
Jest zbyt młody
„Jest zbyt młody, by mógł nauczyć się nienawidzić sam siebie, ale ziarno już tam tkwi; jeśli da mu się trochę czasu, wzrośnie i zrodzi gorzkie owoce”.
S. King „Mroczna wieża I. Roland”
Photo by Constantin Aeternum on Pixabay
Tobie okazałem miłosierdzie większe niż Tereni
„Tobie okazałem miłosierdzie większe niż Tereni, bo przedłużam ci życie!”
Jezus do S.B. Kunegundy Siwiec, „Miejsce mojego miłosierdzia i odpoczynku. Nadprzyrodzone oświecenia Służebnicy Bożej Kunegundy Siwiec”, s. 103
Photo by Sabine van Erp on Pixabay
Walka o lepsze jutro
„Niekiedy walka o lepsze jutro kończy się jeszcze gorszym pojutrzem”.
W. Grzeszczyk „Parada paradoksów”
Photo by Pete Linforth on Pixabay
Kochać to zgadzać się na to
Życie jest czymś nadzwyczaj poważnym
„Życie jest czymś nadzwyczaj poważnym: każda minuta została nam dana po to, byśmy mogli bardziej «zakorzeniać się» w Bogu, według wyrażenia świętego Pawła, aby nasze podobieństwo do Boskiego Wzoru stało się bardziej uderzające, a zjednoczenie bardziej ścisłe. Lecz, by zrealizować ten plan, będący zamysłem Boga samego, trzeba użyć takiego niezawodnego sposobu; o sobie samym zapomnieć, siebie porzucić, nie zwracać na siebie uwagi, patrzeć na Mistrza, patrzeć tylko na Niego, jednakowo przyjmować – jako pochodzące wprost z Jego miłości – radość czy ból. To umieszcza duszę na niezmąconych wyżynach spokoju!”
św. Elżbieta od Trójcy Świętej „List 333”
Czekać uczymy się zwykle dopiero wtedy
Z przyjaźnią sprawa nie jest taka prosta
By zapragnąć przyjaźni nie potrzebujesz wiele czasu
Tyle czasu marnujemy
„Tyle czasu marnujemy, czy to dla własnej przyjemności, czy dla przyjemności innych, którzy nam nawet za to nie podziękują. Przynajmniej więc tę odrobinę czasu, którą mamy poświęcić dla Niego, starajmy się oddać Mu całkowicie, z sercem niezaprzątniętym rzeczami obcymi, a szczególnie z niezachwianym postanowieniem, że tego naszego daru nigdy nie cofniemy, chociażbyśmy z tego powodu miały znosić przykrości, przycinki ludzkie i oschłości wewnętrzne. Czas ten postanowiony na ofiarę Bogu uważajmy za rzecz już nie naszą, której w imię sprawiedliwości Pan od nas może zażądać, gdybyśmy się kiedy wzbraniały oddać ją dobrowolnie lub całkiem chciały Mu ją odebrać”.
św. Teresa od Jezusa „Droga doskonałości” 23.2
Photo by Gerd Altmann on Pixabay