„O co się modlę? O to, by mi każdego dnia przypominała, że człowiekowi i sprawom tego świata trzeba przyjrzeć się dobrze z paru różnych punktów, zanim wyda się osąd i przystąpi do działania. To, co w odległości kilometra od człowieka wydawało się nie do przejścia, gdy dystans zmniejszy się do metra – przestaje być problemem. Lub na odwrót. Nie ma co się skarżyć, że obraz jest nieostry, trzeba mądrze operować «duchowym zoomem», bo kłopot wcale nie musi tkwić w tym, na co patrzę, ale w tym, jak to robię”.
Sz. Hołownia „Święci codziennego użytku”, Kraków 2015, s. 294
Posty oznaczone jako człowiek
Gdy człowiek uwierzy, iż życie jest cudem
„Może jednak jest tak, że gdy człowiek uwierzy, iż życie jest cudem, cuda stają się jego codziennym życiem?”
Sz. Hołownia „Święci codziennego użytku”, Kraków 2015, s. 114
Porozumienie z drugim człowiekiem
„Jakiej jednak trzeba wrażliwości, by czuć, że porozumienie z drugim człowiekiem nie polega na tym, że ja będę do niego mówił głośniej w swoim języku, ale że muszę nauczyć się mowy, którą on poznaje i opisuje świat! I to nie tylko w wymiarze lingwistycznym”.
Sz. Hołownia „Święci codziennego użytku”, Kraków 2015, s. 90
Żyj tak, żeby ludzie…
„Żyj tak, żeby ludzie darzyli Cię nie współczuciem, lecz szacunkiem”.
Matka Teresa z Kalkuty
Cel człowieka musi być poza zasięgiem jego ręki
„Ach, cel człowieka musi być poza zasięgiem jego ręki, inaczej – po co istniałoby niebo?”
R. Browning
Bądź w oczach wszystkich tym…
„Bądź w oczach wszystkich tym, kim jesteś. Trzeba być w oczach każdego człowieka tym, czym się jest w oczach Boga”.
E. Stein
Inni ludzie mają takie same problemy
„[…] ważna jest świadomość, że inni ludzie mają takie same problemy jak my, żeby nie być takim egoistą, co to myśli, że świat kręci się wokół tego, co ludzie myślą o twoim wyglądzie, jak się czujesz i co robisz, oraz faktu, że jakiś chłopiec nie podszedł i nie poprosił cię do tańca. Oni nie zawsze cię oceniają i osądzają krytycznie. Oni myślą o sobie i to ty musisz się na to zdobyć i wyjść do ludzi, bo kiedy dotykamy innego człowieka, to w tym samym momencie dotykamy samych siebie – pomagamy samym sobie”.
P. G. Zimbardo „Nieśmiałość”, Warszawa 2012, s. 93
Przeklęty mąż, który pokłada nadzieję w człowieku
To mówi Pan:
«Przeklęty mąż, który pokłada nadzieję w człowieku
i który w ciele upatruje swą siłę,
a od Pana odwraca swe serce.
Jest on podobny do dzikiego krzaka na stepie,
nie dostrzega, gdy przychodzi szczęście;
wybiera miejsca spalone na pustyni,
ziemię słoną i bezludną […]»”.Jr 17,5-6
Z rozwojem człowieka jest jak z wydobywaniem złota
„Z rozwojem człowieka jest podobnie jak z wydobywaniem złota. Kiedy wydobywa się złoto, żeby otrzymać jedną uncję, trzeba przerzucić tony błota. Nikt jednak nie wchodzi do kopalni z myślą o przerzucaniu błota, ponieważ chce tam znaleźć złoto. A im bardziej pragnie znaleźć złoto, tym bardziej go szuka”.
D. Canergie, cyt. za: R. Swope „Kobieta pewna siebie”, s. 119
Dla człowieka, który dysponuje tylko młotkiem…
„Dla człowieka, który dysponuje tylko młotkiem, wszystko, co spotyka, zaczyna wyglądać jak gwóźdź”.
A. Maslow