“jako dziecko
byłem wiewiórką sójką lisem
mówiłem z nimi w ich języku
wspinałem się na drzewa drążyłem dziuple
znałem smak
każdej trawki i kamyka
sens słońca
i mowę nocy”.N. H. Russel “Deszczowa opowieść”, cyt. za C. Funke “Atramentowa śmierć”
Posty oznaczone jako drzewo
Tą samą chodzę drogą
“Tą samą chodzę drogą,
Ścieżkami temi samemi,
Lata mnie spędzić nie mogą
Z mej udeptanej ziemi.
Upór mój budzi zdumienie
Nawykłych do przemian oczu,
Lecz ja się wałęsać nie lenię
Po jednostajnym roztoczu.
Tą percią idący, tym skrajem
Smreczynowego lasu,
Utartym witam zwyczajem
Twórczą robotę Czasu.
Tu, patrząc na latorośle,
Na świeże gałązek końce,
Szept, bywa, ku górze poślę:
«O Tworzycielu, słońce!»
Tu, z tego miejsca, najlepiej
Śnieżyste widzę szczyty.
I jak się nad nimi sklepi
Strop niebios, błękitem kryty.
Tu spod mych stóp się wyrywa
Młodzieńcze kwiecie poziomki,
Tam leży gałąź krzywa –
Odłamał cios ją gromki.
Odłamał zeszłego lata:
Pamiętam dobrze tę burzę
I z tajemnicą świata
Chodzić się dalej nie nużę.
Nie nużę się chodzić dalej
Po jednej tej samej drodze:
Znam, czego nie poznali
Pospiesznych kroków wodze.
Ta jedna licha drzewina –
Nie trzeba dębów tysięcy! –
Z szeptem się ku mnie przegina:
«Jest Bóg i czegóż ci więcej?!»
To małę, nędzne pacholę
Prawi mi, patrząc w oczy:
«W twym jednostajnym kole
Wieczność wraz z tobą kroczy…»
Tą samą chodzę drogą,
Ścieżkami temi samemi,
Lata mnie spędzić nie mogą
Z mej udeptanej ziemi…”J. Kasprowicz “Księga ubogich II”
Spotkałem Cię na drodze do Jeruzalem
“Panie,
Przed wielu, wielu laty
Spotkałem Cię na drodze do Jeruzalem.
Była wczesna wiosna.
Kwitły drzewa migdałowe.
Pamiętam tę chwilę, gdy podszedłszy do Ciebie,
Spytałem, co mam czynić,
Aby być doskonałym.
Odparłeś, że powinienem sprzedać
Całą swoją majętność,
Pieniądze rozdać ubogim
I iść za Tobą.
Ogarnął mnie smutek.
Stchórzyłem.
Powróciłem do domu.
A teraz jestem już starcem,
Mam liczną rodzinę,
Mój majątek pomnożył się w dwójnasób,
Ludzie uważają mnie za szczęśliwego,
Ja jednak czuję w sobie dotkliwą pustkę,
Niedosyt
I beznadziejność,
Które nawet moim najbliższym
Ujawnić się boję,
Na pewno by mnie wyśmiali.
Minęły lata,
A ja wciąż zapomnieć nie mogę
Tamtej wiosny,
Mojego pytania
I kwitnących drzew migdałowych”.R. Brandstaetter “Wyznanie męża, który nie poszedł za Panem”
Photo by Volker Glätsch on Pixabay
W głębokich, zimnych jaskiniach
Narnio, Narnio, Narnio
“- Narnio, Narnio, Narnio, przebudź się! Kochaj. Myśl. Mów. Bądź chodzącymi drzewami. Bądź mówiącymi zwierzętami. Bądź uduchowionymi wodami”.
C. S. Lewis “Siostrzeniec czarodzieja”
Photo by Stefan Keller on Pixabay
Naturo! Matko!
“Naturo! Matko! Oto w twoim łonie
wszechwiernym istność niech moja zatonie;
w twojej potędze, pod twoim ogromem,
niech się ma dusza uczuje atomem,
cząstką tych szumów, które w drzewach szumią,
cząstką tej fali, która w rzece płynie,
cząstką tych głosów, co się w grotach tłumią,
cząstką gry słońca na górskiej dolinie…”.K. Przerwa-Tetmajer “Na szczycie” (fragment)
Is it a table being born? Or just a tree that’s dying?
“A man is made
Of flesh and blood
Of eyes and bones and water.
The very same things make his son
As those that make
His daughter.
A tree is made
Of leaf and sap,
Of bark and fruit and berries.
It keeps a bird’s nest
In its boughs
And blackbirds eat the cherries.
A table’s made
Of naked wood
Planted smooth as milk. I wonder
If tables ever dream of sun,
Of wind, and rain, and thunder?
And when man takes
His axe and strikes
And sets the sawdust flying –
Is it a table being born?
Or just a tree that’s dying?”.P. Ganeshan, cyt. za L. i J. Soars “New Headway Intermediate”
Nie potrzeba pościć całymi dniami
“Nie potrzeba pościć całymi dniami, ani medytować godzinami, żeby doświadczyć poczucia najwyższej tajemnicy, która nieustannie nas otacza. Wszystko, czego potrzeba, to dostrzec kwitnące drzewo, las zalany kolorami jesieni, uśmiech dziecka”.
Nie wiem, czyj to cytat. Jeśli Ty wiesz, daj znać, to uzupełnię tę informację.
Są dwa sposoby na to, żeby znaleźć się na wierzchołku dębu
“Są dwa sposoby na to, żeby znaleźć się na wierzchołku dębu. Jeden to usiąść na żołędziu i czekać. Drugi to wspiąć się na drzewo”.
K. Wilson
Miłość jako nasionko leśne
“Miłość jako nasionko leśne z wiatrem szybko leci, ale gdy drzewem w sercu wyrośnie, to chyba tylko razem z sercem wyrwać je można”.
H. Sienkiewicz