„After a while you learn the subtle difference
Between holding a hand and chaining a soul,
And you learn that love doesn’t mean leaning
And company doesn’t mean security,
And you begin to learn that kisses aren’t contracts
And presents aren’t promises
And you begin to accept your defeats
With your head up and your eyes open,
With the grace of a woman,
Not the grief of a child
And you learn to build all your roads on today,
Because tomorrow’s ground is too uncertain for plans
and futures have a way of falling down in mid-flight.
After a while you learn that even sunshine
Burns if you get too much
So you plant your own garden and decorate your own soul,
Instead of waiting for someone to bring you flowers
And you learn that you really can endure…
that you really are strong
and you really do have worth,
and you learn and learn…
With every goodbye you learn.”.Jorge Luis Borges, poprawione i objęte prawami autorskimi przez Veronicę Shoffstall
Posty oznaczone jako dusza
I czyż nie jest to, moje siostry, życzeniem nas wszystkich
„I czyż nie jest to, moje siostry, życzeniem nas wszystkich, pragnieniem naszych dusz: być szczęściem naszego Mistrza; zadowalać Go; Jemu, który jest naszym niebem, zrobić wśród nas raj? W tej godzinie, gdy piekło rozpętało przeciw Niemu swoją wściekłość i chciałoby Go zalać swoją nienawiścią, czyż nie mamy w głębi duszy jakby nieskończonej potrzeby, żeby wykrzyczeć Jemu naszą miłość, żeby okrywać Go słowami uwielbienia, dawać wytchnienie Jego spojrzeniom i Jego miłości wzgardzonej i nieuznawanej?”
m. Germana od Jezusa, cyt. za: C. de Meester OCD „Elżbieta od Trójcy Świętej. Biografia”, s. 449
W świetle wieczności
„W świetle wieczności dusza widzi rzeczy w prawdziwej perspektywie; och! jakże puste jest to wszystko, co nie zostało zrobione dla Boga i z Bogiem!”
św. Elżbieta od Trójcy Świętej, list 333, cyt. za: G. de Meester OCD „Elżbieta od Trójcy Świętej. Biografia”, s. 91
Photo by Ajay kumar Singh on Pixabay
W jaki sposób czyści się przedmioty miedziane
„Przypatrzcie się, w jaki sposób czyści się przedmioty miedziane: pociąga się je gliną, a więc czymś, co je brudzi, co zabiera im blask; a po takim zabiegu lśnią jak złoto. Otóż! pokusy są dla duszy taką właśnie gliną; służą one do tego, by w duszy zabłysły cnoty przeciwne tym pokusom”.
św. Teresa od Dzieciątka Jezus „Rady i wspomnienia”, s. 254
Każdy w jakimś zakątku swojej duszy wie
„Każdy w jakimś zakątku swojej duszy wie aż nadto dobrze, że samobójstwo jest wprawdzie wyjściem, ale przecież tylko jakimś wyjściem nędznym, nielegalnym, zapasowym, i że w zasadzie szlachetniej i piękniej jest dać się pokonać przez samo życie niż ginąć z własnej ręki”.
H. Hesse „Wilk stepowy”
Muzyka daje duszę wszechświatowi
Prawdziwa odwaga
„[…] prawdziwa odwaga nie leży w chwilowym zapale, w którym pragniemy iść na podbój dusz za cenę tych wszystkich urojonych niebezpieczeństw, które dodają tylko więcej uroku temu pięknemu marzeniu; prawdziwa odwaga polega na tym, aby wtedy, gdy serce kona, chcieć ich i równocześnie odpychać od siebie, tak jak to przeżył nasz Zbawiciel w Ogrodzie Oliwnym”.
św. Teresa od Dzieciątka Jezus „Rady i wspomnienia”, s. 161
Photo by Sherilyn Hawley on Pixabay
Dochodzić swoich praw
„Dochodzić swoich praw – to działać ze szkodą dla duszy, a chcieć pouczać innych, nawet gdyby miało się słuszność, to jest działać nie w porę. Co więcej, to nie jest zgodne z prawem, bo nie odpowiadasz za ich postępowanie. Nie trzeba, byś była Sędzią pokoju – jedynie Bóg ma do tego prawo – twoim osobistym zadaniem jest być Aniołem pokoju”.
św. Teresa od Dzieciątka Jezus „Rady i wspomnienia”, s. 118
Photo by Sang Hyun Cho on Pixabay
Wykonując swoje obowiązki z cierpliwością
„Wykonując swoje obowiązki z cierpliwością i słodyczą, sprawiasz przyjemność Jezusowi. Jeśli dusza pozostawałaby dzień i noc na modlitwie, bez cierpienia, nie miałaby żadnej zasługi. Będziesz milsza Bogu, pracując i cierpiąc, a Twoja dusza zdobywa, nic nie tracąc”.
św. Maria od Jezusa Ukrzyżowanego, https://www.karmel.pl/13-marca-2024/
O duszę trzeba mieć także staranie
„Patrz – mówiła mi – o duszę trzeba mieć także staranie, a często się o tym nie myśli i nie zadaje się im rany. Dlaczego? Dlaczego nie przynieść im ulgi z tą samą delikatnością, z tą samą miłością bliźniego, jak staramy się ulżyć ciału? A przecież niektóre dusze są chore, są bardzo słabe, są całe cierpiące. Jakąż czułość powinnyśmy mieć dla nich”.
św. Teresa od Dzieciątka Jezus „Rady i wspomnienia”, s. 109