“Siedziała jak osoba czekająca na kogoś, kto może lada chwila nadejść. Siedziała smutna jak ktoś, kto czeka na tę chwilę od dawna, od samego urodzenia albo i wcześniej, być może nawet wcześniej niż od dnia narodzin oczekiwanej osoby”.
G. G. Márquez “Opowiadania”
Posty oznaczone jako oczekiwanie
Czekał go ból
“Westley zamknął oczy. Czekał go ból, a on musiał być gotów na jego nadejście. Musiał nastawić swój umysł, zyskać kontrolę nad myślami i wysłać je daleko, w bezpieczne miejsce, tak by nie mogli go złamać”.
W. Goldman “Narzeczona księcia”, cyt. za C. Funke “Atramentowa śmierć”
Módlcie się nieustannie
“Módlcie się nieustannie, jak Pan Jezus każe, przez ofiarowanie Panu Bogu wszystkich waszych czynności, przez częste, jak najczęstsze zwracanie wzroku duszy ku tabernakulum i ku krzyżowi.
Szczególnie polecam wam jedno: korzystajcie pilnie, mimo lenistwa natury, z chwil straconych. Czekając, chodząc po ulicach z jednego miejsca na drugie, módlcie się – to są chwile, kiedy zwykle o niczym mądrym się nie myśli: albo trapimy się troskami, albo nierozsądnymi planami na przyszłość. O wiele więcej zrobicie, modląc się”.św. Urszula Ledóchowska “Testament”, VI prośba
Photo by Marcia bispo Bença on Pixabay
Zmiany przyjdą na pewno
“Zmiany przyjdą na pewno, ale nie wtedy, gdy się na nie czeka”.
S. Kisielewski
Photo by Gerd Altmann on Pixabay
Z dnia na dzień przygotowywać się muszę
“Z dnia na dzień przygotowywać się muszę na przyjście Pana w Komunii Świętej. Ta chwila, gdy «Pan idzie z nieba», powinna być dla mnie najważniejszą chwilą całego dnia, chwilą, około której wszystko ma się obracać. Jak mądre panny (Mt 25,1-13) powinnam zawsze czekać i przygotowywać się na przyjście Oblubieńca, trzymając w ręku lampę, palącą się jasno olejem dobrych uczynków”.
św. Urszula Ledóchowska “Bądź jak lampka przed tabernakulum. Myśli o Eucharystii”, s. 36
Prosiłem Cię, Panie
“Prosiłem Cię, Panie, o siłę, aym mógł osiągnąć powodzenie. Uczyniłeś mnie słabym, abym nauczył się posłuszeństwa.
Prosiłem Cię o zdrowie, żebym mógł dokonać wielkich rzeczy. Uczyniłeś mnie kaleką, bym mógł czynić rzeczy lepsze.
Prosiłem Cię o bogactwo, abym mógł być szczęśliwy. Otrzymałem ubóstwo, aby być mądrym.
Prosiłem Cię o władzę by uzyskać szacunek wśród ludzi. Uczyniłeś mnie słabym, abym potrzebował Ciebie.
Prosiłem Cię o przyjaźń, bym nie był sam. Dałeś mi serce do kochania wszystkich braci.
Nie otrzymałem nic z tego, o co prosiłem. Otrzymałem jednak wszystko to, czego oczekiwałem. Dzięki Ci, Panie!”
Nie wiem, czyj to cytat. Jeśli Ty wiesz, daj znać, to uzupełnię tę informację. To fragment jakiejś pieśni religijnej, ale nie udało mi się znaleźć w internecie pełnego tekstu ani wykonania.
Photo by Tep Ro on Pixabay
Cóż ci pomoże, że dajesz Bogu tę rzecz
“Cóż ci pomoże, że dajesz Bogu tę rzecz, gdy On żąda od Ciebie innej? Poznaj, czego Bóg żąda od ciebie i spełnij to, a przez to lepiej zadowolisz swoje serce, niż czyniąc co sam pragniesz”.
św. Jan od Krzyża “Słowa światła i miłości. Przestrogi”, s. 34
Photo by Gerd Altmann on Pixabay
Niecierpliwe oczekiwanie rezultatów
“Jakże niedobre dla ducha jest niecierpliwe oczekiwanie rezultatów, zmysłowe zaspokajanie głodu prawdy!
Człowiek musi umieć czekać ze świętą pokorą, nie porywać się na dyktowanie Panu konkretnych rozwiązań swoich pragnień i planów…”ks. D. Ruotolo “Kwiatki księdza Dolindo”, s. 150
Józef odkłada na bok swoje rozumowanie
“Wiele razy zachodzą w naszym życiu wydarzenia, których znaczenia nie rozumiemy. Naszą pierwszą reakcją jest często rozczarowanie i bunt. Józef odkłada na bok swoje rozumowanie, aby uczynić miejsce dla tego, co się dzieje, choć może mu się to zdawać tajemnicze, akceptuje, bierze za to odpowiedzialność i godzi się ze swoją historią. Jeśli nie pogodzimy się z naszą historią, nie będziemy w stanie uczynić żadnego następnego kroku, ponieważ zawsze pozostaniemy zakładnikami naszych oczekiwań i wynikających z nich rozczarowań”.
papież Franciszek “Patris Corde”
Photo by Dorothée QUENNESSON on Pixabay
Cierpimy na głęboki kryzys pragnienia
“Jeśli dzisiaj nie potrafimy już oczekiwać to dlatego, że mało w nas nadziei. Tak jakby w nas wyschły jej źródła. Cierpimy na głęboki kryzys pragnienia. I zadowoleni, uspokojeni tysiącami namiastek, które z każdej strony do nas przychodzą, ryzykujemy to, że nie potrafimy już oczekiwać niczego więcej, nawet tych wszystkich obietnic nadziemskich, które zostały przypieczętowane krwią Boga Przymierza. Jakże są one nam nieraz dalekie!”.
S. Fudala “Duch Święty i Maryja wzorem oblubieńczej miłości między Bogiem a ludźmi” w: “Żyć Karmelem w Świecie” nr. 3 (103), wrzesień 2020, s. 11-12
Photo by Gerd Altmann on Pixabay