Trzeba zwrócić szczególniejszą uwagę na pewną postawę

„Trzeba zwrócić szczególniejszą uwagę na pewną postawę, która, aczkolwiek może to być zadziwiające, zaczyna głęboko zarysowywać się w młodej, tak zdolnej Elżbiecie: na pokorę, owoc prawdy i zapomnienia o sobie samej. Jej pokora nie przejawi się w spektakularnych gestach i słowach na temat jej własnej nicości, jej przewinień i wad, jej słabości. Wyraża się ona raczej w zdolności do zapominania o sobie, żeby sprawić przyjemność; do wysuwania innych na pierwszy plan; do panowania nad tym, co jest w niej samej władcze i despotyczne”.

C. de Meester OCD „Elżbieta od Trójcy Świętej. Biografia”, s. 91

Photo by Roger Casco on Pixabay

Jeśli ktoś powie ci rzecz niesłuszną

„Jeśli ktoś powie ci rzecz niesłuszną, albo któraś siostra nieznająca się na rzeczy zechce udzielać ci rady, powinnaś myśleć o jej dobrej intencji, odpowiedzieć z wielką słodyczą i nie raniąc prawdy, okazywać, że się z nią zgadzasz, o ile to jest możliwe”.

św. Teresa od Dzieciątka Jezus „Rady i wspomnienia”, s. 203

Photo by StockSnap on Pixabay

Życzę ci, abyś kochał tam, gdzie się nienawidzi

„Życzę ci, abyś kochał tam, gdzie się nienawidzi;
przebaczał tam, gdzie się znieważa;
jednoczył tam, gdzie kłótnia;
mówił prawdę tam, gdzie błądzą;
przynosił wiarę tam, gdzie grozi zwątpienie;
budził nadzieję tam, gdzie dręczy rozpacz;
zapalił światło tam, gdzie panuje ciemność;
obdarzał radością tam, gdzie mieszka troska”.

św. Franciszek z Asyżu

Photo by Alan Dobson on Pixabay

Kiedy przychodzę do twego serca

„Kiedy przychodzę do twego serca, osłabiam skłonności, ale nie wyniszczam, chociaż mógłbym, jednak zostawiam ci je jako okazję do przezwyciężania się dla mojej chwały, a twojego dobra.
Do duszy uznającej swoją nędzę przychodzę z rozkoszą, bo mogę obdarzyć ją łaskami największymi. Prawdą jest, co się uznaje ze swej nędzy, a to jest pokora, bo pokora jest prawdą”.

Jezus do S.B. Kunegundy Siwiec, „Miejsce mojego miłosierdzia i odpoczynku. Nadprzyrodzone oświecenia Służebnicy Bożej Kunegundy Siwiec”, s. 149-150

Photo by Ronald Sandino on Pixabay

Droga sama do ciebie przyszła

„Nie powiedziano ci: «Pracuj i szukaj drogi, abyś doszedł do prawdy i życia». Nie to ci powiedziano. Wstań, leniwcze, droga sama do ciebie przyszła i śpiącego obudziła cię ze snu, oby cię rzeczywiście obudziła! Wstań i chodź!
Może usiłujesz naprawdę chodzić, ale nie możesz, bo cię bolą nogi? Skąd ten ból w nogach? Czy gnane chciwością biegły może po wyboistej drodze? Lecz Słowo Boże uzdrawiało przecież i kulawych! Oto, powiadasz, nogi mam zdrowe, ale samej drogi nie widzę. On oświecił także ślepych!”

św. Augustyn, komentarz do Ewangelii św. Jana, „Liturgia godzin” t. II, s. 222

Photo by Valentin on Pixabay