„Zdarza się, że tych ludzi już nie ma i nigdy nie będzie – nigdy do nas nie powrócą, nigdy nie zapytają nas, jak się czujemy, nigdy nie podadzą nam herbaty, nigdy nie wypiją wina, które chcielibyśmy im postawić, już nigdy nie zapukamy do tych drzwi ani nie wybuchniemy śmiechem, który wypłoszy z mieszkania naszych sąsiadów – a my wciąż ich widzimy, wciąż słyszymy”.
R. Kubicki „Ponowoczesna metafizyka baśni” w: „Rozigrana córa mitu”, s. 22
Photo by Obaid Rehman on Pixabay
„The sisters embraced
And then they parted,
Their faces tear-washed.
But they wept no more,
And smiled instead, laughed
At what would come,
Whatever would come, though
Hoping, hoping, someday
To embrace again”.G. C. Levine „The two princesses of Bamarre”
„Nie można tego zobaczyć ani dotknąć palcami,
Nie można wyczuć węchem ani usłyszeć uszami;
Jest pod górami, jest nad gwiazdami,
Pustej jaskini nie omija,
Po nas zostanie, było przed nami,
Życie gasi a śmiech zabija”.J. R. R. Tolkien „Hobbit, czyli tam i z powrotem”
Ten wiersz jest zagadką – jeśli chcesz, możesz wpisać rozwiązanie w komentarzu
Photo by 1866946 on Pixabay
„Gdy już zabraknie łez, trzeba się śmiać”.
H. Ordonówna
Photo by Dimitris Vetsikas on Pixabay
„Będzie ten płakał, kto się z płaczu śmieje”.
A. Mickiewicz „Dziady” cz. IV
