„Dzieci,
nie miłujmy słowem i językiem,
ale czynem i prawdą!
Po tym poznamy,
że jesteśmy z prawdy,
i uspokoimy przed Nim nasze serce.
A jeśli nasze serce oskarża nas,
to Bóg jest większy od naszego serca
i zna wszystko”.1J 3,18-20
Posty oznaczone jako spokój
Doskonale widzę, że czujesz się nieszczęśliwa
„Doskonale widzę, że czujesz się nieszczęśliwa, i to z własnej winy, zapewniam cię. Bądź spokojna. Nie sądzę jeszcze, żebyś była nienormalna, lecz tylko znerwicowana i nadmiernie podniecona. A skoro jesteś taka, sprawiasz, że inni także cierpią. Ach, gdybyś mogła posiąść sekret dobrego samopoczucia, jak tego nauczył mnie Pan Bóg! Mówisz, że ja nie mam kłopotów ani cierpień. To prawda, że jestem szczęśliwa, lecz gdybyś wiedziała, jak bardzo – nawet wtedy, gdy spotykają nas przeciwności – można być szczęśliwą. Zawsze trzeba patrzeć na Pana Boga. Z początku, gdy czujemy, że wszystko w nas wrze, trzeba zdobywać się na duże wysiłki, lecz zupełnie spokojnie, mocą cierpliwości i z Panem Bogiem dojdziemy do końca”.
św. Elżbieta od Trójcy Świętej „Pisma” t. II, list 124 do Franciszki de Sourdon, s. 86-87
Rodzina nie da ci spokoju
„Rodzina nie da ci spokoju. Zawsze będzie o tobie rozmawiała. Będą ci zazdrościć z powodu twojego bogactwa albo będą ci współczuć z powodu biedy. Tak czy tak spokoju ci nie dadzą. Ty zdecyduj, jaki chcesz im dać powód”.
http://www.e-sukces.com.pl/2009/08/przeciwienstwem-sukcesu-jest-przecietnosc/
Photo by vivienviv0 on Pixabay
Dobry Bóg obdarzył nas silną wolą
Kiedy wyszłam z adoracji
„Kiedy wyszłam z adoracji, ze spokojem spojrzałam w oczy temu wszystkiemu, czego się przedtem tak bardzo lękałam”.
św. Faustyna
Zdjęcie z zasobów własnych.
Dom to nie kawałek podłogi
„Dom to nie kawałek podłogi, dach nad głową i meble. To miłość, którą można się ogrzać mocniej niż przy kominku. To spokój, który pozwala usłyszeć bicie własnych serc. To miłość, która jest kompresem na codzienne troski”.
K. Otwinowska, A. Mazur „dieta (nie)życia”, s. 117-118
Więź, która miała połączyć ich serca
Wolałaby być na puszczy
„Kundusia, która prawie nigdy nie jest sama, mówi, że wolałaby być na puszczy.
Pan Jezus: Wolę, że jesteś wśród ludzi, bo chcę, byś im mówiła o mojej miłości i tak na drogę zbawienia [ich] pociągała. Puszczą [dla ciebie] niech będzie, żebyś miała umysł wolny od zgiełku światowego i tak się ze Mną łączyła i rozmawiała”.Jezus do S.B. Kunegundy Siwiec, „Miejsce mojego miłosierdzia i odpoczynku. Nadprzyrodzone oświecenia Służebnicy Bożej Kunegundy Siwiec”, s. 178
Słowo „puszcza” dawniej oznaczało pustynię.
Photo by Jörg Peter on Pixabay
W trudnościach
W tabernakulum jestem więźniem
„W tabernakulum jestem więźniem miłości. W sercu miłośnika mam odpoczynek i rozkosz, czego nie znajduję w pustym tabernakulum, a Matka moja cieszy się z tego mego odpoczynku i rozkoszy. Całe niebo, które patrzy na Mnie, cieszy się moją radością.
Za każde zwycięstwo [nad sobą] całe wieki będziesz Boga więcej miłować. Pozostań zawsze w spokoju”.Jezus do S.B. Kunegundy Siwiec, „Miejsce mojego miłosierdzia i odpoczynku. Nadprzyrodzone oświecenia Służebnicy Bożej Kunegundy Siwiec”, s. 160