„Ofiaruj Mu cierpienia, które znosisz w związku ze zdrowiem. To jest coś najlepszego, co możemy Mu dać. Gdybyśmy potrafili docenić szczęście płynące z cierpienia, odczuwalibyśmy głód jego. Pomyśl, że dzięki niemu możemy cośkolwiek dać Bogu. Och, nie traćmy żadnego. Złóż w nim całą radość”.
św. Elżbieta od Trójcy Świętej, list 297 do matki, w: taż „Pisma” t. 2, s. 465-466
Photo by unknownuserpanama on Pixabay
„Żyj z Nim zawsze obecnym wewnątrz. To zakłada wielkie umartwienie, ponieważ, aby się z Nim jednoczyć nieustannie, trzeba umieć Mu oddać wszystko. Kiedy dana dusza jest wierna wszystkim najmniejszym pragnieniom Jego Serca, Jezus z kolei jest wierny w strzeżeniu jej i tak powstaje między nimi słodka zażyłość…”.
św. Elżbieta od Trójcy Świętej, list 280 do Germany de Gemeaux, w: taż „Pisma” t. 2, s. 431
Photo by Robert Cheaib on Pixabay
„Wierz zawsze w Miłość. Jeżeli masz coś do cierpienia, myśl, że jeszcze bardziej jesteś kochana, i śpiewaj zawsze swoje «dziękuję». On jest tak bardzo zazdrosny o piękność Twojej duszy… On patrzy tylko na to”.
św. Elżbieta od Trójcy Świętej, list 271 do siostry, w: taż „Pisma” t. 2, s. 412
„On jest Bogiem miłości. My nie potrafimy zrozumieć, do jakiego stopnia On nas miłuje, nade wszystko wtedy, kiedy nas doświadcza”.
św. Elżbieta od Trójcy Świętej, list 269 do matki, w: taż „Pisma” t. 2, s. 408
Photo by Сергей Корчанов on Pixabay
„Droga pani, jeśli każdego dnia sprawimy, żeby Bóg wzrastał w naszej duszy, jakimż to będzie zabezpieczeniem, by stanąć pewnego dnia przed Jego nieskończoną świętością! Wierzę, że znalazła pani ten sekret i że jak najbardziej przez wyrzeczenie dochodzimy do tego Bożego celu: przez nie umieramy dla siebie samych, aby zostawić całe miejsce Bogu”.
św. Elżbieta od Trójcy Świętej, list 226 do pani Angles, w: taż „Pisma” t. 2, s. 305
Photo by congerdesign on Pixabay
„Ale miłość przyzywa miłość, i dlatego ja nie proszę o nic więcej Pana Boga, tylko żebym mogła zrozumieć tę wiedzę miłości, o której mówi św. Paweł, a którą moje serce chciałoby zgłębić aż do dna”.
św. Elżbieta od Trójcy Świętej, list 221 do księdza kanonika Angles, w: taż „Pisma” t. 2, s. 295
Photo by congerdesign on Pixabay
„Jakaż to pociecha dawać Boga duszom a dusze Bogu! Prawda, że życie staje się zupełnie inne, gdy się je ustawi w tym kierunku!”
św. Elżbieta od Trójcy Świętej, list 220 do pani Hallo, w: taż „Pisma” t. 2, s. 292-293
Photo by Premek Hajek on Pixabay
„Widzę, że Pan Bóg traktuje ciebie jako oblubienicę i chce się z tobą zjednoczyć poprzez krzyż. Cierpienie jest czymś bardzo wielkim i dlatego tak mało dusz zgadza się iść za naszym Panem aż dotąd…”.
św. Elżbieta od Trójcy Świętej, list 218 do ciotek Rolland, w: taż „Pisma” t. 2, s. 288-289
Photo by Taylor Harding on Pixabay
„Karmelitanka jest istotą milczącą”.
św. Elżbieta od Trójcy Świętej, list 218 do ciotek Rolland, w: taż „Pisma” t. 2, s. 288
Photo by Manfred Richter on Pixabay
„Prosiłam Go, żeby zamieszkał we mnie jako Adorator, jako Naprawiacz i jako Zbawiciel; nie mogę księdzu powiedzieć, jaki pokój to daje mojej duszy, gdy myślę, że On uzupełnia moje niemoce i dlatego, jeżeli upadam w każdej chwili, która przemija, On jest wtedy po to, aby mnie podnosić i unosić coraz dalej w Siebie, w głębię tej Boskiej Istoty, w której już zamieszkujemy przez łaskę i gdzie chciałabym się pogrzebać na takich głębokościach, żeby nic nie mogło mnie stamtąd wydobyć”.
św. Elżbieta od Trójcy Świętej, list 216 do księdza Chevignard, w: taż „Pisma” t. 2, s. 284
