“- Jeżeli chcesz zbliżyć się do Mnie, staraj się przede wszystkim choć trochę zapomnieć o sobie i nie troszczyć się nawet o swoją głupotę i nędzę”.
słowa Jezusa, K. Kowalczewska “Mów, Panie…”, s. 23
Posty oznaczone jako zapomnienie
Poniżej znajdziesz wszystkie posty oznaczone hasłem “zapomnienie”. Jeśli uważasz, że któryś z nich nie powinien być tak oznaczony, albo że jeszcze któryś post powinien mieć takie oznaczenie, daj mi znać w komentarzu do danego posta. Nie obiecuję, że zmienię oznaczenia, ale obiecuję, że to sprawdzę!
Sposób osiągnięcia czystej miłości
“Pytałaś mnie często o sposób osiągnięcia czystej miłości; jest nim: zapomnienie o sobie samym i nie szukanie siebie w niczym”.
św. Teresa od Dzieciątka Jezus “Dzieje duszy”
Photo by Gerd Altmann on Pixabay
Wiatr drzewa spienia
“Wiatr drzewa spienia. Ziemia dojrzała.
Kłosy brzuch ciężki w górę unoszą
i tylko chmury — palcom czy włosom
podobne — suną drapieżnie w mrok.
Ziemia owoców pełna po brzegi
kipi sytością jak wielka misa.
Tylko ze świerków na polu zwisa
głowa obcięta strasząc jak krzyk.
Kwiaty to krople miodu — tryskają
ściśnięte ziemią, co tak nabrzmiała,
pod tym jak korzeń skręcone ciała,
żywcem wtłoczone pod ciemny strop.
Ogromne nieba suną z warkotem.
Ludzie w snach ciężkich jak w klatkach krzyczą.
Usta ściśnięte mamy, twarz wilczą,
czuwając w dzień, słuchając w noc.
Pod ziemią drążą strumyki — słychać —
krew tak nabiera w żyłach milczenia,
ciągną korzenie krew, z liści pada
rosa czerwona. I przestrzeń wzdycha.
Nas nauczono. Nie ma litości.
Po nocach śni się brat, który zginął,
któremu oczy żywcem wykłuto,
któremu kości kijem złamano;
i drąży ciężko bolesne dłuto,
nadyma oczy jak bąble — krew.
Nas nauczono. Nie ma sumienia.
W jamach żyjemy strachem zaryci,
w grozie drążymy mroczne miłości,
własne posągi — źli troglodyci.
Nas nauczono. Nie ma miłości.
Jakże nam jeszcze uciekać w mrok
przed żaglem nozdrzy węszących nas,
przed siecią wzdętą kijów i rąk,
kiedy nie wrócą matki ni dzieci
w pustego serca rozpruty strąk.
Nas nauczono. Trzeba zapomnieć,
żeby nie umrzeć rojąc to wszystko.
Wstajemy nocą. Ciemno jest, ślisko.
Szukamy serca — bierzemy w rękę,
nasłuchujemy: wygaśnie męka,
ale zostanie kamień — tak — głaz.
I tak staniemy na wozach, czołgach,
na samolotach, na rumowisku,
gdzie po nas wąż się ciszy przeczołga,
gdzie zimny potop omyje nas,
nie wiedząc: stoi czy płynie czas.
Jak obce miasta z głębin kopane,
popielejące ludzkie pokłady
na wznak leżące, stojące wzwyż,
nie wiedząc, czy my karty iliady
rzeźbione ogniem w błyszczącym złocie,
czy nam postawią, z litości chociaż,
nad grobem krzyż”.K. K. Baczyński “Pokolenie”
O słodki mędrcze
“O słodki mędrcze, jakimże spokojem
Pogodna mądrość twoja serce darzy!
Kocham cię, jestem we władaniu twojem,
Choć nigdy twojej nie zobaczę twarzy.
Popioły twoje dawno się rozwiały,
Grzechów i szaleństw nikt już nie pamięta
I już na wieki jesteś doskonały
Jak księga, myślą z nicości wyjęta.
Ty znałeś gorycz i znałeś zwątpienie,
Ale win twoich pamięć zaginęła.
I wiem, dlaczego dzisiaj ciebie cenię:
Mali są ludzie, wielkie są ich dzieła”.Cz. Miłosz “Zaklęcia ojca”
Ja, kiedy usta ku twym ustom chylę…
“Ja, kiedy usta ku twym ustom chylę,
Nie samych zmysłów szukam upojenia,
Ja chcę, by myśl ma omdlała na chwilę,
Chcę czuć najwyższą rozkosz – zapomnienia…”.K. Przerwa-Tetmajer “Ja, kiedy usta…”
Na styku radykalizmu i miłości
“Może właśnie gdzieś tu, na styku radykalizmu i miłości, które tak ściśle się wiążą ze sobą, rodził się ów lęk, że wymagająca miłość Boża wciąż oczekuje od człowieka więcej i więcej, aż do zupełnego zapomnienia o sobie”.
I. Kowalska “Byłam w Karmelu”, s. 212
Moje serce nie było jeszcze gotowe
“Moje serce nie było jeszcze gotowe, bo zapatrzone w siebie zapomniało, że to Bóg wyznacza i czas, i miejsce”.
I. Kowalska “Byłam w Karmelu”, s. 20
Czasami, aby być sobą…
“Czasami, aby być sobą, trzeba zapomnieć o tym, kim się jest, i stać się czymś innym. Twoja osobowość nie jest dana raz na zawsze. Niekiedy będziesz musiał się pośpieszyć, żeby za nią nadążyć”.
M. Haig “Ludzie. Powieść dla Ziemian”, s. 353
Cieniów mgliste pocałunki
“Cieniów mgliste pocałunki,
Cieniów miłość, cieniów życie!
Czyliż myślisz, że zostanie
Zawsze równe serca bicie?Z miłosnego nam uścisku
Jak sen luby wszystko znika,
Serce nasze – zapomina,
Oczy nasze – noc zamyka”.H. Heine