Szczęśliw ten

“Szczęśliw ten, kto się w miedzach ojcowizny
Mieści bez reszty z pragnieniami swemi
I swojski wdycha wiatr na własnej żyznej
Połaci ziemi.

[…]

O, tak żyć pragnę – nie znany, lecz wolny;
Tak – bez lamentów – niech śmierć mnie zabierze
I niech nie zdradzi nawet kamień polny,
Gdzie w ziemi leżę”.

A. Pope “Oda do samotności” (fragm.)

Nagle pojął, że nie tylko nie jest Aniołem

“Nagle pojął, że nie tylko nie jest Aniołem. Pojął także, że nie jest człowiekiem. I że nie będzie mu dane nim zostać.
– Nie, nie jesteś człowiekiem – zaszeleściła za nim jaszczurka, pełznąc wśród przegniłych zeszłorocznych liści. – Jesteś pół aniołem i pół człowiekiem. Kalekim, ułomnym tworem. I nikt nie będzie cię żałował poza mną, gdyż nikt nie wie, gdzie jesteś. A jesteś równie daleko od Nieba, jak i od Ziemi, czyli jesteś Nigdzie”.

D. Terakowska “Tam gdzie spadają Anioły”

Bóg wysadzi tę ziemię

“Bo dzieło zniszczenia
W dobrej sprawie jest święte, jak dzieło stworzenia;
Bóg wyrzekł słowo stań się, Bóg i zgiń wyrzecze.
Kiedy od ludzi wiara i wolność uciecze,
Kiedy ziemię despotyzm i duma szalona
Obleją jak Moskale redutę Ordona –
Karząc plemię zwyciężców zbrodniami zatrute,
Bóg wysadzi tę ziemię, jak on swą redutę”.

A. Mickiewicz “Reduta Ordona”, fragm.

Znalazłaś Boga

“Znalazłaś Boga, który twoje życie
Przemienił swoją miłością,
Obdarzył ciebie skarbem niezrównanym
Słodkiego z Nim zjednoczenia.


Znalazłaś perłę droższą od wszystkiego:
Obecność Pana i pokój,
Jakiego ziemia nigdy dać nie zdoła,
Bo człowiek większy jest od niej”.

Hymn na Nieszpory, 22.05.2018