„Nigdy nie działać «bez zastanowienia»… Trzeba sobie uświadomić, że Bóg jest obecny w największej skrytości nas samych i z Nim wychodzić wszystkiemu naprzeciw. W ten sposób nigdy nie będziemy pospolici, nawet wykonując najzwyklejsze prace, gdyż nie żyje się takimi rzeczami, lecz się je przekracza”.
św. Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej „Wielkość naszego powołania” 8
Photo by Gordon Johnson on Pixabay
„Żyjmy z Bogiem w przyjaźni, ożywiajmy naszą wiarę, by jednoczyć się z Nim poprzez wszystko, gdyż właśnie to kształtuje świętych. Nosimy nasze Niebo w nas samych, bowiem Ten, Który nasyca błogosławionych w świetle wizji, siebie nam daje w wierze i w tajemnicy. Jest to Ten Sam!”
św. Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej „List 122”
Photo by Stefan Keller on Pixabay
„Im więcej ci Pan uczynił, tym głębsza Mu się cześć należy, i to właśnie ta zewnętrzna cześć, która musi być wyrazem twego wewnętrznego nastawienia. Dlatego módl się z najgłębszą pokorą, na kolanach, w prochu przed Panem i Bogiem Twoim.
A teraz w stosunku do bliźnich twoich. Chcę, byś im była jasnym promieniem, i słońcem dla tych, którzy z tobą żyć muszą, a nie chmurą gradową”.słowa Jezusa, K. Kowalczewska „Mów Panie…”, s. 26
„Zapraszam więc czytelnika najpierw do modlitwy błagalnej do Ukrzyżowanego Chrystusa, którego Krew oczyszcza nas z brudów grzechu. Niech nikt nie wierzy, że wystarczy mu czytanie bez namaszczenia, badanie bez pobożności, dociekanie bez podziwu, rozważanie bez radości, pilność bez czci, wiedza bez miłości, pojętność bez pokory, zapał bez łaski Bożej i zgłębianie bez wlanej przez Boga mądrości”.
św. Bonawentura „Droga duszy do Boga”
Photo by Gerd Altmann on Pixabay
„Na takich to małych ze sobą walkach i zwycięstwach w drobnostkach nic nieznaczących […] wola powoli się zaprawia i wzmacnia. Takim drobnostkom, gdy są uczynione dla Niego, Pan dodaje wielkiego znaczenia i wagi, a dobrej woli dopomaga do czynienia większych rzeczy”.
św. Teresa od Jezusa „Księga życia”, 31.24
Photo by Jerzy Górecki on Pixabay
„Pamiętaj, że przepaść przyzywa inną przepaść (por. Ps 41,8), to znaczy, że przepaść twojej nędzy przyzywa przepaść miłosierdzia Bożego. Nie lękaj się ofiary ani walki, lecz raczej raduj się z nich. Jeśli twoja natura jest powodem bitwy, polem walki, nie zniechęcaj się tym i nie smuć. Powiem ci więcej: kochaj swoją nędzę, albowiem Bóg nad nią okazuje swoje miłosierdzie…”
św. Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej
Photo by Denis Doukhan on Pixabay
„Niech więc nie dręczą się tym, że od razu tak wysoko nie zdołają się wznieść. Niech ufają Panu, iż z Jego łaski modląc się i czyniąc, co mogą, dojdą do tego, by to, co dziś pragną, posiadły i w uczynku. Przy słabym i nieudolnym naszym naturalnym stanie koniecznie potrzeba nam tego, byśmy mieli wielką ufność i nigdy nie tracili odwagi, ale wciąż pokrzepiali się tą otuchą, że pracując i walcząc, ile zdołamy, dojdziemy w końcu do zwycięstwa”.
św. Teresa od Jezusa „Księga życia”, 31.18
„Większej, śmiem twierdzić, potrzeba jeszcze odwagi niedoskonałemu do wstąpienia na drogę doskonałości i wytrwania na niej niż do wydania siebie na prędko kończące się męczeństwo. Bo doskonałości nie osiąga się w krótkim czasie, chyba że Pan szczególnym wyjątkiem zechce komu użyczyć tej łaski”.
św. Teresa od Jezusa „Księga życia”, 31.17
„Innym razem ujrzałam cały tłum tych duchów nieczystych, obstępujący mnie dookoła. Ale jakby wielka jasność całą mnie otaczała i przystępu do mnie im broniła. Zrozumiałam z tego, że Bóg mnie przed nimi zasłania swoją obroną i nie dopuszcza im dotrzeć do mnie w taki sposób, by mnie do obrazy Jego popchnęli. […] Stąd też jasno widzę całą ich niemoc i dlatego się ich nie boję. Bo skoro trzymam z Bogiem, żadnej przeciw mnie siły nie mają. Silni są tylko przeciw tym duszom zajęczym, które same bez walki im się poddają”.
św. Teresa od Jezusa „Księga życia”, 31.11
„Bogu zostawcie ocenę. Powinniście naprawiać, a nie oceniać”.
św. Maria od Jezusa Ukrzyżowanego (Mała Arabka)
Photo by Harinath R on Pixabay
