Miłujmy Go na tyle, aby cierpieć dla Niego

“[…] miłujmy Go na tyle, aby cierpieć dla Niego, wszystko cokolwiek tylko zechce, chociażby nawet cierpienia duszy, oschłości, trwogi, pozorną oziębłość. Ach! to doprawdy wielka miłość, miłować Jezusa nie odczuwając słodyczy tej miłości, to prawdziwe męczeństwo… A więc umierajmy jako męczennice!
Och! moja Celinko! słodkie echo mej duszy, czy rozumiesz?… męczeństwo tajemne, znane tylko Bogu samemu, którego żadne oko ludzkie nie dojrzy, męczeństwo bez chwały, bez zaszczytu, bez triumfu!…”

św. Teresa od Dzieciątka Jezus, listy do Celiny

Photo by Stefan Keller on Pixabay

Nie trzeba tylko wyznaczać Bogu terminów

“Przede wszystkim trzeba wytrwale modlić się o poznanie właściwej drogi; kiedy się ją dostrzeże, iść bez oporów za natchnieniem łaski. Kto tak postępuje i trwa cierpliwie, nie może powiedzieć, że jego wysiłki są daremne. Nie trzeba tylko wyznaczać Bogu terminów”.

św. Teresa Benedykta od Krzyża

Photo by Susanne Jutzeler on Pixabay

Z dy­mem po­ża­rów, z ku­rzem krwi brat­niej

“Z dy­mem po­ża­rów, z ku­rzem krwi brat­niej,
Do Cie­bie, Pa­nie, bije ten głos!
Skar­ga to strasz­na, jęk to ostat­ni,
Od ta­kich mo­dłów bie­le­je włos.
My już bez skar­gi nie zna­my śpie­wu,
Wie­niec cier­nio­wy wrósł w na­szą skroń,
Wiecz­nie, jak po­mnik Two­je­go gnie­wu,
Ster­czy ku To­bie bła­gal­na dłoń.

Ileż to razy Tyś nas nie sma­gał,
A my nie zmy­ci ze świe­żych ran,
Zno­wu wo­ła­my: On się prze­bła­gał,
Bo On nasz Oj­ciec, bo On nasz Pan!
I znów po­wsta­jem w uf­no­ści szczer­si,
Lecz za Twą wolą zgnia­ta nas wróg,
I śmiech nam rzu­ca, jak głaz na pier­si:
«A gdzież ten Oj­ciec, a gdzież ten Bóg?!

I pa­trzym w nie­bo, czy z jego szczy­tu,
Sto słońc nie spad­nie wro­gom na znak?
Ci­cho i ci­cho… po­śród błę­ki­tu,
Jak daw­niej buja swo­bod­ny ptak.
Owóż w zwąt­pie­nia strasz­nej roz­ter­ce,
Nim na­szą wia­rę ocu­cim znów,
Bluź­nią ci usta, choć pła­cze ser­ce,
Sądź nas po ser­cu, nie we­dług słów!

O, Pa­nie! Pa­nie! ze zgro­zą świa­ta,
Okrop­ne dzie­je przy­niósł nam czas;
Syn za­bił ojca, brat za­bił bra­ta,
Mnó­stwo Ka­inów jest w po­śród nas.
Ależ o Pa­nie! oni nie­win­ni,
Choć na­szą przy­szłość cof­nę­li wstecz,
Inni sza­ta­ni byli tam czyn­ni;
O! rękę ka­raj, nie śle­py miecz!

Patrz! my w nie­szczę­ściu za­wsze jed­na­cy,
Na Two­je łono, do Two­ich gwiazd
Mo­dli­twą pły­niem, jak sen­ni pta­cy,
Co lecą spo­cząć wśród wła­snych gniazd
Osłoń nas, osłoń, oj­cow­ską dło­nią,
Daj nam wi­dze­nie przy­szłych Twych łask;
Niech kwiat mę­czeń­ski uśpi nas wo­nią,
Niech nas nie­biań­ski oto­czy blask!

I z Ar­cha­nio­łem Two­im na cze­le
Pój­dzie­my wszy­scy na strasz­ny bój,
I na drga­ją­cem sza­ta­na cie­le
Za­tknie­my sztan­dar zwy­cię­ski Twój!
Zbłą­ka­nym bra­ciom otwo­rzym ser­ca,
Winę ich zmy­je wol­no­ści chrzest;
Wten­czas usły­szy pod­ły bluź­nier­ca
Od­po­wiedź na­szą: «Bóg był i jest!»”.

K. Ujejski “Chorał”

Photo by Ria Sopala on Pixabay

Ona Matką rodzaju ludzkiego

“Że zaś naczyniem wybranym, bramą i drogą, przez którą Łaska spływa z nieba ku ziemi, jest Maryja że od wieków nie słyszano, iżby ktokolwiek, co by się pod Jej opiekę uciekał, o Jej wstawiennictwo błagał, miał pozostać opuszczony, że Ona Matką rodzaju ludzkiego i tylko przez Jej ręce Bóg zmieni grzeszny obecny świat w Królestwo swoje”.

Z. Kossak “Błogosławiona wina”

Photo by Dimitris Vetsikas on Pixabay

Wszystkie nasze modlitwy są wysłuchiwane

“Wszystkie nasze modlitwy są wysłuchiwane. Żadna nie jest daremna. Tylko czasem Pan Bóg każe nam poczekać, lub też, gdy prosimy Go o jakąś rzecz doczesną, która może wyrządzić szkodę naszej duszy, po prostu nam jej nie daje, bo to nie byłoby łaską”.

św. Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej (Dz. 20.III.1899)

Photo by Free-Photos on Pixabay

W Liturgii Godzin Kościół spełnia kapłański urząd Chrystusa

“«W Liturgii Godzin Kościół spełnia kapłański urząd Chrystusa, składając Bogu «nieustannie» (1 Tes 5,17) ofiarę czci, to znaczy owoc warg, które wyznają Jego imię. Ta modlitwa jest głosem Oblubienicy przemawiającej do Oblubieńca. Nawet więcej, jest ona modlitwą Chrystusa i Jego Ciała skierowaną do Ojca». Na ten temat Sobór Watykański II powiedział: «Wszyscy poświęcający się tej modlitwie wypełniają zadanie Kościoła i zarazem uczestniczą w najwyższym zaszczycie Oblubienicy Chrystusa, ponieważ oddając Bogu chwałę, stają przed Bożym tronem w imieniu Matki Kościoła»”.

Benedykt XVI “Verbum Domini”

Photo by Lense_n_Pen on Pixabay