Nigdy nie przywiązuj wagi do stworzenia

„Nigdy nie przywiązuj wagi do stworzenia, a zwłaszcza do prześladowań, jakimi cię dotyka, nie przejmuj się nimi. Często kiedy chcemy rozplątać kłębek, jeszcze bardziej się gmatwa.
Zamiast szukać przyjaźni u ludzi, zjednocz się z Panem, a na pewno przyjaźń z Nim i Jego miłosierdzie bardziej ci pomoże.
Przeczekaj huragan, i nie wystawiaj się zanadto na pokaz, bo gdy przeżywasz prześladowanie, wszystko, co robisz, jest źle odbierane. Masz ignorować swoich przeciwników, tak, jakby nie istnieli; w ten sposób pokładasz ufność tylko w Bogu i wprawisz ich tym w zakłopotanie. Spokój i pogoda ducha to broń pewniejsza niż zapalczywość i złość”.

ks. Dolindo Ruotolo „Kwiatki księdza Dolindo”, s. 127

Photo by falco on Pixabay

Nie analizuj swojego krzyża

„Nie analizuj swojego krzyża, żadnego szczegółu: pogubiłabyś się.
Przyszłość wydaje Ci się porażką? Nieprawda.
Demon kusi cię i każe myśleć: «Modliłam się, a przyszło coś przeciwnego… Modlę się i usilnie staram się robić to z wiarą i mam wrażenie, że przyzywam jeszcze większe nieszczęście…»
Wydaje Ci się, że Bóg Cię opuścił i w ogóle Cię nie wysłuchał?
To nie tak, nigdy tak nie było: w Niebie zobaczysz, jak wszystko w życiu twoich bliskich, w twoim życiu układało się w misterny wzór Miłosierdzia Bożego.
Nigdy, w najmniejszym szczególe nie analizuj przykrej sytuacji: wszystko przyjmuj z dziecięcym zaufaniem do Pana, który tak bardzo kocha, i do Dziewicy Maryi, która jest jedyną prawdziwą matką i zawsze Cię wysłucha, nawet kiedy w to nie wierzysz…”

ks. Dolindo Ruotolo „Kwiatki księdza Dolindo”, s. 67

Photo by congerdesign on Pixabay

Dusza pogardzana, upokarzana, przyciąga

„Dusza pogardzana, upokarzana, przyciąga wzrok Boga Najwyższego! Jeśli dusza zdobyła Serce Boga, co ją obchodzi cały wszechświat? A jeśli wszyscy królowie ziemi są dla niej, to gdyby nie miała Boga, cóż jej z całej tej reszty? Bogatego wszyscy kochają, szanują. Ubogim gardzą, nie ma nic, lecz jeśli jest pokorny… Kogo uczci Pan?… Tego pokornego!
Pokora jest szczęśliwa, gardzą nią, bo nie ma nic, nie przywiązuje się do niczego, niczym się nie przejmuje. Pokora jest zadowolona, pokora jest szczęśliwa, wszędzie jest szczęśliwa, pokora zadowala się wszystkim. Pokora nosi wszędzie Pana w sercu.
Pycha – wszystko wyciąga ją na zewnątrz niej samej, wszystko ją męczy, irytuje, poniża. Pycha – wszystko ją oburza, wszystko ją zasmuca, ma lęki na tym świecie i na tamtym. Pokora ma radość na tym świecie i na tamtym. Pokora nie zwraca uwagi na nic, ze wszystkiego jest szczęśliwa! […] Pokora jest królestwem Serca Boga!”

św. Maria od Jezusa Ukrzyżowanego „Słowa i rady zebrane w czasie trwania ekstaz, 1873 r.”

Photo by Free-Photos on Pixabay

O, mój Panie, czemu ukarałeś mnie tym wiekiem

„O, mój Panie, czemu ukarałeś mnie tym wiekiem,
gdy na ból nie odpowiada zwykły płacz,
kiedy czułość mamy nie jest złotym lekiem
na me smutki, gdy dorosłych widzę świat.
O, mój Panie, czemu wiekiem tym mnie ukarałeś,
kiedy «moja mała» jakoś dziwnie brzmi,
gdy omijać mam kałuże nawet małe,
a powrotu do dzieciństwa bronią drzwi.

Ja żądam kawałka prywatności,
bo chciałabym jak kiedyś w klasy grać,
nie skrzydła potrzebne mi młodości
lecz czas, po prostu zwykły czas”.

G. Noras „Cała prawda o gimnazjalistach”, refren

Photo by Tiểu Bảo Trương on Pixabay