“W rzeczy samej bowiem nigdy nie może być rzeczą małą, cokolwiek się sprzeciwia temu ogromnemu Majestatowi, zwłaszcza iż wiemy, że On zawsze na nas patrzy. To już, moim zdaniem, nie jest przewinienie nieświadome, ale grzech rozmyślny. Jest tu tak, jak gdybyśmy mówili Panu: «Panie, choć Tobie się to nie podoba, ja przecież to uczynię. Wiem, że patrzysz na mnie, wiem i rozumiem, że tego nie chcesz, ale wolę pójść za moimi zachciankami, niż słuchać Twojej woli»”.
św. Teresa od Jezusa “Droga doskonałości” 41.3
Posty oznaczone jako Bóg
Tyle czasu marnujemy
“Tyle czasu marnujemy, czy to dla własnej przyjemności, czy dla przyjemności innych, którzy nam nawet za to nie podziękują. Przynajmniej więc tę odrobinę czasu, którą mamy poświęcić dla Niego, starajmy się oddać Mu całkowicie, z sercem niezaprzątniętym rzeczami obcymi, a szczególnie z niezachwianym postanowieniem, że tego naszego daru nigdy nie cofniemy, chociażbyśmy z tego powodu miały znosić przykrości, przycinki ludzkie i oschłości wewnętrzne. Czas ten postanowiony na ofiarę Bogu uważajmy za rzecz już nie naszą, której w imię sprawiedliwości Pan od nas może zażądać, gdybyśmy się kiedy wzbraniały oddać ją dobrowolnie lub całkiem chciały Mu ją odebrać”.
św. Teresa od Jezusa “Droga doskonałości” 23.2
Photo by Gerd Altmann on Pixabay
Gdy rozmawiacie z Bogiem
“O to tylko was proszę: gdy rozmawiacie z Bogiem, nie myślcie o obcych rzeczach. Kto tak czyni, ten nie wie, co to jest modlitwa myślna”.
św. Teresa od Jezusa “Droga doskonałości” 22.8
Photo by Andrea Don on Pixabay
Gdyby pragnienie to było od Boga
“Gdyby pragnienie to było od Boga, nie popchnęłoby go do złego, bowiem takie pragnienie przynosi z sobą światło, roztropność i miarę, więc niemożliwe, by dało powód do grzechu. Ale przeciwnik ten wszelkich, jakich zdoła, używa sposobów, aby nam szkodzić, on nigdy nie śpi, więc my zawsze czuwajmy”.
św. Teresa od Jezusa “Droga doskonałości” 20.13
Gdy zdarzy się nam popełnić jakąś niedoskonałość
“Nie daj Boże, byśmy, siostry, gdy zdarzy się nam popełnić jakąś niedoskonałość, w taki sposób się tłumaczyły i mówiły: «nie jesteśmy aniołami», «nie jesteśmy świętymi». Prawda, że nie jesteśmy, ale nikt nam nie broni i powinnyśmy, bo to będzie dla nas bardzo pożyteczne, myśleć sobie i być przekonane, że gdy szczerze będziemy się starały, Bóg nam dopomoże zostać świętymi. Nie bójcie się, by z Jego strony zabrakło łaski, byleby z waszej strony nie zabrakło szczerej woli”.
św. Teresa od Jezusa “Droga doskonałości” 16.12
I cóż ostatecznie my czynimy dla Ciebie, Panie
“I cóż ostatecznie my czynimy dla Ciebie, Panie, któryś nas uczynił? Jedno maluczkie postanowienie służenia Tobie, jedno nic. Ale gdy Pan w swojej nieskończonej dobroci żąda tego nic, abyśmy przez nie zasłużyły i otrzymały wszystko, nie bądźmy tak niemądre, byśmy Mu miały odmówić”.
św. Teresa od Jezusa “Droga doskonałości” 16.10
Choćby cały świat was obwiniał
“Pomyślcie, co wam, tak spoczywającym w objęciach Boga, może zaszkodzić, choćby cały świat was obwiniał? On dosyć jest potężny, by was obronić. Pomyślał tylko, aby stał się świat, i stał się świat. Jego wola jest czynem. Nie bójcie się więc, nie dopuści On, by was krzywdzono, chyba że widzi w tym wasze dobro. Jego miłość nie jest skąpa dla tych, którzy Go miłują”.
św. Teresa od Jezusa “Droga doskonałości” 16,10
Nie masz królowej
“Nie masz królowej, której by tak łatwo i ochotnie poddał się nasz Król, jak pokora. Ona Go z nieba sprowadziła do łona Dziewicy; przez nią i my z łatwością sprowadzimy Go do naszych dusz. Kto więcej ma pokory, tan, wierzcie, mocniej Go trzyma, kto mniej, ten trzyma Go słabiej. Co do mnie bowiem, nie pojmuję, jak i jaka może być pokora bez miłości i miłość bez pokory. Obie zaś te cnoty istnieć nie mogą bez wielkiego wyrzeczenia się wszystkich rzeczy stworzonych”.
św. Teresa od Jezusa “Droga doskonałości” 16.2
Photo by Márta Valentínyi on Pixabay
Jesteśmy oblubienicami naszego wielkiego Króla
“Albo jesteśmy oblubienicami naszego wielkiego Króla, albo nie. Jeśli tak, to któraż jest uczciwa niewiasta, która by nawet wbrew swojej woli nie odczuwała w głębi duszy zniewagi wyrządzonej małżonkowi? Zaszczyty bowiem i zniewagi są wspólne dla obojga. Jest to więc nieroztropnością, pragnąć uczestniczyć w królestwie naszego Oblubieńca i dzielić z Nim chwałę i Jego szczęśliwość, a w Jego zelżywościach i boleściach żadnego nie brać udziału”.
św. Teresa od Jezusa “Droga doskonałości” 13.2
Photo by melancholiaphotography on Pixabay
Pracuje ze świętą namiętnością nad tym
“Kogo zaś miłuje, pracuje ze świętą namiętnością nad tym, aby dusza ta ukochała Boga i przez Niego była kochana, bo wie, że inaczej śmierć je na wieki rozłączy. Tak miłując, prawdziwie miłuje swoim kosztem i nie oszczędzi sobie żadnego trudu, aby tylko ta dusza w łasce i miłości Bożej czyniła postępy. I dla zapewnienia jej najmniejszego pomnożenia się w cnocie, tysiąc razy swoje życie gotowa oddać”.
św. Teresa od Jezusa “Droga doskonałości” 6.9, s. 47