„Boże plany są o wiele większe i bardziej imponujące niż nasze; Jego zamysł dotyczący twojego życia – bardziej satysfakcjonujący i spektakularny, niż byłbyś w stanie kiedykolwiek sobie wymarzyć. Cała sztuka polega na tym, żeby pozostać otwartym na możliwości, które On będzie otwierał. Wpuść Boga do swojego życia i pozwól, aby dokonał w nim swoich cudów”.
J. Bricker „Wszystko jest możliwe”, s. 122
Posty oznaczone jako Bóg
Możemy jedynie panować nad własnym zachowaniem
„Nie jesteśmy w stanie kontrolować tego, co mówią i robią inni ludzie; możemy jedynie panować nad własnym zachowaniem. Warto pamiętać, że Bóg widzi wszystko – ich zachowanie i nasze”.
J. Bricker „Wszystko jest możliwe”, s. 75
Bóg jednak daje nam wsparcie
„Bóg jednak daje nam wsparcie. W Jego oczach jesteśmy pokonani tylko wtedy, kiedy pozwalamy, aby porażka nas zwyciężyła, kiedy nie chcemy zaufać, że może ona być darem, szansą na to, by – przy następnej okazji – stać się kimś lepszym, mocniejszym i mądrzejszym. Bóg posługuje się wszystkim w naszym życiu, aby przekształcić nas w takie osoby, jakimi pragnie nas widzieć”.
J. Bricker „Wszystko jest możliwe”, tł. M. Kwiecień, s. 66
Nie jest łatwo zrzec się kontroli
„Nie jest łatwo zrzec się kontroli, szczególnie jeśli tak bardzo jak ja uwielbia się nad wszystkim panować. Nauczyłam się jednak, że im bardziej się poddaję i pozwalam, aby Bóg zajął się moimi sprawami, tym lepiej na tym wychodzę. Przestaję stawać na drodze samej sobie, przestaję stawać na drodze Jemu i pozwalam Mu robić to, co do Niego należy […]. W porównaniu z Bożymi planami względem mnie moje zamierzenia wydają się śmieszne! Jego dary, pomysły i błogosławieństwa są większe i wspanialsze niż wszystko, co mogłabym sobie wyobrazić! Moje życie wygląda tak dlatego, że pozwalam Mu prowadzić i przestałam co pięć minut łapać za kierownicę”.
J. Bricker „Wszystko jest możliwe”, tł. M. Kwiecień, s. 54
W obcym dalekim mieście
„W obcym dalekim mieście, wśród słoty wieczora
I deszczu co się kłębił na czarnym asfalcie
Ujrzał jakiś młodzieniec w błysku reflektora
Twarz Wiecznego Przechodnia, co szedł w ciemnym palcie.
Poznał Go jak w olśnieniu i zawołał: «Panie,
Nie opuszczaj mnie więcej, bom jak Ty wygnaniec,
I jak Ty jestem życia dotknięty żałobą,
Więc użal się nade mną i pozwól iść z Tobą».
Rzekł Chrystus: «Oddaj naprzód wszystko, co posiadasz,
A przyjdź». A na to człowiek wyszeptał ze łzami:
«O Panie, Ewangelię, którą opowiadasz
O młodzieńcu, co nie chciał się dzielić skarbami,
Pamiętam. Ale moje odmienne są dzieje,
Nie mam nic do oddania i nic do dzielenia,
Straciłem dom i bliskich, i kraj, i nadzieję,
I nie mam nic prócz wspomnień».
«Oddaj mi wspomnienia».
Człowiek chciał mówić jeszcze, lecz milczał pobladły,
Ważąc przez chwilę w sercu słów ciężar okrutny,
Wreszcie opuścił głowę, ręce mu opadły…
I odszedł smutny”.S. Baliński „Smutny młodzieniec”
Ty też masz talenty, dary i umiejętności
„Ty też masz talenty, dary i umiejętności (lubię o nich myśleć jako o naszych osobistych supermocach), z którymi się urodziłeś i które cechują tylko ciebie. Są równie ważne – i obfite – jak moje własne dary albo dary dowolnej innej osoby. Piękno naszego stworzenia przez Boga polega na tym, że nie musimy być zazdrośni o supermoce jakiejś innej osoby, bo nie zostały one przeznaczone dla nas. Chciałabym, abyście zawsze nosili w sobie tę myśl i często mogli do niej wracać: jesteś kimś znaczącym, twoje życie się liczy, a to, co masz do zaoferowania światu, jest potężne”.
J. Bricker „Wszystko jest możliwe”, s. 53
Bóg musiał zburzyć stare
„Bóg musiał zburzyć stare, by zacząć budować. Wyciął najwyższe, najpiękniejsze cedry. Często słyszę, że ogrodnik odcina suche gałęzie winorośli, by krzew mocniej owocował. Nieprawda! On odcina gałęzie najlepsze, najmocniej owocujące, wydające najlepsze owoce. Dlatego tak boli…
– Bóg na każdym kroku przekonuje nas, że to, w czym uczestniczymy, jest Jego dziełem”.M. Jakimowicz „Jak poruszyć niebo”, s. 8
Siejecie wiele, lecz plon macie lichy
„Siejecie wiele, lecz plon macie lichy; przyjmujecie pokarm, lecz nie ma go do sytości; pijecie, lecz nie gasicie pragnienia; okrywacie się, lecz się nie rozgrzewacie; ten kto pracuje [odkładając] do dziurawego mieszka! Tak mówi Pan Zastępów: Wyjdźcie w góry i sprowadźcie drewno, a budujcie ten dom, bym sobie w nim upodobał i doznał czci – mówi Pan. Rozważcie tylko, jak się wam wiedzie! Wyglądaliście wiele, a oto macie mało, a kiedy [i to niewiele] znieśliście do domu, Ja to rozproszyłem. Dlaczego tak się dzieje? – wyrocznia Pana Zastępów: Z powodu mego domu, który leży w gruzach, podczas gdy każdy z was pilnie się troszczy o swój własny dom”.
Agg 1,6-9
Pomiędzy nami idziesz, Panie
„Pomiędzy nami idziesz, Panie,
Po kamienistej drodze życia
I słuchasz słów zrodzonych z lęku
Przed jutrem pełnych tajemnicy.
Już dzień się chyli na zachodzie,
Wieczorny mrok spowija ziemię;
Pozostań z nami, wieczne Światło,
Na Twą obecność otwórz serca.
Niech wiara, pokój i nadzieja
Napełnią dusze Twoich uczniów,
By mogli głosić wobec świata,
Że powróciłeś w blasku chwały.
Niebawem skończy się wędrówka
I dzięki Twemu zmartwychwstaniu
Wejdziemy w progi domu Ojca,
Byś tam wieczerzał razem z nami”.Liturgia godzin, Nieszpory, hymn na 12.04
Jednak w spokoju czekam na klęskę
„Jednak w spokoju czekam na klęskę,
która spotka lud naszych gnębicieli.
Choć drzewo figowe nie rozwija pąków
i winnice nie wydają plonów,
Chociaż zawiodły zbiory oliwek,
a pola nie przynoszą żywności,
Choć stada owiec znikają z owczarni
i nie ma wołów w zagrodach,
Ja się jednak rozraduję w Panu
i rozweselę w Bogu, moim Zbawicielu.
Pan, który jest moją siłą,
uczyni me nogi jak nogi jelenia
i na wyżyny mnie wyprowadzi”.Ha 3,2-4.13a.15-19