Uzbrój się więc

„Uzbrój się więc, moja droga, w wielkie zaufanie Bogu. Bądź wierna modlitwie i często karm się świętym sakramentalnym Barankiem. Może się zdarzyć, że Bóg będzie próbował twoją wierność przez dopuszczenie pustki, melancholii i innych cierpień, które są klejnotami jakie Bóg daje drogim mu”.

św. Paweł od Krzyża

Spodobało się Panu

„Spodobało się Panu zmiażdżyć Go cierpieniem. Jeśli On wyda swe życie na ofiarę za grzechy, ujrzy potomstwo, dni swe przedłuży, a wola Pańska spełni się przez Niego. Po udrękach swej duszy ujrzy światło i nim się nasyci. Zacny mój Sługa usprawiedliwi wielu, ich nieprawości On sam dźwigać będzie”.

Iz 53,10-11

W godzinach udręki

„W godzinach udręki, kiedy odczuwasz ogromną pustkę wewnętrzną, pomyśl, że to On drąży w twej duszy większą pojemność, byś jeszcze doskonalej mogła Go przyjąć. Pojemność ta w pewnym znaczeniu ma być nieskończona, jak On sam. Staraj się wówczas wolą swoją chętnie poddać się ręce, która cię krzyżuje. Powiem więcej: uważaj każde cierpienie za dowód miłości ze strony Boga, który chce cię z sobą złączyć”.
bł. Elżbieta od Trójcy Świętej

Otóż zgódź się złożyć Bogu ofiarę

„Otóż zgódź się złożyć Bogu ofiarę z tego, że nigdy nie skosztujesz owoców, to znaczy że przez całe życie będziesz czuła odrazę do cierpienia, do upokorzenia, że będziesz patrzeć, jak wszystkie kwiaty twoich pragnień i dobrej woli opadają bez skutku. W chwili [twej] śmierci Bóg potrafi sprawić w mgnieniu oka, że dojrzeją piękne owoce na drzewie twojej duszy”.
św. Teresa od Dzieciątka Jezus