„Och, czyż nieprawda, że dobrze robi rozmawiać o Nim i wznosić się ponad to, co kończy się i co przemija; ponad cierpienie i rozłąkę, tak, gdzie wszystko trwa? Gdybyś wiedziała, jaką pociechą dla twojej Eli jest móc rozmawiać z tobą o jej projektach na wieczność”.
św. Elżbieta od Trójcy Świętej, list 310 do matki, w: taż „Pisma” t. 2, s. 497
Photo by DONGHWAN KIM on Pixabay
„Ofiaruj Mu cierpienia, które znosisz w związku ze zdrowiem. To jest coś najlepszego, co możemy Mu dać. Gdybyśmy potrafili docenić szczęście płynące z cierpienia, odczuwalibyśmy głód jego. Pomyśl, że dzięki niemu możemy cośkolwiek dać Bogu. Och, nie traćmy żadnego. Złóż w nim całą radość”.
św. Elżbieta od Trójcy Świętej, list 297 do matki, w: taż „Pisma” t. 2, s. 465-466
Photo by unknownuserpanama on Pixabay
„Wierz zawsze w Miłość. Jeżeli masz coś do cierpienia, myśl, że jeszcze bardziej jesteś kochana, i śpiewaj zawsze swoje «dziękuję». On jest tak bardzo zazdrosny o piękność Twojej duszy… On patrzy tylko na to”.
św. Elżbieta od Trójcy Świętej, list 271 do siostry, w: taż „Pisma” t. 2, s. 412
„On jest Bogiem miłości. My nie potrafimy zrozumieć, do jakiego stopnia On nas miłuje, nade wszystko wtedy, kiedy nas doświadcza”.
św. Elżbieta od Trójcy Świętej, list 269 do matki, w: taż „Pisma” t. 2, s. 408
Photo by Сергей Корчанов on Pixabay
„Widzę, że Pan Bóg traktuje ciebie jako oblubienicę i chce się z tobą zjednoczyć poprzez krzyż. Cierpienie jest czymś bardzo wielkim i dlatego tak mało dusz zgadza się iść za naszym Panem aż dotąd…”.
św. Elżbieta od Trójcy Świętej, list 218 do ciotek Rolland, w: taż „Pisma” t. 2, s. 288-289
Photo by Taylor Harding on Pixabay
„Tymczasem Jan nie pozostawia złudzeń: wejście na drogę oczyszczenia ducha wiąże się z utratą wszelkich słodyczy i pozostaniem w oschłości, niesmaku i znużeniu. Od tego łakome dusze uciekają jak od śmierci (por. DGK II 7,5), wzdrygając się przed cierpieniem i trudem tak dalece, że zatrzymują się na początkowych etapach drogi”.
M. Czarnecka OCDS „Doktryna św. Jana od Krzyża – Droga na Górę Karmel (księga 2.) – Noc czynna ducha: oczyszczenie rozumu przez wiarę” w: „Zaproszenie na Górę Karmel” t. 5 „Oczyszczenie”, s. 211
„- Klara porzuciła mnie na zawsze. Nie wiem, czy dlatego, żeby mnie upokorzyć, czy też może miała już dosyć cierpień. Od tamtego czasu żyjemy osobno nie mogąc jednak zdecydować się na całkowitą separację. Ona spędza czas rozmyślając nad swym zmarnowanym życiem, a ja siedzę na tym stryszku i gram na skrzypcach.
– Wciąż ją pan kocha?
Uśmiecha się.
– Cóż warte uczucie, gdy jest w nas tak wiele żalu?”.Y. Lacamp „Tajlandzka księżniczka”. Tł. M. Zięba, Warszawa 1990, s. 153
„Można wiele znieść z chwili na chwilę”.
św. Teresa od Dzieciątka Jezus „Dzieje duszy”, Kraków 1988, s. 322
Photo by Gerd Altmann on Pixabay
„Zresztą niedobrze, że zaprzątacie myśli tym, co kiedyś w przyszłości przykrego przyjść może; jest to jakby wkraczaniem w działanie Stwórcy! My, co idziemy drogą miłości, nie powinnyśmy nigdy niczym się martwić. Gdybym nie cierpiała z minuty na minutę, nie mogłabym zachować cierpliwości; widzę tylko to, co jest teraz, zapominam o przeszłości, a przyszłości nie chcę przewidywać. Jeżeli zniechęcamy się niekiedy lub wpadamy w zwątpienie, to tylko dlatego, że myślimy o tym, co było, albo o tym, co będzie”.
św. Teresa od Dzieciątka Jezus „Dzieje duszy”, Kraków 1988, s. 276 – 277
Photo by Angeles Balaguer on Pixabay
„Trzeba wysoko latać ponad błota i przepaście, i równiny, i góry, i chmury, i burze, i cierpieć też. Często myślę, że życie byłoby zbyt nędzne, gdyby nie nadzieja prawdziwego nareszcie życia na tamtym świecie, bo i na cóż by Pan Bóg dał człowiekowi tyle pragnień, gdyby ich nie miał nigdy zaspokoić”.
św. Albert Chmielowski
