„Przez całe życie, jak i mój Syn, szłam drogą cierpienia, ale nie traciłam pokoju i radości wewnętrznej. Syn mój nie może prowadzić dusz wybranych inną drogą, jak tylko tą, którą sam przeszedł”.
Matka Boża do S.B. Kunegundy Siwiec, „Miejsce mojego miłosierdzia i odpoczynku. Nadprzyrodzone oświecenia Służebnicy Bożej Kunegundy Siwiec”, s. 100
Photo by Jacques GAIMARD on Pixabay
„Niesienie krzyża jest przeciwne naturze, ale przezwyciężenie się jest Mi miłe i radość Mi sprawia. Dlatego wybranych nawiedzam krzyżami. Cierpienia znoszone z radością, sprawiają Mi radość. Przez cierpienia można ze Mną współodkupywać dusze. Całą ludzkość nawiedzam [nimi] nawet bez prośby. Wolą moją jednak jest, by prosić o łaskę znoszenia krzyża z radością”.
Jezus do S.B. Kunegundy Siwiec, „Miejsce mojego miłosierdzia i odpoczynku. Nadprzyrodzone oświecenia Służebnicy Bożej Kunegundy Siwiec”, s. 100
Photo by Prabowo Shakti on Pixabay
„Nie tylko wtedy kształtuję twoje serce, kiedy się łączę w Komunii św., ale i wtedy, gdy cię cierpieniami i krzyżami nawiedzam. Widziałaś na obrazie moje Serce okolone cierniami i krzyżem. Tak, gdy kształtuję serce na wzór mojego, nawiedzam je cierpieniami. A jak na obrazie z Serca wydobywają się płomienie, tak [w sercu] zapalam miłość, a z niej wypływają inne cnoty: cierpliwość, łagodność, pokora, uprzejmość”.
Jezus do S.B. Kunegundy Siwiec, „Miejsce mojego miłosierdzia i odpoczynku. Nadprzyrodzone oświecenia Służebnicy Bożej Kunegundy Siwiec”, s. 99
Photo by Grace Urbanski on Pixabay
„Wszelkie pokuty, cierpienia, modlitwy nie wyrównają wartości jednej ofiary Mszy św”.
Matka Boża do S.B. Kunegundy Siwiec, „Miejsce mojego miłosierdzia i odpoczynku. Nadprzyrodzone oświecenia Służebnicy Bożej Kunegundy Siwiec”, s. 99
Photo by Norbert Staudt on Pixabay
„Trzepotali się raczej niż żyli, wydani dniom bez kierunku i jałowym wspomnieniom – błąkające się cienie, które wtedy tylko mogły nabrać sił, gdy zapuszczały korzenie w ziemię swych cierpień”.
A. Camus „Dżuma”
Photo by Игорь Левченко on Pixabay
„Z radością znoś, czym cię nawiedzać będę, a będziesz postępować w miłości. Gdy to uczynisz, okażesz Mi tym miłość. To jest dowód mej miłości, iż cierpienia ci daję”.
Jezus do S.B. Kunegundy Siwiec, „Miejsce mojego miłosierdzia i odpoczynku. Nadprzyrodzone oświecenia Służebnicy Bożej Kunegundy Siwiec”, s. 92
Photo by Jackson David on Pixabay
„Dusze w niebie są szczęśliwe, ale nie mogą już cierpieć i zbierać zasług. Natomiast przebywając na ziemi mają jeszcze czas na zbieranie zasług”.
Jezus do S.B. Kunegundy Siwiec, „Miejsce mojego miłosierdzia i odpoczynku. Nadprzyrodzone oświecenia Służebnicy Bożej Kunegundy Siwiec”, s. 70
„Do swoich snów człowiek dopiero przez cierpienie dorasta”.
W. Myśliwski „Traktat o łuskaniu fasoli”
Photo by Enrique Meseguer on Pixabay
„Strata dusz boleść mi sprawia, gdy lecą w przepaść. Niczego nie zaniedbuj, coc by mogło pomóc w zbawianiu dusz. Tym okażesz Mi największą miłość”.
Jezus do S.B. Kunegundy Siwiec, „Miejsce mojego miłosierdzia i odpoczynku. Nadprzyrodzone oświecenia Służebnicy Bożej Kunegundy Siwiec”, s.50
Photo by Stefan Keller on Pixabay
„Bo słowa to wielka łaska. Cóż ma tak naprawdę człowiek prócz słów dane? I tak nas wszystkich czeka kiedyś wieczne milczenie, to się jeszcze namilczymy. Może przyjdzie nam ściany z bólu drapać za najmarniejszym słowem. I każdego słowa niewypowiedzianego ma tym świecie do siebie będziemy jak grzechów żałować. Tylko, że będzie za późno. A ileż takich słów niewypowiedzianych zostaje w każdym człowieku i umiera razem z nim, i gnije z nim, i ani mu potem w cierpieniu nie służy, ani w pamięci. To po co jeszcze sami sobie zadajemy milczenie?”
W. Myśliwski „Kamień na kamieniu”
Photo by Thomas Wolter on Pixabay
