Bóg zawsze udoskonala to, co może być udoskonalone

“Bóg zawsze udoskonala to, co w człowieku może być udoskonalone, posługując się wydarzeniami codzienności. Jego działanie musi spotkać się z cierpliwością z naszej strony. Postęp, ten realny, obejmujący życie i czyny, ma swoją cenę. Nawet największe odkrycia o nas samych, jakie Bóg nam pomaga uczynić, nie zmienią wszystkiego w jednej chwili”.

J. Zieliński

Photo by Enrique on Pixabay

Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest

“Miłość cierpliwa jest,
Łaskawa jest.
Miłość nie zazdrości,
Nie szuka poklasku,
Nie unosi się pychą;
Nie dopuszcza się bezwstydu,
Nie szuka swego,
Nie unosi się gniewem,
Nie pamięta złego;
Nie cieszy się z niesprawiedliwości,
Lecz współweseli się z prawdą.
Wszystko znosi,
Wszystkiemu wierzy
We wszystkim pokłada nadzieję,
Wszystko przetrzyma”.

1 Kor 13,4-7

Photo by JUAN FERNANDO YECKLE on Pixabay

Nie trzeba tylko wyznaczać Bogu terminów

“Przede wszystkim trzeba wytrwale modlić się o poznanie właściwej drogi; kiedy się ją dostrzeże, iść bez oporów za natchnieniem łaski. Kto tak postępuje i trwa cierpliwie, nie może powiedzieć, że jego wysiłki są daremne. Nie trzeba tylko wyznaczać Bogu terminów”.

św. Teresa Benedykta od Krzyża

Photo by Susanne Jutzeler on Pixabay

Niedobrze, że zaprzątacie myśli

“Zresztą niedobrze, że zaprzątacie myśli tym, co kiedyś w przyszłości przykrego przyjść może; jest to jakby wkraczaniem w działanie Stwórcy! My, co idziemy drogą miłości, nie powinniśmy nigdy niczym się martwić. Gdybym nie cierpiała z minuty na minutę, nie mogłabym zachować cierpliwości; widzę tylko to, co jest teraz, zapominam o przeszłości, a przyszłości nie chcę przewidywać. Jeżeli zniechęcamy się niekiedy lub popadamy w zwątpienie, to tylko dlatego, że myślimy o tym, co było, albo o tym, co będzie”.

św. Teresa od Dzieciątka Jezus “Dzieje duszy”, s. 276 – 277

Photo by Enrique Meseguer on Pixabay

Bóg wstanie i da ci to, czego ci potrzeba

“Pierre-Marie Delfieux […] przypominał: «Twoja wytrwałość, choćby się miała stać natręctwem, zostanie wysłuchana. Właśnie dlatego, że nalegasz, Bóg wstanie i da ci to, czego ci potrzeba.
Mamy siać, podlewać, «robić swoje». Do Niego należy reszta. […]
Dziedzicami obietnic stajemy się «przez wiarę i cierpliwość» (Hbr 6,12). Jeśli On coś obiecał, dotrzyma słowa. Sam raczy wiedzieć kiedy»”.

M. Jakimowicz “Jak poruszyć niebo?”, s. 15-16