„W samotnej ciszy kształcą się talenty
A charaktery wśród odmętów świata”.J. W. Goethe „Torquato Tasso”
Photo by Samuel F. Johanns on Pixabay
„W samotnej ciszy kształcą się talenty
A charaktery wśród odmętów świata”.J. W. Goethe „Torquato Tasso”
Photo by Samuel F. Johanns on Pixabay
„W głębokich uciskach, wewnętrznej ciszy, uczy Pan Jezus tajnych dróg. Mowa dziwnej poufałości i pieszczoty, jakoby nazwał duszę przedmiotem najczulszej swej miłości i ukochaną swoją. Ale o tyle, o ile ona zamknie oczy i idzie za Nim, gdziekolwiek ją prowadzi, nie myśląc o tym, jak jej ciemno i ciężko. Wśród bólu w duszy najstraszniejszego jęczy, ale w duszy czuje, że tędy dla niej droga i tylko tędy. A każda, którą by sobie sama wybrała, będzie nazwana drogą zatracenia i przepaści”.
A. Salawa „Dziennik”
Photo by Larisa Koshkina on Pixabay
„Nie zawsze te równiny tak uprawne były,
Las je porastał głuchy i potoki ryły;
A wody, jedne drugim dodając hałasu,
Same tylko mieszały martwą cichość lasu”.Bryant
„Żyjący w średniowieczu biskup Izaak z Syrii opisał swoje doświadczenie następująco: «Zachowuję ciszę, by linijki moich lektur i modlitw napełniały mnie radością. Gdy przyjemność, jaka płynie z ich rozumienia, sprawia, że mój język milczy, wtedy, jak we śnie, wkraczam w stan, w którym moje zmysły i myśli są skupione. Gdy cisza ta potrwa dłużej i w moim sercu ucichnie zawierucha wspomnień, myśli wysyłają do mnie nieskończone fale radości, co niespodziewanie wyłaniają się nagle, by cieszyć moje serce»”.
N. Carr „Płytki umysł. Jak internet wpływa na nasz mózg”, s. 84-85
„Miłość jest dźwiękiem,
Lecz ginie jak mgła.
Przyjaźń jest ciszą,
Lecz wiecznie trwa”.
Nie znam autora tego wierszyka, bo to typowy wierszyk z pamiętnika.
„Siedzieliśmy kiedyś w gronie znajomych, rozmawiając o Bożym miłosierdziu. Ktoś zapytał: «To już nie obowiązuje nas prawda: 'Bóg za dobre wynagradza, a za złe karze’»? I wtedy odezwał się mój kolega. «To nadal prawda – powiedział – ale jest pytanie: kogo 'karze’? Kto przyjmuje karę? Jego Syn». Zapadła cisza jak makiem zasiał”.
M. Jakimowicz „Jak poruszyć niebo?”, s. 173
„Tu była szczęścia świątynia. Pamiętasz?
A dzisiaj tu mój cichy, biały cmentarz”.L. Staff „Zima”
Wrzucam ten cytat dla dokumentacji historycznej. Kiedyś, kiedy byłam nieszczęśliwa, coś do mnie mówił. Dziś nic już nie znaczy. Ale był. Więc i na blogu – jest.
„Zgaś moje oczy: ja Cię widzieć mogę,
uszy zatrzaśnij: ja Ciebie usłyszę –
i ja do Ciebie bez nóg znajdę drogę
i bez ust krzyk mój cisnę w Twoją ciszę.
Ręce mi odrąb, a ja Cię pochwycę,
ja Cię pochwycę sercem jak ramieniem,
zawrzyj mi serce: mózgiem Cię zdobędę,
a skoro mózg mi wypalisz płomieniem,
ja na krwi mojej Ciebie nosić będę”.R. M. Rilke
„Wszystkie ludzkie problemy biorą się z nieumiejętności siedzenia w ciszy i samotności”.
B. Pascal, cyt. za W. W. Dyer „Tak miało być”, s. 222
„Czasami warto pomilczeć, żeby zostać wysłuchanym i trzeba niekiedy zniknąć, żeby zostać zauważonym”.
S. J. Lec