“Nie sądźcie więc, siostry, by zdolny był podzielić wielkie cierpienia Pana Jezusa, kto nie nauczył się znosić małych. Ćwicząc się w tych ostatnich, możecie się zdobyć później na wielkie”.
św. Teresa od Jezusa “Droga doskonałości” 26,8
Posty oznaczone jako cytat
Dzieła Boże rodzą się w cierpieniu
“…dzieła Boże rodzą się w cierpieniu i uniżeniu; im bardziej mają one być owocne, tym bardziej Pan w początkach żąda wytrwałego i ufnego wysiłku”.
matka Maria od św. Jana
Photo by Aleksey Kutsar on Pixabay
Mężczyzna w towarzystwie
“Mężczyzna w towarzystwie, który patrzy na jedną tylko kobietę, lub na jedną tylko nie patrzy, nasuwa te same podejrzenia”.
Nie wiem, czyj to cytat. Jeśli Ty wiesz, daj znać, to uzupełnię tę informację.
Photo by Paul Winter on Pixabay
On lepiej wie niż my
“On lepiej wie niż my, do czegośmy zdolne i czego nam potrzeba. Szczególniejszy to rodzaj pokory, gdy jak to czynią niektóre, domagamy się od Boga Jego łask, jak gdyby nam się według prawa należały. Takim, sądzę, Pan chyba rzadko kiedy tch swoich darów użyczy. On zna serce każdego i jasno widzi, że nie im pić z Jego kielicha”.
św. Teresa od Jezusa “Droga doskonałości” 18,6
Photo by TheFunkypixel on Pixabay
Nadmiar wyrzeczenia
“Nadmiar wyrzeczenia: «ogołocić się, umrzeć sobie, stracić siebie z oczu…» (OR 24). Przyjąć cierpienie wcale nie dla niego samego, ale jako okazję, by wreszcie na nadmiar miłości odpowiedzieć nadmiarem miłości”.
A. kard Decourtray “Przedmowa” do bł. Elżbieta od Trójcy Świętej “Pisma” t. 1, s. 13
Tą samą chodzę drogą
“Tą samą chodzę drogą,
Ścieżkami temi samemi,
Lata mnie spędzić nie mogą
Z mej udeptanej ziemi.
Upór mój budzi zdumienie
Nawykłych do przemian oczu,
Lecz ja się wałęsać nie lenię
Po jednostajnym roztoczu.
Tą percią idący, tym skrajem
Smreczynowego lasu,
Utartym witam zwyczajem
Twórczą robotę Czasu.
Tu, patrząc na latorośle,
Na świeże gałązek końce,
Szept, bywa, ku górze poślę:
«O Tworzycielu, słońce!»
Tu, z tego miejsca, najlepiej
Śnieżyste widzę szczyty.
I jak się nad nimi sklepi
Strop niebios, błękitem kryty.
Tu spod mych stóp się wyrywa
Młodzieńcze kwiecie poziomki,
Tam leży gałąź krzywa –
Odłamał cios ją gromki.
Odłamał zeszłego lata:
Pamiętam dobrze tę burzę
I z tajemnicą świata
Chodzić się dalej nie nużę.
Nie nużę się chodzić dalej
Po jednej tej samej drodze:
Znam, czego nie poznali
Pospiesznych kroków wodze.
Ta jedna licha drzewina –
Nie trzeba dębów tysięcy! –
Z szeptem się ku mnie przegina:
«Jest Bóg i czegóż ci więcej?!»
To małę, nędzne pacholę
Prawi mi, patrząc w oczy:
«W twym jednostajnym kole
Wieczność wraz z tobą kroczy…»
Tą samą chodzę drogą,
Ścieżkami temi samemi,
Lata mnie spędzić nie mogą
Z mej udeptanej ziemi…”J. Kasprowicz “Księga ubogich II”
Kogo Bóg szczególną miłością miłuje
“[…] prawdą jest niezawodną, że kogo Bóg szczególną miłością miłuje, tego prowadzi drogą utrapienia i tym większego utrapienia, im więcej go miłuje. Myliłby się jednak, kto by sądził, że Bóg ma w nienawiści te dusze kontemplacyjne, kiedy tak im każe cierpieć. Owszem, przeciwnie, własnymi swymi ustami oddaje im pochwały i nazywa je swymi przyjaciółmi.
Wierzyć temu, że do ścisłej z sobą przyjaźni dopuszcza dusze żyjące bez żadnego ciepienia, byłoby nierozumne. Uważam to za prawdę niezawodną, że tym swoim przyjaciołom zsyła krzyże cięższe niż innym, a drogi, którymi tym duszom każe iść, tak są urwiste i strome, że nieraz im się zdaje, iż zmyliły drogę i gotowe cofnąć się i zawrócić, skąd przyszły”.św. Teresa od Jezusa “Droga doskonałości” 18,1-2
Photo by 愚木混株 Cdd20 on Pixabay
Nadmiar ufności
“Nadmiar ufności. Zgadzać się na Miłość Bożą, choćby nie wiadomo jak gęste były mroki. Zgadzać się na to, by być miłowaną, wierzyć bardziej w moc tej Miłości aniżeli w moc naszych grzechów […]”.
A. kard Decourtray “Przedmowa” do: bł. Elżbieta od Trójcy Świętej “Pisma” t.1, s.13
Photo by Markus Distelrath on Pixabay
Miłość mierzy się termometrem
“Miłość mierzy się termometrem cierpień”.
św. Faustyna Kowalska
Photo by Myriams-Fotos on Pixabay
Starajcie się we wszystkim sprzeciwiać własnej woli
“Dlatego, siostry, starajcie się we wszystkim sprzeciwiać własnej woli. Nie dokonacie tego od razu, ale przy szczerej pracy i modlitwie stopniowo postąpicie coraz wyżej, aż w niezbyt długim czasie dojdziecie do szczytu”.
św. Teresa od Jezusa “Droga doskonałości” 12,3
Photo by Pete Linforth on Pixabay