„Moja to była sprawa uporać się z samym sobą i znaleźć własną drogę, a wywiązałem się z tego zadania źle, jak większość tych, których dobrze wychowano”.
H. Hesse „Demian”
Photo by Sanne Baan, van de on Pixabay
„Moja to była sprawa uporać się z samym sobą i znaleźć własną drogę, a wywiązałem się z tego zadania źle, jak większość tych, których dobrze wychowano”.
H. Hesse „Demian”
Photo by Sanne Baan, van de on Pixabay
„Każdy w jakimś zakątku swojej duszy wie aż nadto dobrze, że samobójstwo jest wprawdzie wyjściem, ale przecież tylko jakimś wyjściem nędznym, nielegalnym, zapasowym, i że w zasadzie szlachetniej i piękniej jest dać się pokonać przez samo życie niż ginąć z własnej ręki”.
H. Hesse „Wilk stepowy”
„Nie powinien pan porównywać siebie z innymi, i jeśli natura stworzyła pana w postaci nietoperza, nie powinien pan chcieć się przekształcić w strusia!”
H. Hesse „Demian”
Photo by Marcel Langthim on Pixabay
„Samotność jest niezależnością, życzyłem jej sobie i zdobyłem ją po długich latach. Jest zimna, o tak, ale jest też cicha, cudownie cicha i wielka, jak zimne, ciche przestworza, po których wirują gwiazdy”.
H. Hesse „Wilk stepowy”
Photo by Gerd Altmann on Pixabay
„Ja widzę ludzkie życie jako głęboką, ciemną noc, która nie byłaby do zniesienia, gdyby tu i ówdzie nie rozpalały się błyskawice, których nagła jasność jest tak zbawienna i cudowna, że te krótkie sekundy mogą zatrzeć lata ciemności i je wynagrodzić”.
H. Hesse „Gertruda”
Photo by FelixMittermeier on Pixabay
„Kochać coś – znaczy dla poety: wprowadzić to coś do swojej wyobraźni, ogrzewać i hołubić, bawić się tym, przepoić je własną duszą, ożywić własnym tchnieniem”.
H. Hesse „Kuracjusz”
Photo by Deborah Hudson on Pixabay
„Paktować z tym światem, należeć do niego, mieć w nim znaczenie i mieć się dobrze […] to nie dla mnie, tego mi nie wolno, to grzech przeciwko wszystkiemu, co znam jako dobre i święte i w czym uczestniczyć jest dla mnie szczęściem”
H. Hesse „Kuracjusz”
Photo by Matthias Groeneveld on Pixabay
„Nie pragnąłem przecież nic więcej, niż żyć tym, co samo chciało się ze mnie wydobyć. Czemuż było to tak bardzo trudne?”
H. Hesse „Demian”
Photo by Steve Johnson on Pixabay
„Doszło bowiem do tego, że samotność i niezależność przestały być jego pragnieniem i celem, a stały się jego losem, na który został skazany, że czarodziejskie życzenie zostało spełnione i nie dało się już cofnąć, że nic już nie pomagało, gdy pełen tęsknoty i dobrej woli wyciągał ramiona i gotów był do zadzierzgnięcia jakiejś więzi i wspólnoty; zostawiono go teraz samego”.
H. Hesse „Wilk stepowy”