Wszelka płocha gra fantazji

“Wszelka płocha gra fantazji, wszelkie silne pożądania, namiętności i trwożliwa bojaźń mają swój kres. Góry i doliny zostają zrównane; co było nadmiarem i niedoborem – doprowadzone do jednego poziomu. Wody smutku muszą obeschnąć, zamilknąć wiatry nadziei, ustać ogień radości. Pierzchają strachy, którymi zły duch usiłował rozciągać swe mroki i zaciemniać światło Boże. Oblubienica może spocząć bez przeszkód w ramionach swego Miłego. Osiągnęła taką potęgę ducha i taką stałość, że nic go już nie zakłóci”.

św. Edyta Stein “Wiedza Krzyża”

Photo by Cindy Lever on Pixabay

Niektórzy przechodzą na drugą stronę lustra

“Niektórzy przechodzą na drugą stronę lustra.
Nie byli kochani.
Nie byli wolni.
Miłość i wolność to dwie nici, które
wzajemnie się przeplatają
i wiążą człowieka z rzeczywistością.
Więź ta została przerwana.
Lecz do końca jest nadzieja,
że przyjaciel uwolni cię
i poprowadzi na drogę ku miłości”.

B. Rosiek “Kokaina”

Photo by Enrique Meseguer on Pixabay

Tam, gdzie wszystko jest zabezpieczone

“Jednak tam, gdzie wszystko jest zabezpieczone, przewidziane i obliczone, duch ludzki się nie rozwija. Jego właściwym środowiskiem jest przestrzeń ufności i zawierzenia. Mężne pokonywanie trudów budowane na zawierzeniu ma w sobie coś szczególnego – nadzieję. Nadzieja zaś wie, że trudności przemijają”.

J. Zieliński “365 dni ze Świętymi Karmelu”, s. 7

Photo by Andrew Martin on Pixabay

A gdy zniknie już wszelka nadzieja

“A gdy zniknie już wszelka nadzieja, pozostaje godność własnowolnego rozstania z życiem. To właśnie czynią ciche bohaterki; idą ku śmierci bez słowa skargi – jak Dejanira, jak Jokasta, jak Eurydyka”.

J. de Romilly “Tragedia grecka”

Warto tu dodać, że nadzieja nie znika nigdy. Greckie bohaterki nie miały Chrystusa, który jest naszą nadzieją.
Photo by Sang Hyun Cho on Pixabay